မဂၤလာပြဲမွာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ႏွင့္ ရိေပၚက သတုိ႔သားအရံလုပ္သည္။ ပံုမွန္မဂၤလာပြဲေတြဆိုလွ်င္ သတုိ႔သမီးအရံ ပါရဦးမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေယာက္်ားေလးႏွစ္ဦး လက္ထပ္သည္႔့ပြဲျဖစ္တာမုိ႔ သတို႔သမီးအရံမလိုေတာ့။
ပြဲမစခင္ မိတ္ကပ္ႏွင့္အဝတ္အစား ျပင္ဆင္ေရးအခန္းမွာ အိုဆယ္ဟြန္းႏွင့္ က်ဳိးက်ဳိ့လုဟန္တုိ႔က သပ္သပ္႐ွိေနသည္။ ေ႐ွာင္းက်န္႔က တစ္ဖက္အခန္းကို ဝင္လာခဲ့သည္။
"ေဝါင္းးး! "
မွန္ေ႐ွ႕မွာ အနက္ေရာင္ Tuxedo နဲ႔ ခန္႔ညား႐ွင္းသန္႔ေနေသာ ဝမ္ရိေပၚကို ၾကည့္ကာ ေ႐ွာင္းက်န္႔က မ်က္ခံုးပင့္ကာ လက္မႏွစ္ေခ်ာင္း ေထာင္ျပလိုက္သည္။
ႏွစ္ေယာက္အတူယွဥ္တြဲရပ္လုိက္သည့္အခါ မွန္မွာ လာထင္ေနေသာ ေယာက်ာ္းႏွစ္ဦး၏ ပံုရိပ္သည္ ရင္သပ္႐ွဴေမာလြန္း၍ အၾကည့္မလႊဲႏိုင္စရာျဖစ္ေနသည္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔သည္လည္း အနက္ေရာင္ Tuxedo ကို ဝတ္ထားတာျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္မွာ လည္ပင္းမွာခ်ည္ထားသည့္ ဖဲပြင့္အေရာင္သာ အျဖဴႏွင့့္အနက္ဆုိၿပီး ကြဲသည္။
ဒီေန႔မဂၤလာေဆာင္မယ့္ ဦးေလးလုဟန္တုိ႔အတြဲကေတာ့ အဆင္နည္းနည္းကြဲသည့္ လုဟန္၏အႀကိဳက္ဆံုးအေရာင္ျဖစ္တဲ့ အျဖဴေရာင္ Tuxedo။
"က်ေနာ္ ဘယ္လိုေနလဲ? "
"ေျပာစရာလိုလုိ႔လား? "
ေ႐ွာင္းက်န္႔က ျပံဳးၿပီး ဝမ္ရိေပၚ၏ လည္ပင္းက ဖဲပြင့့္အနက္ကေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာခ်ည္ေပးလာသည္။သူ႔ဘာသာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္႐ွိ ေနတဲ့ ဖဲပြင့္လွလွကို တမင္သပ္သပ္ အသားယူခ်င္လုိ႔ သြားထိတယ္ေျပာလည္းရပါတယ္။
ဒီေကာင္ေလးဟာ သူ ့အသက္အရြယ္ေလးနဲ႔ မလိုက္ ဘာဝတ္ဝတ္ကို လိုက္ဖက္ေနေတာ့တာပဲ။ အခုလို Suitနဲ႔ဘာနဲ႔က်ေတာ့လည္း လူႀကီးေပါက္စေလးက ခန္႔ခန္႔ညားညားနဲ႔ ၾကည့္ေကာင္းခ်က္။
