-Надтай түр уулзаадах
Юнги ахыг ийн хэлэхэд арагш хараад:
-Завгүй байна.
Түүнд хариулчаад хаалгаар гарах гэтэл:
-Хиймээр зүйл байгаа бол айлтүй хий.Хүсч байгаа бүхнээ биелүүл.Дараа нь харамсалгүй нүд аниж чадахаар амьдар!
Юнги ахын хэлсэн зүйлийг эргэж харалгүй сонсчоод хариулт өгөлгүй гарч явав.
-Та хаашаа явах уу?
-Миүгийн гэр лүү явцгаая.
-Мэдлээ
[Миү]
Шүгээгээ онгойлгон өөрийн ууж байсан бүх эмээ аван хогийн уутанд хийж эхлэлээ.
Одоо ахиж энэ эмнүүдийг уух хүсэлгүй байна.
Тархинд минь хүртэл нөлөөлж эхлээд байхад бусад эд эрхтэнд минь ч бас нэгийн анагааж,нэгийхэн өвчний үндэс болж байгаа.
Иймээс өвдсөн ч тэсч гарж,өөрөөр нь анагаах гэж үзэх болно оо.
Утас минь хангинахад хийж байгаа зүйлээ орхин авлаа.
-Байна уу Миү?
-Байна.Сайн уу эгчээ?
-Би сайн.Миний дүү сайн биз дээ
-Сайн,сайн.Та гэнэт юу болов?зүгээр үү??
-Чамд санаа зовоод залгалаа.Эмээ ууж байгаа юу?бие чинь хэр байна?
Эгчийг ийн хэлэхэд хогийн уутанд хийсэн эмнүүд рүүгээ хараад нэг санаа алдаад:
-Тийм ээ.Бараг эдгэж байгаа шүү.
-Ашгүй дээ.Миний бие бас их дээрдсэн На эмч надад үнэхээр их туслаж,халамжилж байгаа.
-На эмч ч мун-
Гэрт хүн орж ирсэн чимээ доор сонсогдох шиг болоход үгээ гүйцээж чадалгүй:
-Байна уу,Миү??
-Уучлаарай эгчээ,завгүй болчихлоо.*таслах*
Хэн болохын тааж ядан зогсохдоо шүгээгээ онгойлгон шүхэр аваад гартаа чанга гэгчин атгаад доош буулаа.
