"Neden uyuyamadın hyung?"
"Bilmiyorum, Taehyung."
"Gel hadi." Yorganını açtı ve dar yatağında kaydı. Çekingence yanına yürüdüm ve uzandım. Omuzlarımızın birbirine değmesi haricinde temasta bulunmayarak bir süre ikimiz de öylece uzandık.
"Hyung?"
"Hm?"
"Namjoon hyung'la nasıl tanıştınız?"
Sorduğu soruyla anında aklım anılara giderken gülümsedim. Ne güzel günlerdi her biri, ne güzel anlar geçirmiştik biz öyle.
Ziyan olmuştu benim güzel kalpli dostum.
"Biz bir şirketin rapper seçmelerinde tanıştık. İkimiz yan yana oturuyorduk. Tanıştık ve iyi arkadaşlar olduk. İkimiz de o şirkete seçilemedik ama birbirimizin moral kaynağı olmuştuk. Özellikle hyungun... Çok fazla iyiydi."
Kıkırdadı. "Küçükken hep ona özenirdim. O hangi renk kıyafet giyerse aynı renk giyerdim, ne yerse aynısını yerdim. Onun aynası gibiydim. Ve o hiç rahatsız olmazdı, aksine mutlu olurdu." Burnunu çekti.
"O, bu dünya için fazla iyi niyetliydi."
Sesinin titrediğini duyduğumda yutkundum.
"Uyuyalım mı?"
"Tamam," dediğinde yine bana sarıldı. Güzel saçlarının arasına bir öpücük kondurdum.
"Seni çok fazla seviyorum, hyung. Bunu biliyorsun değil mi?"
Saçlarımı okşadım. "İyi geceler, Taehyung."
