Chapter 2: Go

10.6K 196 9
                                    

(THE COMPLETE CHAPTERS ARE ONLY AVAILABLE AT DREAME)

_____

Maybe no one is perfect. And even though I am not, I have a family that's always there for me and loves me. Isa pa, para sa akin, isa kaming perpektong pamilya. Mommy and Daddy loves each other so... we're perfect. I guess?

Paakyat ako kagabi galing sa kitchen dahil nauuhaw at ayaw nang maabala pa ang mga kasambahay kaya bumaba na lang. My room is at the end of the hallway of this mansion's second floor and the remaining doors are the rooms for the guests and my parent's room.

Dala ang baso, bahagya kong narinig ang isang hikbi. I came closer to the door where my parent was and realized it's Mom. She's crying and I can hear all her sobs. Mabilis akong nagtaka.

What happened to her?

"Mom?"

I knocked the door. Mabilis na nawala ang hikbi. Kumatok akong muli at tinawag si Mommy.

Nandito na kaya si Daddy? O nasa trabaho pa? I knocked again and on my fifth time of knocking, the door slowly opened. Inilabas nito siya, namumugto ang mga mata. She's still holding a crumpled tissue in her hand.

"What happened to you, Mom? Are you okay?"

She nodded and smiled, "I'm okay honey. I just missed your dad."

"But Daddy will come home later. Don't cry Mom, he'll be here and you can see him again."

Lumapit ako sakanya at niyakap siya ng mahigpit kahit pa may basong dala. Mababaw lang ang luha ni Mommy kaya naiintindihan kong kahit saglit pa lang nawala si Daddy, na-miss na niya agad. But... now is the only day she cried telling she misses Dad?

I just shrugged my thoughts. Maybe she really misses him. It's her husband anyway.

Our conversation last night didn't long. Bigla na lang dumating si Daddy at inalo si Mommy. Dahil doon, mahimbing akong nakatulog, hindi na pinag-abahalan pa ng oras na tignan ang mga notebooks kahit pa may quizzes bukas.

In that morning, we ate our breakfast happily. We laughed together and shared some stories. Nagpapatawa pa lalo si daddy at nakikisama naman si mommy. Matapos non, Mom gave me my lunchbox and Daddy drove me to school. And also in that morning, we had a quiz.

As expected, hindi ko na naman alam ang mga isasagot ko. Sa ibang subjects sumasakit na ang ulo ko, lalo na sa Math! Ugh, I hate math! Napakahirap! I can live knowing only addition, subtraction, multiplication, and division! Kahit hindi na iyang mga radicals at variations na iyan!

Seriously, I'm having a hard day! Nakikidagdag pa ang teacher kong nanenermon na naman sa 'kin! I have been silent but damn, I am killing her in my mind! Kung ano-ano na pinagsasabi! Oo na! Bobo na! Oo na, wala ng alam! Kailangan pang ipamukha sa 'kin.

"I-I'm sorry, ma'am."

Yumuko na lang ako at hindi na nagsalita. Naiinis siya sa score kong 0/50. Na-triggered na naman ang isip niya at mas lalo pang dumada.

"What are you doing in your home? You're not reviewing your notes?! Napaka-baba nitong zero Ms. Alcantara! Your Dad is often called because of your performance here! You should get a tutor! Ganda lang ang meron sayo... utak? Walang wala. Sayang ka. Sayang na sayang."

Sinamahan niya pa iyon ng iling na animo'y hirap na hirap sa kalagayan ko. Sa ibang subjects ko, ayos naman scores ko. Sa English, 13/60, sa Filipino 3/20, sa Science naman 6/40. Mabuti na lang at may nakuha ako, at least may kunti pang nalalaman. Sa math, hindi ko na talaga alam.

In our evey quizzes, lagi na lang ganon. Minsa'y napapahiya din sa ibang subjects. Kailangan ulit ipatawag si Daddy. Noong seventh grade, ganito na rin naman, okay lang siguro kay Daddy kung pati ngayon.

Himala namang noong pinapahiya ako ay tahimik si Jack. He's just sitting in his chair, in front, and didn't even bother to laugh and mock me. Nakatutok siya sa kaniyang lamesa at para bang may iniisip. I rolled my eyes at him, baka tumatawa na 'yan, nagtatago lang.

My supposed to be a good day ended badly. Sa inis ng teacher ko sa English subject, napatayo siya at galit na galit na tumayo at lumapit sa 'kin. Buong buhay ko, hindi pa ako nakaranas ng ganitong takot. Ngayon lang, habang pinapanood siyang mabilis na naglalakad palapit sa 'kin.

"You!" nanlalaki ang mga matang tinuro ako. "Nang-aasar ka ba? Pinapamukha mong wala kang natututunan sa 'kin!"

The tip of her finger almost touch my face. Tahimik lang akong nakayuko. Hearing all her hurtful words, don't hurt me anymore. Sanay na ako, e? What's good in this school is that, kahit pa kilala ang pamilya namin, there's no bias in here. Wala silang pakealam kahit pa ikaw ang pinaka-mayaman sa buong mundo.

Nabigla na lang ako nang maramdaman ko ang paghawak niya sa buhok ko. This is the first time! At hindi ko alam ang gagawin! My parents never hurt me! Ngayon lang! Ngayon lang ako nakaranas ng ganito!

My tears started to form.

"M-Ma'am!"

Hinila niya ako dahilan ng pagtayo ko. All of my classmates were silent. But I can see pity in their eyes. Mas lalo lang tuloy akong naiyak. I am holding unto her arms that's holding my hair, trying to remove it.

"Punong puno na ako sa 'yo Alissa! My co-teachers are laughing at me, telling me I'm not good enough because of you! I hate it!"

That's not true! You're good! It's my fault! I am not a fast learner! I am stupid! Like what you said! Why'd you have to listen to them?!

I badly want to tell her that but I just can't speak because she's holding on too much to my hair!

Hinila niya ako palabas. And I saw, in the corner of my eyes, there's only one that's standing. His serious eyes are bore into mine. Dahan-dahan ay naglakad siya palapit sa 'min at hinarang kami. Bago pa kami makalabas ay nagsalita siya.

"Let her go," he seriously commanded.

Anong ginagawa niya?! Gusto niya bang madamay? I want to shout at him, tell him to stop but I can't because of the pain that I'm feeling.

"Let her fucking go!" he shouted.

I literally had a goosebumps. Seeing him like this, obviously mad and like a bomb that is ready to explode, makes me feel like...

Why is he mad? Concern ba siya sa akin?

________________

Want to read the full story? Here's the link:

https://www.dreame.com/story/2452496640

Loving Jack Daniel (Complete)Where stories live. Discover now