"Thank you so much Daddy. I don't know what you did to convince Zac as my body guard but I'm really really thankful."

I said then I hugged him tight.

"I don't want to see you in pain anymore my princess."

Humiwalay si Daddy sa yakap para ngitian ako.

"Thank you."

I said and hugged him again.

Nung lumabas na ako sa library room, nakita ko si Zac na nakasandal sa wall. Nakatingin siya sa malayo.

Sobrang ang bilis ng tibok ng puso ko. Paano ba naman kasi, ang gwapo niya and he's so damn hot. Nagkakasala na ang utak ko dahil sakanya.

Tas bigla niya akong nahuling nakatitig sakanya. And I swear, I saw him smirk.

"Are you going somewhere princess?"

He asked.

"I'll just go to the garden."

Sagot ko naman.

So naglakad na ako papuntang garden. At syempre, nakabuntot si Zac sakin.

Ang sarap sana ng feeling pag hindi ako prinsesa tas hindi ko siya bdy guard. Yung tipong mga normal na tao lang kami.

"Princess--"

He was about to sa something but I cut him.

"Zac, Alex nalang. Alex nalang ang itawag mo sakin pag wala nang ibang tao."

"Buti nalang nagtagalog ka na. Kasi sa totoo lang naubusan na ako ng dugo kakanosebleed kasi puro english nalang ang naririnig ko."

I laughed at what he said.

"Hindi ka padin nagbabago."

Sabi ko naman habang tumatawa.

Pero natigilan ako nung sinabi niyang,

"Alex, nagbago na ako. Hindi na ako yung dating Zac na nakilala mo."

"Of course, it's been four years already. Syempre may magbabago sayo. Magbabago ka talaga."

I just said. Pero sa totoo lang, I don't know what to say.

Umupo ako sa bench. He sat next to me.

Sileeeence.

"So tell me, anong nagbago sayo Zac?"

Tanong ko.

Tumingin siya sakin. Hindi siya sumagot agad.

He sighed.

"Madami."

Sabi niya. Naghintay pa ako ng idaragdag niya pero wala na yata.

"Like?"

Tanong ko ulit.

"Hindi na ako nag-aaral. Naging rebelde ako. Hindi ako nagtuloy sa college. Naging tambay lang ako for thee years."

Sobrang nashock ako sa sinabi ni Zac.

I wanted to ask why but then I think it's too personal for him to share to me.

"Sorry."

Sabi ko nalang.

"Wow. So alam mo palang magsorry?"

He laughed bitterly habang ako naman, parang nag-ice bucket challenge. Yung tipong parang nabuhusan ng isang balde ng malamig na tubig.

Hindi na ako nakaimik pa.

"About what happened four years ago--"

"Alex, pwede bang bumalik nalang tayo sa loob?"

Sobrang seryoso ang mukha ni Zac.

Kung tutuusin, he doesn't have the right to say that. He doesn't have the right to cut me off while I'm saying something.

That is a sign of disrepect to me, as a princess. 

Pero bilang isang ordinaryong Alex, wala akong nagawa kundi ang sundin siya.

Pumasok kami sa loob ng palasyo. Walang imik.

I guess I really love him from the start. And I want to start over again with Zac.

A Happy Ending (BOOK 2)Where stories live. Discover now