Chapter XVIII

Magsimula sa umpisa
                                    

I looked at him in disbelief until I found myself laughing afterwards. He ignored me and he went back kissing my neck, sucking my skin like a vampire.

I looked up so he could kiss my neck more. Kinagat ko ang ibabang labi sa pagpipigil na may lumabas na kahit anong ingay.

I spread my legs wider for him as he positioned himself in between. Me sitting on his table and him pointing his strength at me. We both tensed up, hurried our rhythm and waited until we're finally rewarded by our efforts. "Drei..." I whispered... "I can't.. I'm.. Oh my God..." My distinctive moan rasped my voice, and my body quiver as the release shook through my body. I gave in and surrendered myself to him again and again.

I continued to fondle him as we kissed, his tongue dancing with mine, erotic and beautiful. With a soft groan, he moved his hips faster and his body started shuddering, his orgasm transformed his legs weaker, almost collapsing against me.

He put his hands on the table, helping to steady himself as the sensation passed.

"Let's go.." Biglang pagmamdali niya.

"Saan tayo pupunta? Drei, nagugutom na ako." I told him, inakbayan ko siya sa braso, idinulas ito para mahawakan kong maigi ang kanyang kamay.

"What do you want to eat?" Tanong niya.

"Parang ang sarap kasi ng baby back ribs, nakita ko sa cooking show kanina."

Natawa si Drei sa akin. Tuwing maglalambing ako sa kanya, puro pagkain ang pinagsasasabi ko. Noong isang umaga ko lang napansin na ang laki pala ng pinayat ko kaya ngayon ako bumabawi ng kain.

Kung nakakalusaw lang ang tingin at mga bulungan sa Vinoco, siguro lusaw na lusaw na ako. Syempre bagong mukha nga naman. Isa pa, kasama ko ang Boss nila. It's a human nature since the beginning of cave men.

"Inubos mo 'yung baon mo?" Inabot ko mula sa baba ng upuan ang paperbag at binuksan ang lunch box niya. Simot na simot, parang dinilaan ng pusa yung kainan niya.

Kahit nakita ko na, tumango pa rin si Drei at ngumiti sa akin. Patingin tingin siya sa daan habang nagdadrive. Hinawakan niya ang kamay ko. "I like it. I think you need to make more lemon rice tomorrow. I gave half of those to Zyke. The guy thought I ordered it somewhere.."

"Zyke? Oh, kamusta na pala siya?"

"He's doing fine."

"Alam niyang ako ang nagluto?" I curiously asked.

Tumango si Drei at tumingin sa akin. "He choked on a mouthful of lemon rice.." mahina siyang napahalakhak sa sinabi. Lalo pa siguro kung kaharap nito ang pinsan.

"Baka naman kasi binigla mo.."

Drei shrugged his shoulders. Gusto kong matawa sa sinabi niya. Naimagine ko ang itsura ni Zyke na punong puno ng pagkain ang bibig at halos hindi na makahinga.

"But he wants to see you. Maybe curious.. And I never told him anything" Tuloy tuloy na sabi ni Drei.

Tumingin ako sa side ng bintana para makita ang side mirror. Nakasunod sa amin ang kotse nila Geron.

Kumain kami sa isang restaurant somewhere in Makati, like what I've told him, I ordered a half slab baby back ribs, their house salad and mango float.

"Are you sure? American serving is always big so half slab will be" sinukat niya ang kanyang mga kamay at medyo malaki nga ang tinutukoy niya.

"Uubusin ko. Kaya ko naman po.." He's not arguing with me, he's just always like that when we're ordering. Ayaw na ayaw niya kasi ang may nasasayang. Pansin ko na iyon kahit dati pa, naiinis siya pag hindi ko nauubos ang mga binibili niya sa akin.

A Herrera's SecretTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon