Hiç beklemediğiniz anlarda , hiç beklemediğimiz şeyler olur bazen. Her şey bitti sandığımızda, aslında başındayızdır her şeyin. Sadece farkında değilizdir. Şu an ağlarken yarın ne kadar güleceğimizin, yattığımız her gecenin sabahında neler olacağının, bizi nelerin beklediğinin farkında değilizdir. Öyle şeyler yaşarız ki bazen, sonsuz mutsuzluğun içine düştüğümüzü sandığımız anda, sonsuz mutluluğun kapısındayızdır belki. Ve her ne zaman, her ne yerde, her ne kadar kötü şey yaşarsak yaşayalım, mutluluğun tek adresi vardır; gökyüzü. Hem karanlık hem ışık, düşününe ne kadar saçma değil mi iki zıtlığın birbirinin eksiklerini bu kadar doldurması. Biz zıtlıkları sevmeyiz hayatımızda. Var olmaması gerek şeylerdir zıtlıklar. Ama aslında bir o kadar da birbirini tamamlayan. Gökyüzünün boşluklarını doldurur yıldızlar ve ay, her ne kadar iki zıt kavram gibi gözükse de, birbirleri için yaratılmışlardır, farkında olsa da olmasa da. En azından benim için öyle...
Evet ben Güneş . 5 yaşında annesini kaybeden ve babası tarafından terk edildiği için yurtta kalmak zorunda olan, herkes gibi görünen ama aslında herkesten çok farklı olan, 18 yaşına girmesine yalnızca 12 gün kalmış olan sıradan biri. 18 yaşında olmama rağmen çok şey yaşadım. "iyi" veya "kötü" olarak nitelendirebileceğim çok şey yaşadım. Yalnızlık en büyük sınavıdır hayatın. Ve ben 5 yaşımdan beri yalnızlığa mahkum kaldım. Ve her bunaldığımda, kendimi her kötü hissettiğimde gökyüzüne baktım. 5 yaşında da, şu an da. Yıldızlara bakardım küçükken her ağladığımda. "Anne" diye seslenirdim gökyüzüne doğru. Acaba hangi yıldız benim annem diye düşünürdüm. Çünkü annemin o yıldızlardan biri olduğunu ve beni izlediğine inanırdım. Sonra büyüdüm ve anladım annemin o yıldızlar olmadığını. Ama vazgeçmedim yıldızlardan, aydan, gökyüzünden. Ne zaman canım sıkılsa gökyüzüne baktım. Yıldızlarla konuştum mesela. Her ağladığımda gökyüzüne sığındım. Bir evim bile yoktu belki ama, sonsuz bir huzur kaynağım vardı... Tam simdi pencerene gidip kafanı kaldırıp bir bak, görüyor musun işte o sonsuzluk sensin.. İşte o sonsuzluk benim, işte o sonsuzluk bizim hayatımız..
🌙..
YOU ARE READING
GÖKYÜZÜ
Random-Hayatın boyunca yıldızlar gibi ol bebeğim. -Hayır baba, ben yıldızlara benzemek istemiyorum.. -Nedenmiş o küçük hanım? -Çünkü yıldızlar sadece geceleri var, gündüz kayboluyorlar, ben her zaman parlamak istiyorum. Durdu Ve düşündü babası, karşısınd...
