Nisrine's life.

2.

pp. Nisrine.
Na het ontbijt, bedankte ik me moeder en gaf haar een kus op der voorhoofd.
"Hou van je benti" zei ze zacht.
"Hou ook van jou" zei ik zacht terug. "SAMIIIRRRR IK HEB MANNENDEO OP DE TAFEL GELEGT VOORJEEEEE" riep ik nog naar boven.
"NISRINE IK ZWEER GA NAAR SCHOOL VOOR DAT DIE MANNENDEO RICHTING JE HOOFD KOMT" riep hij geïriteerd terug.
Me moeder begon hard te lachen, ik keek me moeder aan met de blik van *zeg iets tegen hem aub*
Me moeder snapte me blik direct, en riep "SAMIR VERANDER JE TOON MAAR TEGEN JE KLEINE ZUSJE OF MIJN HAND KOMT RICHTING JOUWWWW GEZICHT" ik lag plat van het lachen en riep " HAHAHAHA LEKKER VOOR JE SAMIR, VEEL PLEZIER MET JE DEOOO." Samir riep boos terug "WOLLAH WACHT MAAR ALS JE STRAKS THUIS BENT." Ik keek naar me moeder en me moeder zei. " dit is jullie probleem nu" en lachte zich helemaal te pletter.

Ik pakte me autosleutels en ging naar buiten, stapte me auto in, richting Bruno.
Bruno is zowat me boybestfriend, al van kleutertijd. Hij is en was er altijd voorme. Hij is de enige die ik ken op mijn nieuwe school.
Ik tuutte voor zijn deur en wachtte ongeduldig af. Na 5 minuten komt hij hijgend de auto in.
Ik zeg "hou je adem maar bij je"
" Nisrine is ook in een goede mood vandaag zie ik" zei Bruno terug.
" ik lach maar Bruno, maar me broer maakte me wel gek deze ochtend" zei ik terug.
" altijd iets met jullie hé" zei hij
Ik begon te lachen en reed verder. Ugh nu de strugglle, mensen ik kan dus ab-so-luut niet parkeren, en dat weet Bruno goed genoeg. Ik probeer me te parkeren maar het lukt niet. Iedereen keek me aan tfoee. Auto's tuutte nog achter mij ook, willie willen die mij psycho krijgen ofzo. Ik doe ishn handgebaar van zwijg. Bruno glijd helemaal naar beneden en doet zijn kap aan. " wouw hahaha flauw hoor Bruno, nu schaam je je? Maar je kan zelf niet eens rijden." Zie ik. "Ik rijd liever terwijl ik ook kan parkeren hoor." Zei hij. Ik negeerde het maar.
Aangekomen op school waren we net op tijd alhamdulilah.

De bel ging, en Bruno ging de andere kant op en ik de andere kant. We zitten spijtig genoeg niet bij elkaar in de klas, anders was het echt zot leuk geweest.

pp. Bruno.
Ewa even me voorstellen hé, ik ben Bruno, ben een Congolees en ben al zowat me hele leven bevriend met Nisrine. Ben 18 jaar en ben single.
Hier een foto.

pp. Nisrine.
Ik vond me stomme klas maar niet wollah dit gebouw hayak groot. Ik kwam eindelijk aan de deur van mijn lokaal waar ik moest zijn. Mhm ik keek niet voorme, wat zo zo zoooo dom was. Want ik botste tegen een jongen aan. Hij was niet lelijk. Damn ik raakte even verdwaald in zijn mooie lichtbruine ogen.😍

Ik raakte uit me gedachten doordat die jongen naar me zat te roepen. " wesh kan je niet uitkijken raar wijf." Zei hij. "Pardon? Niet gehoord van respect?" Zei ik terug.
"HAHAHAAHAHAHAH jij bent dat meisje die niet eens deftig kan parkeren. Wat kom jij hier nog stoer praten tegen me?"
"Als jij op de oprit sta, ga ik met alle plezier goed parkeren, gewoon zodat ik je kop niet meer zie." ( ik weet niet of het gemeend was, want wow hij is knap) " a hoer wat komjij hier zo praten tegen mij, wie tf denk jij wel dat je bent" zei hij. Net toen ik iets wou zeggen kwam onze leerkracht ons uit elkaar halen, en zei dat we rustig in de klas moeten gaan zitten zonder nog een woord te zeggen. Ik wou geen grote mond gaan zetten op de eerste dag dus deed ik maar wat mij gevraagd werd. Met de dodelijkste blik die die jongen me gaf, ging hij voorbij mij naar zijn plek. Ik ging maar alleen zitten, had geen mood om met mensen bezig te zijn.

"We gaan nu elkaar even voorstellen, iedereen zegt hoe hij/zij heet, wat hij/zij's afkomst is, hoe oud hij/zij zijn enz..." zij de leerkracht.
De jongen waar tegen ik net botste begon als eerste te praten...

Okee heyy heb nog snel een deeltje gemaakt, is een saai deeltje maar ben half aan het slapen HAHAHA. Laatme weten wat je ervan vind en stem!!! ❤️
~742 woorden.