Son provalara kadar gelmiştik. Bu haftasonu Romeo ve Juliet tiyatromuz sergilenecekti.
Jisoo'nun bir anda çıkagelmesi gibi olaylar oyuna ve okulda ki derslerime odaklanmamda sorunlar yaşamama sebep olmuştu.
Fakat, hala buradaydım işte.
Bay Hwan bağırarak etrafta koşuştururken bu kargaşayı kaldıramadığımı farketmiştim. Başım ağrıyordu.
Amfiden çıktım. Okul kantininden su aldıktan sonra bahçeye gittim. Banklardan birisine oturdum.
Neden Jisoo'nun tekrar hayatıma girdiği düşüncesi beni bu kadar heyecanlandırıyor ve kızdırıyordu?
Hiç bir fikrim yoktu ve umursamak istemiyordum.
Kulaklıklarımı takıp müzik dinlemeye başladım.
Her zaman beni rahatlatırdı.
Fakat bu sefer pek işe yaramadı çünkü bir kaç dakika sonra okul bahçesine giren Jisoo'yu gördüm.
Beni görmüştü ama yoluna devam edip okula girmişti.
Aslında yanıma gelmediği için seviniyordum.
Dinlediğim müziğe odaklandım.
Bu sırada telefonuma bir mesaj geldi.
Jisoo
Bu kadar kızacağını bilseydim en başından sana anlatırdım her şeyi
Ama sen yüzüme bile bakmıyorsun
Hiç bir şey yapmadım Chae,
Sadece çocuktum
Sadece kırgınım işte
Birazda kızgın çünkü geldiğinde bana sen olduğunu söylemek yerine saklandın
Telefonunu almamış olsaydım ne zaman söyleyecektin?
Yıllarca bekledim ben seni çocuk olsan bile
Gelmeni istedim hep
Seni unutmaya yüz tutmuşken zihnim çıka geldin bir anda
Jisoo
Özür dilerim sadece bütün yılları telafi edemesemde
Denememe izin ver
Birlikte tekrar çocuk olalım Chae...
(Görüldü )
