üç kumalı sitem (tamamlandı)

BÖLÜM 12🌹

Özgür ve yasadigim bir hayatim vardı benim şimdi altından bir kafeste bir şatoda tutsaktim kocamın 3karisi vardı kan davalisi vardı istediğim bu değildi huzur huzurdu sadece huzur.

Can adamlariyla tam karşımda duruyordu gözlerim yuvasindan çıkacak gibiydi ne cesarettir anlamadım hoş cesaret değil 100 adamla kapıya gelmiş yüreksiz.

"Ulan sen canına mı susadın yoksa ölmeyi bayılmak mı sanarsın"
"Yanında duran kadın uğruna ölünür ağa bozuntusu"
"Şimdi 3 dakika içersinde burayı terk ettin ettin yok etmedin hiç bir şeyin sorumlusu ben değilim"
Ödüm kopmuştu her ne kadar sevmeseydim de canı ama o benim kuzenim zarar gelsin istemiyorum.

"Tamam yeter hadi dağılın"
"Sitem hadi gel gidelim"elini uzattı napsaydim tutsamiydim ya eğer tutsaydim ve yine pişman olsaydım Allah'ım en son tuttuğum el beni bin pişman etti cana bakıp sadece beni anneme abime götürsün babama götüremez babam beni asla affetmez.

"Tamam geliyorum "
"Nereye sitem dur yerin de "
"Gidicem Rojhat kalmam burda artık yoksun anladın mı yok karıların sana yeter bırak" birden Mirza bey kükredi
"O kimmiş ki gelip benim kapım dan yüklü gelinimi alır o kimmiş ki kapıma dayanıp gelinimi ister ve hey deyyus sen canına mı susadın ve hey dingil seni şimdi ayağımın altına alır ezerim sünepe"

Bu kadar hakaret bana edilse galiba kim olursa olsun bırakıp giderdim heralde can çok korkmuş olacakki adımlarını geri geri attı bana dönüp

"Sen hamile misin"
"Evet"
"Tamam her şekil kabulumsün"
Salak adam sen kimsin seni kabul mu ederim ben kabulumsün diyor bir de Rojhat çıldırdı

"Deyyus benim evladımın babası var sen kimsin sitem burda kalacak kaderin de yazgisinda ne varsa yaşayacak" en sonunda bunu da dedi çok güzel sinirlendim cana yeltendim beni götürsün diye ama adamlar kapıyı kapattı Rojhat bana dönüp anlimi anlina dayadı ve omuzlarımı kıracak kadar sıkıp.

"Bak kadın bu bir değil iki değil şimdi başkası olsa çoktan kafasına sıkmış öldürmüştüm sana yemin olsun sitem bir dahaki sefere bu kadar insaflı olmam iyice beni takmaz hale geldin sana olan düşkünlüğümü bu şekilde kullanma "diyip beni itledi ayağım sendelenip düştüm yere.zara ve Hacer bana bakıp sinsi sinsi güldüler dılda hemen gelip "abla iyi misin yuklusun kalk hastaneye gidelim"Rojhat duymuş olacakki birden dönüp korkuyla.
"İyimisin ben mi yaptım "hemen arkasını döndüğü için düştüğümü görmedi"

"Defol defol dokunma bana sakın"
"Ağam düştü gotursek mi hastaneye"sultan hanım birden bağırıp
"Ne hastanesi o ne öyle alistirmayin hadee herkes işinin başına"yerden kalkıp odama girdim içim dışıma çıkana kadar ağladım öyle ağladım ki göz pınarlarımın artık kurudugunu hissettim.
Ve gece olmuş tu artık yemekler bile yenmişti ne gelip çağıran oldu ne de halimi soran ben hamileydim ama insaf bunları düşünürken dılda geldi
"Ablaam yemek getirdim"
"Dılda çok açım neden bu kadar geç geldin"
"Anam bırakmadı yemeğini ye dedi ben de gizlice geldim"
"Ya peki o"
"Agamda yemeğini yedi oturuyor babamla belli sana sınırlı"
"Dılda bu saatten sonra ağani affedeceğim olsada artık affetmem biti bu sefer bitti artık sizin gibi bu konakta iki arkadaş"
"Ablam etme belki sana karşı daha kirgindir o"
"Dılda"
"Efendim"
"Gebersin" yemeğimi yedim yavaş yavaş bu sefer başladım ağlamaya hüngür hüngür ağladım dılda ne yapacağını şaşırdı ama ben susmadım nihayet susup yemeğimi yedim herkes uykuya geçti Rojhat yine odama gelmedi.
Uykuya dalmışım birden karnım da krampla uyandım ağrısı resmen beni ele almıştı bagirislarim kimseye gitmiyor du gitse bile gelen yoktu attım kendimi avluya artık bacaklarım dan akan kanı durdurmak zordu kan göremem ben gördüğüm an merdivenlerden aşağı yuvarlandım gerisi yok.