"Ben... Nasıl söyleceğimi bilmiyorum."
Merak kırıntılarıyla parlayan gözlerini gözlerime dikti. "Hadi hyung, söyle artık. Çok merak ettim."
Ensemi kaşıyarak gözlerimi ondan kaçırdım. "İşim gereği birkaç aylığına Tayland'a gitmem gerekiyor."
Yüzünün ve omuzlarının düştüğünü hissedebiliyordum. Omzuma dokundu küçük elleriyle. "Ne kadar süre?"
"Sekiz ay."
Odaya rahatsız edici bir sessizlik doldu. Birkaç dakika sonra omzumu sıvazladı.
"Son bir kez benimle uyur musun hyung?"
Kafamı salladım. Beraber yatağa uzandığımızda, bana arkasını döndü. Çekingen bir tavırla ona dönüp arkadan beline sarıldım.
"Seni seviyorum Taehyung."
"İyi geceler hyung."
O gece, iyi bir gece olmadı bizim için. O sabaha dek, omuzları sarsılarak, hıçkırarak ağladı. Ben ise cesaret edemedim gözyaşlarını silmeye. Yalnızca sarıldım. Günün ilk ışıklarında uyuyakaldığını düzenli nefes alış verişlerinden anlayabilmiştim. Yavaşça yataktan kalktım ve dolanıp onun tarafında geldim. Masumca uyuyordu küçüğüm. Saçlarını yavaşça çekip sağ kaşının kıvrımına, sol şakağına, alnına ve çenesine küçük öpücükler bıraktım ve evinden çıktım.
