Het internaat

Hoofdstuk 39

'Miley, je hoeft niet bang te zijn voor mij' zeg ik zacht en ga op mijn hurken voor haar zitten zodat ze mij aan kan kijken. Ze kijkt nog steeds naar de muur achter mij en ik zucht onhoorbaar. 

'Ik geef je alle tijd die je nodig hebt, maar weet wel dat ik en je vrienden er voor je zijn' zeg ik en ik zie een traan over haar wang rollen. Ik leg voorzichtig mijn hand op haar wang en veeg met mijn duim haar traan weg. Ze snikt even.

'Het komt goed, ik ben er voor je maar als je mij niks verteld kan ik ook niks doen en weet ik niet hoe ik je moet helpen' ga ik rustig verder. Miley haar hand gaat naar mijn hand die op mijn been lag en pakt hem beet en legt hem op haar been en begint met mijn vingers te spelen. 

'Het was zo echt' zegt ze en kijkt naar mijn vingers. Ik haal mijn wenkbrauwen op en wrijf even over haar wang heen. 

'Het deed zoveel pijn Jayden' zegt ze en het is de eerste keer sinds we boven zijn dat ze mij aankijkt. De tranen stromen over haar wangen en ik knijp even in haar hand. 

'Hij meende alles' zegt ze weer en snikt even. 

'Hij....hij behandelde mij als een slaaf' zegt ze zacht en knijpt haar ogen dicht en begint onophoudelijk te huilen. Ik schrik van haar uitspraak en sla mijn armen om haar heen. Ik hoor voetstappen op de trap en niet veel later gaat de deur open en staat iedereen in de deuropening. Ik zie dat Brent en Olivier breken en even slikken. Mijn moeder slaat haar hand voor haar mond en Lizzy staat er vragend bij te kijken. 

'Tesoro zal ik even een glaasje water halen?' Vraagt ze doelend aan Miley maar die is niet is staat om te antwoorden.

'Graag mam' zeg ik en neem Miley nog steviger in mijn armen vast. Ik zie Brent zich tot Lizzy keren en iets tegen haar zeggen waardoor ze weg gaat. Olivier komt voorzichtig de kamer in gelopen en neemt rustig plaats naast Miley. Brent gaat op de stoel zitten die in de kamer staat en haalt even zijn handen over zijn gezicht heen. Mijn moeder komt aanlopen met een glaasje water en geeft het aan Olivier en gaat dan de kamer uit en sluit de deur. 

'Miley ik heb hier een glaasje water voor je' zegt Olivier en houd het glaasje vast en kijkt naar hoe Miley zich rustig van mij los maakt en even onder haar ogen wrijft om haar tranen weg te halen. Ze glimlacht even naar Olivier en pakt het water van hem over en neemt er een paar slokjes van. Ze trilt nog wat maar is wel weer tot rust gekomen. Ik zucht even, ga door mijn haren heen daarna leg mijn handen op haar benen en Olivier pakt het glas weer van haar over als ze klaar is en kijkt haar even glimlachend aan. 

'Dankjewel' zegt ze zachtjes en kijkt ook even naar Brent en glimlacht ook even geruststellend. Ze probeert de jongens niet ongerust te maken en glimlacht daarom, maar hun weten wel beter. Brent lacht even terug en staat op. 

'Zullen we naar beneden gaan en gezellig wat gaan drinken met een spel of film erbij' stelt hij voor en opent de deur en loopt alvast naar beneden Olivier loopt Brent niet veel later achterna en dan zijn wij alleen. 

'Ben je er klaar voor?' Vraag ik na een tijdje stil te hebben gezeten. Ze knikt en staat op, daarna loopt ze even naar de badkamer en komt dan de kamer weer in gelopen met een glimlach. Ik loop naar haar toe en sla mijn armen om haar heen.

'Je hoeft je niet groot te houden voor mij en voor de andere' zeg ik en pak haar gezicht tussen mijn handen vast. 

'Dat je het even weet' zeg ik er achter aan als ze haar mond opent. Ze sluit hem weer en glimlacht klein. Ze knikt dan en pakt mijn hand vast en trekt me mee naar beneden. Ik weet dat ze zich nog steeds groot houd voor iedereen, wat niet hoeft maar ze wilt het.

Als we beneden komen zien we dat Brent en Olivier een familie spel hebben neergelegd en dat iedereen bezig is met dingen klaarzetten. Er staat warme chocolademelk, omdat het winter is en er staat eten rond de tafel en Lizzy zit al te trappelen op haar stoel om te beginnen. Als ze ons opmerken glimlachen ze even en verwelkomen ons om erbij te komen zitten.