my boss is better than yours [ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΟ]

[50]

10 μέρες μετά:

Σήμερα Σάββατο, επιτέλους!!!

Σηκωθηκα, και πήγα στο δωμάτιο του Μάρκου.

Ηταν ξαπλωμενος στο κρεβατι, και ηταν κατακοκκινος.

" τι εχεις αγαπη μου;" ειπα και ετρεξα δίπλα του.

" μαμά δεν μπορω να αναπνευσω καλά..." ειπε με αδύναμη φωνή.

" αγαπη μου σήκω να πάμε στο νοσοκομείο." είπα

Το κακό ειναι πως δεν εχω αμάξι, είναι στο συνεργείο...

Πήρα τηλέφωνο τον Αρη, μα δεν το σήκωσε.

Σωστά, μας κραταει μουτρα ο κυριος απο εκεινο το βραδυ!

Πήρα κατευθείαν τον Τόμας.

" καλημέρα Τόμας, μπορείς να έρθεις απο εδω;"

" καλημερα, ολα καλά, ακουγεσαι αναστατωμενη..."

" το παιδί, δεν αναπνέει καλα και φοβάμαι!"

" ερχομαι, σε 2 λεπτα είμαι εκεί."

Σηκωσα τον Μάρκο, και τον  πηρα στην αγκαλιά μου.

Λιγο αργοτερα ηρθε ο Τόμας.

Μπήκαμε στο νοσοκομείο, και τον έβαλαν σε φορείο, και του φορεσαν την μάσκα οξυγόνου.

Πήρα τηλέφωνο την Βενι, και της ειπα κλαίγοντας τι έγινε.

Αρης POV:

Καθώς επινα τον καφε μου, ο james με πήρε τηλέφωνο..

" ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΣΗΚΩΝΕΙΣ, ΣΕ ΕΠΕΡΝΕ Η ΕΛΕΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ!"

" για πιο ήρεμα... Και στο κατω κατω τι, θύμωσε και -"

" μαλάκα το παιδι σου ειναι στο νοσοκομείο αυτη την στιγμή!"

" ΤΙ;!"

πηρα τα κλειδιά, και πήγα κατευθείαν εκεί.

Ελενας POV:

Ημουν καθισμένη στην καρέκλα και έκλαιγα. Ο Τόμας μου χαϊδευε τα μαλλιά ώστε να με ηρεμήσει, αλλά εγω σκεφτομουν το παιδί μου.

Οταν τον ειδα πανω στο φορείο με την μάσκα οξυγόνου, ήταν η πιό  τραγική εικόνα που εχω δει στην ζωή μου...