Ik schaamde me. Ik schaamde me helemaal kapot. Wat had ik gedaan. Mijn bezwete handen haalde ik van frustratie door mijn haar. Wat ben ik voor persoon. Wie ben ik, wat doe ik. Ik appte Sara, dat ik haar later zou terugbellen. Bestelde een taxi en ging richting mijn hotel. Een gevoel van buikpijn borrelde omhoog. In het hotel aangekomen smeet ik de deur open en liet mezelf gelijk op bed vallen. Voorzichtig sloot ik mijn ogen, draaide me om en viel in slaap.
Langzaam doe ik mijn ogen weer open. Een zonnestraal komt door de gordijnen heen. Ik zucht en voel naar mijn telefoon in mijn broekzak.
Verbazingwekkend heb ik geen hoofdpijn of andere vormen kwaaltjes die op een kater lijken. Blijkbaar was ik gisteren in slaap gevallen met mijn kleren aan. Op mijn telefoon zie ik een paar gemiste oproepen van Sara en enkele berichten van vrienden. Kut, ik was Sara helemaal vergeten terug te bellen.
Ik klink op haar naam en wacht tot ze opneemt. 'Hoi' ze klinkt moe en heeft een echte ochtend stem. 'Hey, sorry dat ik gisteren niet terug belde, ik was het helemaal vergeten' en begin gelijk mijn verhaal te doen. Ze reageert lief op me en ik hoor haar zachtjes lachen. 'Volgende meer minder drinken hè!' Is haar antwoord nadat ik helemaal uit geruist ben. Ze vertelde nog over hoe haar dag gisteren was, en haar plannen voor wat ze vandaag gaat doen. Na een kwartiertje bellen hangt ze op. Ik laat mezelf achterover op bed vallen en vis naar de afstandsbediening om te tv aan te zetten.
Oepsieeee, Martijn is helemaal vergeten wat er is gebeurd. :( wordt vervolgd!
BTW, ik heb wat eerste delen veranderd! Blijkbaar wist ik in 2015 nog niet dat je zinnen begint met een hoofdletter hahah. Heb waarschijnlijk nog steeds wel foutjes maar goed. Ik werk er aan!
Liefssss
