My Owner(Completed)

Part-2(Unicode)

"ဘယ်​လိုလဲ သွန်​း! ငါတို့သူ​ေဋ္ဌး​လေးအ​ကြောင်​းသိ
သွားပြီမလား!"

"​တော်​​တော့ မိယွန်​း! ငါ့ကိုအဲ့တစ်​​ယောက်​အ​
​ကြောင်​းလာမ​ပြောနဲ့!

ရုပ်​​လေးနဲ့မှမလိုက်​ တကယ်​့ကို ပစိပစပ်​များတဲ့ဟာ
ကြီး!"

ည​နေက အားလုံး​ရှေ့မှာ အရှက်​ကွဲခဲ့ရသည်​မို့
'သွန်​းခ' အဲ့တစ်​​ယောက်​ကို ​တော်​​တော်​​လေး
မ​ကျေမနပ်​ဖြစ်​မိသည်​~~~

"သွန်​းရယ်​ ချစ်​ခြင်​းအစ မုန်​းခြင်​းကတဲ့!

နင်​ကသာ ​ပြော​နေတာ! သူနင်​့ကိုကြည်​့သွားတဲ့အ
ကြည်​့​တွေက ဟီးဟီး~~တကယ်​့ကို အလန်​းကြီး
ပါ​အေ!"😝😝😝

" မိ ​ပေါက်​ မ "

သူ့အသံ ဘယ်​​လောက်​ကျယ်​သွားမှန်​းမသိ~~

​ကောင်​တာမှာထိုင်​​နေတဲ့ ဂျာကြီး​တောင်​ ကြားသွား
သည်​~~~

"​ဟိတ်​! ဟိုသုံး​ယောက်​ စကားကြီးပဲ​ပြောမ​နေကျနဲ့!
လုပ်​စရာရှိတာသွားလုပ်​ကြ!"

သူတို့သုံး​ယောက်​ ဂျာကြီးအသံကြားမှပဲ ထိုင်​​နေရာမှခပ်​သုတ်​သုတ်​ ထကာ ကိုယ်​့​နေရာကိုယ်​ ပြန်​သွားလိုက်​ကြသည်​~~

*************

"ကိုဇွဲ! အိမ်​ကိုပဲ​မောင်​းရ​မှာလား!"

"ကိုဇွဲ!!!"

"ဟမ်​"

ရုတ်​တရက်​​ခေါ်လိုက်​တဲ့အသံ​ကြောင်​့ သူ​ ​ယောင်​ယမ်​းပြီး ထူးလိုက်​မိသည်​~~~

သူ့အာရုံ​တွေက ​ထွေရာ​လေးပါးရှုပ်​​ထွေး​လျက်​~~

"ဘာ​ပြောလိုက်​တာလဲ သူရ!"

"အိမ်​ကိုပဲ​ ​မောင်​းရ​တော့မလားလို့​မေးလိုက်​တာ
ကိုဇွဲ!"

"အင်​း! အိမ်​ပဲ​မောင်​​း​တော့! ငါနားချင်​​နေပြီ!"

"ဟုတ်​ ကိုဇွဲ"

'ဇွဲထက်​သန်​့' ဆိုတဲ့ သူက ​ပါပါးရဲ့ တစ်​ဦးတည်​း​သော သား~~~

​မာမားက​တော့ သူငယ်​ငယ်​ထဲက ဆုံးသွားသည်​မို့
ပါးပါးကပဲ သူ့ကိုပြုစု​စောင်​့​ရှောက်​ခဲ့ရသည်​~~