"Hk....."

Xiao Zhan ၏ ေလွာင္ျပံဳး ကို သတိထားမိသြားသည္ထင္သည္...ယြီဝမ္ယြဲ႔ ကသူ႔ကို စိုက္ၾကည့္လာသည္....

"ကိုယ္က မင္းအတြက္ ရယ္စရာ ေကာင္းေနလို႔လား...."

"မဟုတ္ပါဘူး.... ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေလွာင္မိတာပါ...."

"ထားလိုက္ပါေတာ့...မင္းက.. ကိုယ့္ကို ဒီမွာ ဆက္႐ွိမေနေစခ်င္ေတာ့ဘူးပဲ......"

ယြီဝမ္ယြဲ႔ ထိုသို႔ ေျပာၿပီးေနာက္ ထြက္သြား သည္...

ေဒါင့္တစ္ေနရာက ပုန္းခိုကာၾကည့္ေနေသာ ဟူေ႐ွာင္မန္ ကေတာ့ သူ႔သခင္၏ စကားကို ျပန္ၾကားေယာင္ေနမိသည္....ထို႔ေနာက္ သူေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္သည္က....

"ဧကရာဇ္ ကို သခင္ေလး Xiao Zhan သိသိသာသာ ေ႐ွာင္ဖယ္မွန္း သခင္ သိထားတာပဲ...
သခင္ေလး Xiao Zhan အေၾကာင္း သခင္ကိုယ္တိုင္  အေသးစိတ္သိေနတာပဲဟာ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔လိုေသးလို႔လား....ျဖစ္ႏိုင္တာက သခင္
အခ်စ္မွာ က်႐ႈံး သြားၿပီလား....အာ ငါ ဘာေတြ ေလ်ွာက္ေတြးေနတာလဲ... သခင့္လို ျမင့္ျမတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္က ဝတ္႐ုံ လက္ျပတ္....လံုးဝ...လံုးဝကို မျဖစ္ႏိုင္ဘူး.....ဟုတ္တယ္...ဟုတ္တယ္ ငါ့အေတြးမွားေတြကို ထုတ္ပစ္ရမယ္...."

ဟူေ႐ွာင္မန္ သည္လည္း ထိုအခ်ိန္မွစ၍ Xiao Zhan ကိုယ္တိုင္ပင္မသိေသာ Xiao Zhan ၏ အရိပ္ သက္ေတာ္ေစာင့္ ျဖစ္သြားခဲ့သည္ ေလ......

Xiao Zhan မွာ ထိုေန႔တစ္ေန႔လံုး စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း သိပ္မ႐ွိေတာ့ေပ....ညေနေစာင္းသည့္တိုင္ Wang Yi Bo သူ႔ထံသို႔ စကားေျပာရန္ ေရာက္မလာေပ...

Xiao Zhan... သူတစ္ေယာက္တည္း ပ်င္းလြန္း၍ Wang Yi Bo ႐ွိသည့္ စာဖတ္ခန္းသို႔ လာခဲ့ေသာ္လည္း အခန္းပိုင္႐ွင္ မွာ မ႐ွိေပ.....
သူ ေခတၱမ်ွ ေစာင့္ေနေသးသည္....ထို႔ေနာက္ သူ စိတ္ေလ်ွာ့ကာ သူ႔အခန္းသူ ျပန္လာလိုက္သည္....

ဟုန္ရင္ ညစာ လာပို႔မွ Xiao Zhan အပ်င္းေျပေတာ့သည္.....

ညစာ စားၿပီးသည္ႏွင့္ Xiao Zhan အိပ္ရန္ ျပင္ဆင္လိုက္သည္....

ဟူေ႐ွာင္မန္ သည္လည္း Xiao Zhan အိပ္ေပ်ာ္သြားမွ သူ႔သခင္ထံသို႔ အစီအရင္ခံရန္ ထြက္လာခဲ့သည္.....

Unexpected (completed) Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora