A Night With...? (Completed)

Chapter 1 - Before Initiation

Daphne's POV

I'm Daphne Kate Fuentebella, 21 years old.

"Hello, bitch!" Bati nang kaibigan kong si Honey sakin at nag beso kaming dalawa.

"Oh..hello to you, slut!" Bati ko din sa kanya.

"What are you doing? Lalim ata ng iniisip mo, di masisid ah?" Biro niya.

Nandito ako ngayon sa football field at kasalukuyang nakaupo sa isang bench, hinihintay ko sila habang nagmumuni-muni. Nag-iisip nanaman kasi ako kung ano yung gagawin ko para mapansin ako ng ama kong busy at walang pakialam sakin.

Kaninang umaga pinagalitan na naman ako dahil umaga na ako nakauwi at ibang lalaki naman daw ang naghatid sakin and guess what, I was very happy. Kaso nang mag agahan na at magkasalo kaming kumain sa hapag kainan, he ignored me again. So I'm currently thinking. WHAT AM I GOING TO DO?!

Kung nagtataka kayo kung bakit gusto kong magalit ang ama ko sakin, simple lang. Gusto ko kahit saglit mapansin niya ako kahit pagalitan niya ay ok lang basta mapansin niya lang ako, masaya na ako, kaso kulang parin ang binibigay kong sakit ng ulo para sa kanya.

My mom died when she gave birth to me kaya ang yaya ko na lang na si yaya Belen ang parang naging ina ko mula nang ako'y pinanganak pero pinauwi din ito ni dad sa probinsya nito ng tumuntong na ako ng high school. Hindi ko na daw kelangan ng yaya kasi malaki na ako at kelangan ko nang maging independent.

Ako ang sinisisi ni dad sa pagkamatay ni Mommy, dahil daw sakin kaya namatay si mom kaya't parang nawalan na din siya ng buhay.

Hindi ko makakalimutan ang isang gabi na narinig kong umiiyak si dad sa kwarto niya.

Flashback

Pumasok ako ng silid ng daddy ng marinig kong parang umiiyak ito. Nang mabuksan ko ang pinto nakita kong my alak sa sahig at naka-upo dun si dad na may hawak na litrato ni mommy, umiiyak ito.

"D-dad" Nanginginig ang boses kong tawag sa kanya. Naiiyak akong makita ang daddy ko na ganito. He used to be a strong, brave and authoritative person but what I see now was a fragile and lost.

Lumapit ako sa kanya. "D-dad.. w-what happened? Why are you crying?" sabi ko kasabay ang pag agos ng luha ko sa mga pisngi ko. Lumuhod ako sa harapan niya.

"Y-you!" Nabigla ako sa singhal niya sakin. Dinuro niya ako "You are the reason why I lost my life! Daisy was my life, my love of my life at dahil sayo nawala ito at para na rin akong namatay. You.. you get lost!!" Sigaw nito sakin.

Napatakbo ako palabas papunta sa kwarto ko habang iyak ng iyak. Halos buong gabi akong gising at umiyak lng magdamag.

Hindi nga ako nagkamali sa iniisip ko. Ako nga yung sinisisi ni dad sa pagkawala ni Mommy.

"Mommy!!!" I sobbed at tinakip ko ang unan sa mukha ko at tinawag ko si mommy. Ang sakit-sakit. Wala na nga akong mommy tapos ganito pa ang trato ni dad sakin para na rin pala akong ulila. Nakatulugan ko na ang pag-iyak ng gabing iyon.

I woke up the next morning na masakit ang ulo ko. May klase pa ako at kelangan ko ng mag-ayos. Graduating na ako ng highschool kaya't hindi ako pwedeng umabsent. Sa tuwing may mga program or event sa school na kelangan ng parents. Ako lang yung walang magulang kaya't ang teacher ko na lang o ang tita ng matalik kong kaibigan ang parating sumusuporta sakin or tumatayong guardian ko.

Lumabas na ako ng kwarto at pumanaog, diretso sa hapag kainan.

"Manang, pakitawag naman po si daddy at kakain na." Utos ko sa maid namin. Kahit naman ganun si daddy sakin ang pakitungo ko sakanya ay ganun parin. Babaliwalain ko na lng ang narinig ko kagabi na parang walang nangyari, na hindi ko yun narinig.