Ik wilde hem de waarheid echt wel vertellen, maar ik durfde gewoon niet. Ik begon hopeloos te stotteren maar er kwam geen woord uit mijn mond. Martijn keek me lief aan en kuste mijn voorhoofd. ' je weet dat je me alles mag vertellen he!' Fluisterde hij in mijn oor. Daarna keken zijn ogen mij recht aan, maar mijn ogen dwaalden af naar zijn lippen en Martijn begreep de hint. Hij kuste me heel zachtjes en liet me daarna los.
Die avond gingen we uit eten. We stonden in een mooi klein restaurantje aan het water. De ober wees ons een plekje waar we konden gaan zitten. Toen we zaten begon Martijn over vanmiddag. ' wil je asjeblieft vertellen wat er gebeurd is?' Vroeg hij me. Ik voelde plotse pijn opkomen en mijn lippen begonnen te trillen. Martijn keek me vol medelijden aan. Met veel moeite begon ik mijn verhaal.
'Ongeveer 2 jaar gelden had ik een vriend. Hij heette Nathan. Nathan leek een van de aardigste mensen die ik ooit had ontmoet. Hij deed alles voor me. Tot op een dag dat hij meer wilde dan alleen zoenen. Ik was bang. Want als ik nee zou zeggen werd hij boos. Want Nathan werd vaak boos als ik iets niet wilde. Maar iets in me zei dat ik nog niet klaar ervoor was. Toen ik aarzelend nee zei, duwde hij me ruw tegen de muur aan, en stompte me in mijn buik. Ik wist niet wat me overkwam en schreeuwde tegen hem. Maar hij bleef maar door slaan. Ik duwde hem weg en kon net onder hem uit komen. Tranen springen in mijn ogen, en even zie ik het weer voor me.Martijn ziet dat ik tranen krijg en pakt mijn hand vast. ' Ik snap niet wat hem bezielde, wat een facking debiel is hij zeg!' Zegt Martijn tegen me en veegt de tranen uit mijn ogen.
