Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτή είναι η πραγματική ζωή.Γεμάτη προβλήματα... γεμάτη μαλακιες.
Κρεμόμαστε από κλωστές... παίρνουμε της μετρητής τις λέξεις, πονάμε, και όλα αυτά δεν παύουν ποτέ...
Περνάνε παιδιά από το οικοτροφείο μου... και είτε φεύγουν με μια οικογένεια... είτε κλείνουν τα 18, τους βρίσκω κάποιους στις πλατείες, να τους βλέπω να φτιάχνουν οικογένειες, ή ο καθένας με τον σύντροφο του..
Και η δικιά μου η ζωή να μένει στάσιμη.
Γιατί εμένα;;; Γιατί εγώ;
Γιατί εγώ να μην μπορώ να είμαι ένα φυσιολογικό παιδί όπως όλα τα άλλα;;;
Να έχω απεριόριστες φίλες, να έχω μια φυσιολογική σχέση όπως όλους.
Γιατί να κολώνω κάθε φορά που κάποιος με ρωτάει για την οικογένεια μου;;; Γιατί να ντρέπομαι να μιλήσω για αυτό λες και είναι κάτι σπάνιο;; Σαν να είναι κάτι μη φυσιολογικό;;
Το φυσιολογικό είναι πάντα μια λέξη υπερτιμημένη για εμένα.
Άλλωστε, τι πραγματικά είναι το φυσιολογικό σε έναν άνθρωπο;;;
Ποιος αποφασίζει τι είναι φυσιολογικό και τι όχι;;
Ας πάψουμε να χρησιμοποιούμε αυτή την τόσο παρεξηγημένη αλλά αλλόκοτη λέξη.. και να την αντικαταστήσουμε με το «συνιθισνενο»
Γιατί αυτό είναι.
Δεν υπάρχει το φυσιολογικό.., αλλά τι είναι στο συνηθισμένο να βλέπουμε σε αυτόν τον κόσμο.
Ένα πρότυπο στην ουσία, που όλη αυτή η ψεύτικη ζωή και αυτή η ζωή που καμιά φορά μας παραπλανούν όλες αυτές οι ταινίες, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης..
Να είμαστε συνηθισμένοι να βλέπουμε στο Facebook, instagram και αλλά τόσα, μια τέλεια ζωή.., να βλέπουμε μοντέλα που να μας προσπαθούν να μας πείσουν πως αυτό είναι το «φυσιολογικό».
Να βλέπουμε πόσο καλά περνάει κάποιος, βλέποντας απλά τις τοποθεσίες που επισκέπτονται, φωτογραφίες τους με όλα αυτά τα ίσως και ψεύτικα χαμόγελα που σχηματίζονται μέσα σε κάτι δευτερόλεπτα για αυτή την τόσο φανταχτερή λήψη φωτογραφίας που εμφανίζεται στην οθόνη μας.
Και τι συμβαίνει όταν βλέπουμε στα Facebook, instagram, ένα άτομο που να εκφράζει αυτό που πραγματικά αισθάνεται μέσω των λεγόμενων «quotes» που συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε , είτε αυτό που περιγράφει πως αισθάνεται είναι κάτι δυσάρεστο, η ακόμη και πολλές φορές καταθλιπτικό;;;
Το παίρνουνε κάπως «Μάλι κλαίγεται αυτή...»
«Τι προσπαθεί με αυτό;;; Να την λυπηθούμε;;»
YOU ARE READING
Teach Love
RomantikusΗ Ναταλία είναι σχεδόν 18 χρονών, ορφανή, αντιδραστική και αρκετοί θα έλεγαν και αντικοινωνική. Έχει ως μοναδικό σκοπό την αποβολή της από το σχολείο. Θα καταφέρει να σταθεί ενάντια σε οποιοδήποτε εμπόδιο;; Και αν ένα συγκεκριμένο εμπόδιο σταθεί α...
