"အရင္တုန္းက Wu Yi Fan က မင္းကို ဒီအလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခြင့္ျပဳထားရင္ေတာင္ ငါကေတာ့ ငါလက္ထပ္ထားတဲ့ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ရာလူနဲ႔ ဖက္လိုက္ နမ္းလိုက္ လုပ္ေနရမယ့္ အလုပ္မ်ိဳး ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး..."
မနက္ျဖန္အတြက္ Dialogue ေတြ ဖတ္ေနတဲ့ Jongin လက္ထဲက စာရြက္ကို Sehun ဆြဲယူၿပီး စုတ္ျဖဲလိုက္သည္။
"Sehun... မင္း... ဒါဘာလုပ္တာလဲ... "
တစစီ သူ႔ေျခဖဝါးေအာက္မွာ ပ်ံ႕က်ဲသြားတဲ့ စာရြက္အပိုင္းအစေတြကို Jongin ေၾကကြဲစြာၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
" ျမင္တဲ့အတ္ုိင္းပဲ... ထပ္ေျပာလိုက္မယ္ေနာ္ Kim Jongin... မင္းရဲ႕ idol ဆိုတဲ့ ဘဝႀကီးကို အခုကစၿပီး ေျမျမဳပ္လိုက္ေတာ့... "
" Sehun... ဒါက... "
" မင္းရဲ႕အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ ငါ နားမေထာင္ခ်င္ဘူး... ထမင္းစားဖို႔ ေအာက္ဆင္းလာခဲ့..."
ေစ့ပိတ္သြားတဲ့ တံခါးခ်ပ္ႏွင့္အတူ Sehun ထြက္သြားၿပီဆိုေတာ့မွ Jongin စိတ္ပ်က္စြာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
ဆင္းမလာရင္ ၾကာတယ္ဆိုၿပီး အေျပာခံရမွာစိုးလို႔ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာရေပမယ့္ ထမင္းစားဖို႔က လံုးဝစိတ္မပါ...။
စားပြဲဝိုင္း ဝင္ထိုင္လိုက္တာနဲ႔ ခုနက ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး Sehunနဲ႔ ဘယ္လိုဆက္ညႇိရမလဲသာ Jongin ေတြးေနမိသည္။
လက္ထပ္တာ အခုမွ တစ္ပတ္ေတာင္ မျပည့္ေသးတာမလို႔ ျပႆနာေတြ မတက္ေစခ်င္...။ Hyung လည္း ႐ွိေနတာေၾကာင့္ ပိုဆင္ျခင္ေနရသည္။
" ငါ ဒီအလုပ္ကလြဲရင္ က်န္တာ ဘာမွ မလုပ္တတ္ဘူး... ၿပီးေတာ့..."
Jongin စကားမဆက္ရေသးမီ Sehun လက္ထဲက တူကို ပစ္ခ်လိုက္တာေျကာင့္ ရပ္လိုက္ရသည္။
" အာ့ဆို ဘာမလုပ္ပဲေနေလ..."
"Hyung လက္ခံမွာ မဟုတ္..."
"သူ လက္မခံတာ ငါ စိတ္မဝင္စားဘူး... မင္း လက္ခံ ဖို႔ပဲ စိတ္ဝင္စားတယ္..."
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ထမင္းဆက္မစားပဲ ထသြားတဲ့ Sehunကို ၾကည့္ကာ Jongin ရင္ေလးစြာ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ထပ္မစားျဖစ္ေတာ့...။
YOU ARE READING
Again And Again ( အထပ္ထပ္အခါခါ)
Fanfictionအႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ အရံူွးေပးၿပီးသားမလို႔ အထပ္ထပ္အခါခါ အႏိုင္ယူပါ... မင္းကိုခ်စ္ခဲ့မိျခင္းက ဝဋ္ေႂကြးတစ္ခုသာဆို... မ်က္စိစံုမွိတ္ဆုေတာင္းလိုက္မယ္... ဒီတစ္သက္ ဒီဝဋ္ေတြ မေက်ပါရေစနဲ႔...
