Never alone! [Marauders fanfiction]

Sorteren maar!

'Eerstejaars hier heen!' We liepen met zijn vijfen naar de grote bewegende rots. Toen we dichterbij kwamen zagen we dat het een grote man was of meer een reus. 'Niet meer dan vier in een bootje!'

Dat is oneerlijk! Gelukkig had Sirius een plan. 'We gaan met zijn vijfen in een bootje, Ev ga jij bukken? Als je later wanneer we zijn vertrokken omhoog gaan dan kan hij je niet meer in een ander bootje zetten!'

We juichten.

Ik ging als eerst het bootje in en bukte en de jongens gaan erbij zitten. We begonnen te varen en ik kwam omhoog en natuurlijk wiebelt het bootje en vallen ik en Remus het water in.

Remus zwemde naar boven en stak zijn hand uit naar mij. Ik pakte zijn hand vast en hij trok me naar boven. Ik hield me vast aan de boot en trok me terug de boot in. Remus klom de boot ook weer in en hij begon weer de schommelen.

Na dit kleine avontuur weet ik een ding zeker.

"Ik moet echt leren zwemmen!"

Ik ging zitten en James trok zijn vest (of hoe dat ding ook heet) uit en gaf het aan mij, Sirius deed hetzelfde maar dan voor Remus. Ik zat daar een beetje te rillen.

Ik glimlachte naar James en fluisterde zachtjes: 'bedankt.'

Een tijdje later

We waren er bijna, in keek naar de plek waar Peter naar wijsde. Zweinstein. Wat was het mooi!

Ik zei zachtjes wow, net zoals de helft van de andere kinderen. Nadat we aan de kust waren stapten we uit het bootje en toen merkte de grote gast op dat er twee kinderen nat waren. 'O, zijn hullie uit t' boot gevalle'?' We knikten, stomme gast.

Eenmaal aangekomen op Zweinstein zien we een vrouw met zwart haar. Ze heeft een groene uhhhh, wat is het, gewaad aan.

Ze vertelde iets over de school, afdelingen en dat soort onzin, sorteer ons gewoon!

We liepen de zaal binnen en gingen met onze rug naar de kinderen staan en we keken allemaal naar een of andere man. Hij zag eruit als mijn overgroot opa, die was ook oud met een lange baart. Maar dan leek deze man 100 te zijn, terwijl mijn overgroot opa 66 was.

'Remus Lupin.'

Opeens werd mijn naam genoemd.....

'Evelien Brown!'

Ik liep naar voren.

"Evelien Brown, mmm, die naam herken ik ergens van. Ik heb jouw half-zussen ingedeeld, natuurlijk... Je hebt een grote drang om je te bewijzen, mm maar ik zie ook andere grote dingen, zoals, moed, veel moed, intelligentie, sluwheid, ja en ik zie ook iets anders, iets vreemds...

Wat bedoelde hij met vreemds?

Maar de keuze is gemaakt....

De sorteer hoed schraapte zijn keel en riep door de hele zaal.......