ထာဝရအသက္ရွည္လိုေသာ္ အတွဲ ( ၁ ) ( ကျုပ်က ပိုင်ရှောင်ချန်း )

အခန်း(၁၀၉)

ထာ၀ရအသက်ရှည်လိုသော်
မူရင်းစာရေးဆရာ Ergen
စာစဉ်၈
အခန်း ( ၁၀၉ )

ခရမ်းဒယ်အိုးတောင်မှာ ရွာတဲ့မိုး

ခရမ်းဒယ်အိုးတောင်ပေါ်ရောက်ရောက်ချင်းတလတွင် ပိုင်ရှောင်ချန်းသည် အင်မော်တယ်ဂူထဲတွင်တိတ်တဆိတ်ဆေးဖော်စပ်နေလေ၏။ အနီးအနားရှိဂိုဏ်းသား တစ်ယောက်တလေမှပင် ပိုင်ရှောင်ချန်းရှိနေမှန်းသတိမထားမိကြပေ။ ဖက်တီးကျန်းကြီးလည်း စိတ်ချလက်ချဖြစ်နေလေ၏။ အစပိုင်းတွင် ပိုင်ရှောင်ချန်းဆေးဖော်စပ်နေရာသို့ မကြာခဏလာရောက်လည်ပတ်လေ့ရှိသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင်လာမကြည့်ဖြစ်တော့ချေ။

ထိုသို့ဖြင့် နောက်ထပ်တလကုန်ဆုံးသွားပြန်၏။

ပိုင်ရှောင်ချန်းသည် သူ့ရှေ့ရှိဖော်စပ်ပြီးဆေးလုံးများကို တောက်ပသောမျက်လုံးများဖြင့်စိုက်ကြည့်နေ၏။ ခဏမျှအသေးစိတ်စစ်ဆေးကြည့်ရှုပြီးသောအခါ ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်မောနေလေ၏။ လွန်ခဲ့သောတစ်လအတွင်း အညစ်အကြေးများကိုသန့်ရှင်းရန်နည်းလမ်းအသစ်ကိုရှာဖွေနေခဲ့ရာ ယခုမှာမူ နည်းလမ်းအသစ်တခုကိုရှာဖွေတွေ့ရှိသွားပြီဖြစ်သည်။

"မိုးကြိုးလျှပ်စီးကိုသုံးပြီး ဆေးလုံးတွေကို ပြင်ပတွန်းအားနဲ့သန့်စင်စေခြင်းဟာ နည်းလမ်းတခုပဲ...။ ဒါပေမယ့် တခြားနည်းလမ်းတခုကကျတော့ စိတ်စွမ်းအင်ဆေးလုံးတွေကို အတွင်းကနေသန့်စင်တဲ့နည်းပဲ...။"

"ပိုင်ရှောင်ချန်း၊ မင်းကတော့တကယ့်ပါရမီရှင်ပဲဟေ့... ။ ဟားဟားဟား... ငါဘာလုပ်ရမလဲဆိုတာသိသွားပြီကွ...။ အပြန်အလှန် ကြီးမားလာခြင်းနဲ့ ဖိနှိပ်ခြင်း နိယာမကိုသုံးပြီးတော့ အပူစွမ်းအင်တခုကို ဆေးလုံးတွေဖော်စပ်နေစဥ်မှာပဲ ငါဖန်တီးရမယ်...။ မသန့်စင်မှုတွေကို မီးတောက်ကဖယ်ရှားပေးလိမ့်မယ်...။ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်သွားပြီဆိုရင် နောက်ဆုံးထွက်လာတဲ့ဆေးလုံးဟာ အဆိပ်အတောက်မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး...။" သူသည် ပို၍ပင်စိတ်လှုပ်ရှားလာကာ အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ပြီး အလုပ်ကိုဆက်လုပ်နေသည်။

စုစည်းထားသောဆေးဝါးပင်များကို ဆေးပေါင်းဖိုထဲပစ်ထည့်နေစဥ်မှာပင် သူသည်ဆေးနည်းထဲတွင်မပါဝင်သော အခြားအပင်များကိုပါကောက်ထည့်နေလေ၏။ သူလုပ်နေသမျှကိုလဲ ကျကျနနမှတ်တမ်းတင်ထားလေသည်။