De treinreis

168 10 8
                                    

Ik keek naar de rode oude trein. Ik vond treinen altijd zo bijzonder, soms waren ze groot en soms klein. Ze kunnen in alle kleuren zijn, er komt zoveel stoom vanaf, tenminste van de Stoomtreinen. Ik pakte mijn hutkoffer en stapte in.

Mijn moeder had gezegd dat ik iemand moest vinden van puurbloed en een 'goede' familie. Mijn vader had gezegd (zonder dat mijn moeder het wist) dat ik achterin moest zitten, want daar zaten alle prankers. Dit was 1 reden waarom ze gescheiden waren.

Ik ben blij dat ik vaker bij mijn vader slaap dan bij mijn moeder, mijn halfzus Bella is toch een hypocriet, mijn andere twee halfzussen vallen wel mee.

Ik loop dus naar achter en zie twee jongens zitten. Een heeft bruin haar en leest een boek en de ander heeft zwart haar en een bril en staat op de bank snoep te eten. Ze hebben allebei warrig haar, de jongen met bruin haar heeft groene ogen en de jongen met zwart haar heeft bruine ogen. De jongen met zwart haar kijkt ondeugend uit zijn ogen, dus ik denk de prankers gevonden te hebben 'Hallo mag ik hierbij zitten?'

'Maar natuurlijk, ik ben James Potter welkom bij het opvang voor kinderen die een slechte kindertijd hebben gehad en nu blijheid komen zoeken bij deze fantastische gast!' Zei de zwarte jongen genaamd James Potter. 'Remus Lupin' de jongen met bruin haar met de naam Remus Lupin stak zijn arm uit ik pakte hem vast. 'Evelien Brown'

'Ga zitten,' ging James verder, 'ik zal je blijheid vergroten!'

'Wie zegt dat ik enige blijheid heb?' Snauwde ik terug. Waarom was ik zo gemeen?

'Ik ben er! Kom op daar wordt je toch blij van!' Ik grinnikte.

'Hallo is er nog plek voor mij en mijn vriend Peter?'

'Alleen als jullie een slechte kindertijd hebben gehad.' 'Mijn familie zijn allemaal Zwadderaars en ik wil naar Griffoendor en deze gast hier moest heel zijn kindertijd zonder mij overleven, niet dat hij mij kende, maar je snapt het punt.' Zei een jongen met zwart haar, zijn haar krulde een beetje en het kwam tot net over zijn oren achter hem stond een jongen met blond kort haar. 'Precies, kom maar binnen.' 'Ik heet Sirius Black, en jullie?' We vertelden onze namen.

'Maar serieus Sev, we moeten wel een coupe vinden. Ik ga niet de hele tijd staan.' Een meisje met lang rood haar en wat sproeten stond ik de deur opening, ze zag er heel vrolijk uit in tegenstelling van de jongen achter haar. Hij had zwart haar en keek de coupe argwanend door, hij wende zich tot het meisje en fluisterde iets in haar oor. 'Oke, Sev,' begon het meisje 'Hallo ik ben Lily Evans en dit is Severus Sneep, kunnen we hierbij zitten want alles is vol.'

Zoals gewoonlijk deed James de uitnodiging. 'Alleen als je-...' 'Kom binnen.' Kapte ik hem af. Hij keek mij boos aan en ging gewoon verder terwijl Lily en Severus gingen zitten, 'Een ongelukkige kindertijd hebt gehad.' Lily en Severus keken elkaar raar aan en knikten. Zouden ze familie zijn?

Na een tijdje was het best wel stil, iedereen staarde naar elkaar. James keek naar Lily, Lily naar Severus, Severus naar Peter, Peter naar Remus, Remus naar mij, ik naar Sirius en Sirius met watertanden naar het snoepkarretje. Wacht snoepkarretje!!? 'ETEN!' Ik sprong op en hoorde Sirius achter mij aan rennen. Ik was eerst dus ik kocht, wat pompoentaarten, chocokikkers en nog meer lekker eigenlijks te veel voor mij maar oke. Sirius kocht ook wat en kocht wat chocola voor Remus, omdat Remus hem er wat geld voor had gegeven, zodat hij niet hoefde te stoppen met lezen.

'Ik dat niet iets te veel?' Vroeg Lily wantrouwend naar het eten. 'Van eten kun je nooit teveel hebben, als je in gevaarlijke Situaties zit en je geen eten hebt, moet je dankbaar zijn dat je eerder al genoeg hebt gegeten' Quote ik mijn vader, terwijl ik mijn wijsvinger wijs in de lucht stak. Ze lachte omdat het er waarschijnlijk heel dom uitziet maar goed.

James pakte een van mijn snoepjes en dat wou ik niet dus ik hapte agressief naar zijn hand. Hij hield zijn handen omhoog als teken dat hij zich overgaf en gooide het snoepje op mijn stapel terug.

'Daar is HOGWARTS!' Schreeuwde James en Sirius en gaven elkaar een boks terwijl ze dat deden rolden Severus en Lily hun ogen en begonnen te fluisteren.

'Kom Lily we gaan ons omkleden.' Ik keek het roodharige meisje aan en ze knikte. We lopen naar de wc's en kleden ons om.

'Nou Secretus ik hoop dat je dooddoeners vrienden je niet vermoorden.' 'Dat zou me eigenlijks niks verbazen en nog iets ga weg bij Lily want zij verdient betere vrienden.' 'Mag ze dat zelf niet bepalen, jullie doen net zoals jullie haar vaders zijn!'

Lily besloot in te grijpen en ik was dat ook wel van plan. We renden de coupe in en zag Severus ineengedoken in een hoekje terwijl James en Sirius half over hem zaten gebogen. Peter keek er verbaasd naar en Remus keek de jongens boos aan. 'Jullie zijn zo ZIELIG! Severus is tenminste nog aardig, veel aardiger dan jullie arrogante kwallen!' Lily keek James en Sirius boos aan. 'Kom Sev we zoeken wel mensen die wel aardig zijn! Ev ik zie je op Hogwarts.' Dat laatste zei ze met een grote glimlach en na een woeste blik op James en Sirius liep ze weg met Severus op haar hielen.

'Dit jongens is niet hoe je een meisje versiert!' Ik keek Jirius boos aan, 'weten jullie dat ook weer!'

Ik ging naast Remus zitten en sloeg mijn boek open. De jongens stonden nog steeds wat mij irriteerde. 'Ga zitten of ga weg!' Ze gingen snel zitten en Sirius zei met een grijns: 'Sorry Evvielienetje, ik wist niet dat je boos werd.'

'Als je me nog een keertje in je hele leven Evvielienetje noemd dan heb jij een heel groot probleem Sirius Orion Black!'

1000 woorden (precies)

Never alone! [Marauders fanfiction]Where stories live. Discover now