ထာဝရအသက္ရွည္လိုေသာ္ အတွဲ ( ၁ ) ( ကျုပ်က ပိုင်ရှောင်ချန်း )

အခန်း(၁၀၉)

ပိုင်ရှောင်ချန်းသည် လေးရက်ခန့် ထမင်းမေ့ဟင်းမေ့ဆေးဖော်စပ်နေလေ၏။ ဆေးပေါင်းဖိုကိုအဆက်မပြတ်လှည့်ပတ်နေပြီး ဆေးအပြင်းအပျော့ကိုချိန်ညှိရန်အတွက် ရံဖန်ရံခါတွင် မြေမီးတောက်ကို အလိုက်သင့်ထိန်းညှိပေးခြင်းများ၊ တစ်ခါတလေတွင် အခြားစိတ်စွမ်းအင်ဆေးဝါးများထပ်ထည့်ခြင်းများကို ပြုလုပ်နေလေသည်။

ညအခါသို့ရောက်လာသောအခါ ဆေးပေါင်းဖိုဆီမှ တပွက်ပွက်ဆူသံများထွက်လာသောကြောင့် ပိုင်ရှောင်ချန်းတယောက် ပို၍ပင်စိတ်လှုပ်ရှားလာသည်။ မကြာမီပင် ဆေးပေါင်းဖိုသည်လှုပ်ခါလာပြီး အန္တရာယ်ရှိသောအနက်ရောင်မီးခိုးလုံးများလျှံကျလာလေ၏။ ပိုင်ရှောင်ချန်းသည် အလျင်အမြန်ပင် မီးခိုးလုံးများကို အင်မော်တယ်ဂူအပြင်သို့ရောက်အောင်မှုတ်ထုတ်လိုက်လေရာ မီးခိုးလုံးများသည် လေနှင့်အတူမျောလွင့်သွားလေ၏။ တချို့မှာ ခရမ်းဒယ်အိုးတောင်ပေါ်ရှိတိမ်များထဲသို့ဝင်ရောက်ပျောက်ကွယ်သွားပြီး တချို့မှာ မြစိမ်းတောင်ဘက်သို့ပျံ့လွင့်သွားလေ၏။

အင်မော်တယ်ဂူထဲတွင် ရှင်းလင်းသွားသောအခါ ပိုင်ရှောင်ချန်းသည် ဆေးပေါင်းဖိုရှိရာသို့အပြေးအလွှားသွားပြီး ငုံ့ကြည့်လိုက်ရာ ဆေးလုံးတလုံးကိုတွေ့လိုက်ရသောကြောင့် ကောက်ယူပြီးစစ်ဆေးကြည့်နေ၏။ ၎င်းဆေးလုံးသည် အဆိပ်ဆေးဖြစ်မှန်းသိသာသော်လည်း လွန်ခဲ့သောဆေးလုံးများက တစ်ရာရာခိုင်နှုန်းမသန့်စင်ခြင်းဖြစ်ပြီး ယခုဆေးလုံးမှာမူ ကိုးဆယ့်ရှစ်၊ သို့မဟုတ် ကိုးဆယ့်ကိုးရာခိုင်နှုန်းသာ မသန့်စင်ခြင်းဖြစ်လေ၏။

ပိုင်ရှောင်ချန်းသည် အားကျကျေနပ်သွားပြီး သူသည်လမ်းမှန်ပေါ်သို့ရောက်နေပြီဆိုသည်မှာ သေချာလာပြီဖြစ်သည်။ သူထပ်မံလုပ်ရမည်မှာ ပါဝင်ပစ္စည်းအရောအစပ်ကိုချိန်ညှိခြင်းဖြင့် ထိုနည်းလမ်းကိုအောင်မြင်အောင် ဆက်လုပ်ရန်ပင်။

"ဟားဟားဟား... ဒီဆေးဖော်စပ်နည်းက ပိုပြီးတော့တောင်လျှို့ဝှက်သေးတယ်...။ မိုးကြိုးလည်းမပစ်၊ လျှပ်စီးလည်းမလက်...။ ငါလည်း ဘယ်သူ့ကိုမှမထိခိုက်မိတော့ဘူး...။" သူသည် လုံးဝပျော်ရွှင်နေသည်။ တကယ်တော့ သူဆေးဖော်စပ်မှုကြောင့် အခြားဂိုဏ်းသားများဒေါသထွက်နေရခြင်းကို သူမလိုချင်တော့ပေ။