ATEŞİN KÖLESİ |VERŞ | #ilmelistan#

2. Bölüm: ♧Kanatları Kırılmış Uçurtma♧

2.Bölüm: 🍁Kanatları Kırılmış Uçurtma🍁

Buraya başlama saatini yazabilirsiniz.

Bölüm şarkısı:Evir- Hiç sevmedim.
Multimedya da mevcut, mutlaka dinleyin derim.

🍁Keyifli okumalar...🍁

Viran bir beden düşünün; teninde acıların bir bir emaresi geçen bataklığın ta kendisi bir beden. Cennet kapıları açılmış onun tenini buseliyorken, sırtındaki közlere rağmen cehenneme koşan bir beden. Cehennem ateşinin o keskin sıcaklığı iblisin eteklerinde dolaşıyor, iblis eteğindeki yanık izlerini bir bedenin üzerine nakış nakış işliyor. İşte o zaman şeytan iyilik meleklerinin kulağına şu sözleri fısıldıyor: 'Onu dünyada da öyle bir yakacağım ki, geçen dakikalar tenine ateşten izler bırakacak.' Şeytan hünerlerini sergilemek için eteklerini sağa sola sallıyor, bir kız çocuğu dünyaya gark ediyor.

O kız çocuğu benim, kırılan kanatlarım gökyüzüne hasret birer uçurtma. Uçurtmamım ipi çözülmüş pervasızca yere tekrar ve tekrar çakılıyor. Bir ruh ölüyor, yaşadığı bedenden habersizce. Bir beden doğuyor, kaybolan ruhundan bihaber. Kader ağlarını etrafa fütursuzca sararken kanlı yazgı henüz açılmış o deftere bir isim bahşediyor:

Akda.

Şimi soruyorum sizlere, köle olan bedenim mi?

Yoksa ruhum mu?

Sıkışan nefesimden mütevellit, titreyen ellerimi kalbime götürdüm. Baba bak, kalbimde bir yıkım başlattın. Bu yıkım beni parçalıyor görmüyor musun? Gözlerine inen kara perde, ne zaman kalkacak baba. Baba... benim kalbimdeki ateşi ne zaman görüp bana lav değil de su taşıyacaksın?

Üstümdeki siyah montumdan sanki dışarıya fırlayacakmış gibi atan kalbim, bana bu günün doğruluğunu gösteriyordu. Montumu çekiştirerek nefes alabileceğim düşüncesiyle elimi kalbime biraz daha bastırdım.

Olmuyordu! Kahretsin ki olmuyordu! Nefesim bana yetmiyordu.

Kan çanağına döndüğünü düşündüğüm gözlerimi kaldırarak bu günün mahkûmuna çevirdim bakışlarımı. Ara ara terliyor, terlediği için saçları alnına yapışıyor, o hiç sevemediğim saçlarını hırsla çekiştiriyordu.

Ne tuhaf değil mi? Ben babamın saçlarını sevebilmek için senelerce bekledim, kıyamadım ama babam şimdi onları bile ağlatıyordu. Baba benim saçlarımın ağladığı sana yetmez mi? Seninkiler ağlamasın olur mu?