Arkadaşım Aşk

Bιя / θηє

1.bölüm

23 Ağutos 2005

"B-beni bırakıyorsun."
Genç kız gözünü kapattığında çenesinden boğazına bir gözyaşı usulca süzüldü.
"E-e-evet s-s-seni bı-bı-bırakıyorum."
Genç kız işaret parmağını, yerde kanlar içinde yatan adamın dudağına koydu. Susmasını istiyordu. O konuştukça canı daha fazla yanıyordu.
"Lütfen sus. Böyle söyleyerek sadece canımı yakıyorsun."
"S-s-sana h-h-her z-zaman d-d-dediğim g-g-gibi c-c-canını y-y-yakan şe-yin üzer-ine g-git. Yok-sa h-her ha-tırladığında ca-canın da-haha fa-zla y-yanar."
"Bu lanet ambulans nerede kaldı?"
"B-bunu sa-sakın u-unutma."
Sokakta yankılanan siren sesi ile Marinette rahat bir nefes verdi.
"Kurtulacaksın."
"S-sözümü t-t-tutamadığım i-i-için ö-özür d-d-dilerim."
"Sana kurtulucaksın dedim. Ambulans birazdan burada olur."
Genç adam kafasını zorlukla salladı. Tabii bunu yaparken canı yanmıştı.
Kurtulacaksın."
"S-seni sev-iyorum."
Genç adamın aralık gözleri kapandı ve kafası yavaşça yana savruldu.
"Hayır hayır hayır HAYIR Abi. Uyan n'olur uyan."
Genç kız dizlerinin üzerindeki cesede sarıldı ve sarsılarak ağlamaya başladı.
"U-u-uyan n'olur. Beni yanlız bırakma."
Ambulans olay yerine geldiğinde görevliler gördüğü görüntü ile kafalarını yere eğdiler. Boş sokakta sadece kucağında bir adam cesedine sarılmış uyanmasını dilerken ağlayan bir genç kızın sesi yankılanıyordu.

°°°
24 Nisan 2006

Marinette
Abimin ölümünden sonra etrafta ruh gibi dolaşmış, bana söylenen her şeyi yapmıştım. Her hafta düzenli olarak gittiğim psikoloğum Adreanna Wilsem ile yaptığımız seanslar 2 ayda eski beni geri getirmişti. Eskisi gibi evden okula, okuldan eve gidip geliyordum. Yaşadığım bu zorlu süreç içerisinde arkadaşlarım bana çok yardımcı olmuştu. Tabii öğretmenim Mrs. Bustier'de her zaman yanımda olduğunu bana söylemişti.

°°°
25 Ekim 2007
Yine şirketten çıkmış abimle 2 yıl önce satın aldığımız evime gidiyordum.  Bugünün farklı olmasını sağlayan tek şey havanın yağmurlu olmasıydı. Giymiş olduğum sweat'in şapkasını kafama geçirdim. İnsanlar ıslanmamak için yanımdan hızlıca geçip giderken ben gayet yavaş bir biçimde yürüyordum. Yağmur hızlanmaya başlayınca biraz daha hızlandım. Sonuçta bünyem zayıftı ve hasta olmaya el verişliydi. Ve şuan hasta olmak istediğim en son şeydi. Birkaç sokak sonra büyük, evimin önündeydim. Demir siyah kapıdan geçtikten sonra zili çaldım. Kapıyı benle aynı yaşta olan Angel açtı. Doğruyu söylemek gerekirse bu kızdan nefret ediyordum. İçeri girip kapıyı kapattığımda Suzi mutfaktan gülerek çıktı.
"Hoş gel..."
Üzerimi inceledikten sonra yavaşça kaşları çatıldı.
"Bu üstünün hâli ne? Sırılsıklamsın."
"Belkide sırılsıklam aşık olmuştur. Ve bunu göstermek için kafasından aşağı bir kova su boşaltmıştır."
Angel'a göz devirip, gülümseyerek Suziye döndüm.
"Gelirken yağmur yağıyordu Suzi. Merak etme. Hemen şimdi değiştiririm."
Suzi kocasından boşnamıştı. Ve eski evimizde çalışan kişilerdendi. Onu sevdiğim için yanımda kalmasını istemiştim. Benden onbeş yaş büyüktü ve Angel'ın annesiydi.
"Sen duşunu alana kadar bende sana çorba yapayım."
"Lütfen mantar çorbası yap Suzi."
"Tamam."
Küçük çaplı bir sevinç gösterisinden sonra yukarı katta olan odama yöneldim. İçeri girer girmez çantamı bir kenara koydum ve odamda bulunan banyoya girip sıcak suyu açtım. Küvet dolana kadar üzerimdeki ıslak kıyafetlerden kurtuldum. Küvet dolduğunda yavaşça içine girdim. Sıcak su mayışmamı sağlarken tüm kaslarımın gevşediğini hissettim. Birkaç dakika daha oyalandıktan sonra elime Almanya'dan özel olarak gelen Akşamsefası kokulu şampuanımı aldım ve saçımı yıkadım. Duruladıktan sonra bu işlemi iki kez daha uyguladım. Sonra elime çilek kokulu duş jelimi alıp vücudumu yıkadım. Pembe bornozumu üstüme geçirip seçtiğim kıyafetleri üzerime geçirdim. Banyodaki raftan kurutma makinasını aldım ve omzuma kadar gelen mavi saçlarımı kurutup, taradım. Saçlarımı ördükten sonra ıslak kıyafetlerimi de direk çamaşır makinesine attım. Yatağım üzerinde duran telefonum birden çalmaya başlayınca ağzımdan "Hığ" diye bir ses geldi. Telefonumu elime alıp kimin aradığına baktım.
            __________________________