"Neden bu kadar uğraşıyorsun, Arin?" Dedim, gözlerinin içine bakarak, titreyen sesimle.
"Görmüyor musun? Karşında ruhu tabuta girmiş bir enkaz değil, kül var. Küllerim sana siyah bir iz bırakmaktan başka birşey vermez," dedim başımı aşağıya eğerek...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
3.Bölüm: 🍁ParmaklıklarArasındaKalan Hayaller🍁
🍁Bölüm şarkısı:
Evir-Öyle Bir Yerdeyim Ki EceMumay- Yalnızlığıma Ver
Bu bölüm Okyanusun_yangini' na canımın köşesine ithaf ediyorum. Iyi ki varsın canım! Söz verdiğim gibi çok yorumu yapan 4. Bölümdenkaparithafı.
🍁 Keyifli okumalar...🍁
Acılarımı kaburgalarımahapsedipiçine kırık bir cam parçası koydum. Acılarımlayüzleşmem için benim aynaya ihtiyacım yoktu. Yahutkanaması için birilerinin beni yaralamasınalüzûm yoktu. Ben her nefes alışverişlerimde kaburgalarımdaki cam etimebatıyor daha da derineiniyordu sanki.
Sizin hiç ruhunuzkanadı mı?
Peki, ruhunuzda değil de bedeninizinherhangi bir yerinde bir cam saplanmışolsaydı onu çekipalmazmıydınız etinizden?
İnsan bedenini bu denlikoruyorken, ruhunu neden koruyamıyordu?
Tanrım yaram bâki. Merhemimibulmayayardım eder misin? Daha fazla kanamaktankorkuyorum. Tanrım ben kan kaybından ölmekten korkuyorum, benim karanlık sokaklarımıaydınlatır mısın? Ben ruh kaybımı toparlayamamaktan korkuyorum. Mâziolmaktankorkuyorum. Tanrımyaralarımavuçiçlerimdetedavigörmeyi bekliyor ama benim merhemim yok. Tanrım ben merhemimibulamamaktankorkuyorum.
Gözlerimevuranışıkdandolayıkirpiklerimibirbirinebastırdım. Sanki tonlarcayükkirpikuçlarımdatoplanmıştı. Nereden geldiğinibilmediğim ışık yüzümevurup, suratımı buruşturmama neden oluyordu.
