شيرين : خير يا بنتى فيكي حاجة شكلك متغير خالص
علياء : اه يا شيرين في حاجة مهمه ولازم تعرفيها
شيرين : خير قلقتين
علياء : انس
شيرين : ماله انس
علياء : خلاص يا شيرين مفيش حاجة
شيرين : فى ايه يا علياء ما تتكلمى
علياء : بصى انا هحكيلك اللى سمعته وافهمى انتِ اللى تفهميه
شيرين : احكى
علياء : من كام يوم بهاء جوزى راح يزور اخته ، اخته الكبيرة من ابوه مش متجوزه وعايشة لوحدها
شيرين : تمام وبعدين
علياء : بعد ما رجع من عندها كان قاعد سرحان ومخنوق وعمال يسألنى عنك انتِ وانس
شيرين : بيسأل عننا !! بيسأل عن ايه يعنى
علياء : عن علاقتكوا سوا كويسة ولا لا وهل متجوزين عن حب ولا لا وهل انتِ قبل كده غضبتنى وسبتى البيت لـ انس وكده يعني
شيرين : غريبه يعنى هو مهتم اوى كده ليه ؟
علياء : سبيني اكملك وانتِ هتفهمى
شيرين : اوكى كملى
علياء : بعد حوالى ساعه الجرس ضرب توقعى كان مين ؟
شيرين : مين يا علياء اخلصى
علياء : انس جوزك
شيرين : انس كان عندكم !! مقاليش حاجة زى كده
علياء : الغريبة ان بهاء قاله كنت عارف انك جاى وكنت مستنيك
شيرين : تمام وبعدين
علياء : بعدها دخلوا اوضة وقفلوا على نفسهم
شيرين : الله !! هيكون فى ايه يعنى بينهم ، طيب بهاء محكاش ليكي حاجة
علياء : لا بس انا وقفت ورا الباب وسمعت قالوا ايه
شيرين : قالوا ايه ؟
Flash Back
(. بهاء وانس قاعدين فى اوضة وقافلين على نفسهم وبيتكلموا بصوت يدوب مسموع وعلياء واقفة بره على الباب بتسمع بيقولوا ايه .)
بهاء : على فكرة انا شكيت من ساعه ما قابلتك تحت يعنى حتى قبل ما اطلع لـ رضوى اختى
انس : وانا خدت بالى وجيت اطلب منك ان محدش يعرف حاجة
بهاء : انا مش عيل عشان اروح اقول حاجة زى كده لـ اى حد
انس : ولا حتى علياء ؟
بهاء : ولا اى مخلوق يا انس حاجة زى كده ممكن تولع الدنيا
انس : طيب تمام انا كنت عارف انك جدع
بهاء : بس انا عايز اعرف شيرين قصرت معاك فى ايه ، يعنى هى تستاهل منك كده ؟
انس : شيرين تستاهل احسن منى مليون مرة بس هى مطلبتش الطلاق وانا مقدرش اروح اطلقها وبرضه مش قادر اقولها انى متجوز عليها
بهاء : بس هى من حقها تعرف
انس : يا بهاء مفيش حد هيفهم انا اتجوزت على شيرين ليه
بهاء : طيب فهمنى
انس : انا متجوزتش نورهان فراغه عين ولا انانيه منى ولا حتى عشان شيرين مقصرة
بهاء : امال عشان ايه ؟
انس : عشان بحبها ومن زمان ، من ايام ما كنت عيل وللاسف الظروف فرقتنا ولما جت فرصه اتجوزها مقدرتش افوتها
بهاء : بس حق شيرين انها تعرف
انس : مش عايز اجرحها ولا عايز اخسر ولادى
بهاء : يعنى انت هتفضل متجوز فى السر كده
انس : والله مش عارف خصوصاً بقى ان نورهان حامل
بهاء : انت لازم تلاقى حل
انس : ربنا يسهل المهم متجيبش سيرة لحد
بهاء : ماشى متقلقش
__**__**__**__
شيرين مصدومه : انتِ متأكده من الكلام ده يا علياء
علياء : ده اللى انا سمعته
شيرين بتحاول تتحكم فى نفسها : لا لا اكيد فى حاجة غلط
علياء : يعني ايه فى حاجة غلط الكلام واضح جداً يا شيرين
شيرين بتغتصب ابتسامه : كبرى دماغك انا مش مهتمه بالكلام ده طالما مش عليه دليل
علياء : انتِ مش مصدقانى ؟
شيرين : لا طبعاً اكيد مصدقاكى بس زى ما قولتلك انا مشوفتش ومسمعتش غيري الموضوع ممكن
علياء : زى ما تحبى
(. قعدت علياء مع شيرين شوية وشيرين كانت ضاغطه على نفسها بكل قوتها عشان متنهارش وعلياء موجوده واول ما علياء مشيت انهارت شيرين من العياط والزعل .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى شقة نورهان ...
نورهان : انت مش بتقول انك اتفقت مع بهاء ومش هيقول لحد
انس : برضه مضمنوش
نورهان : خلاص بقى روح انت قول لـ شيرين وريح نفسك واهى تبقى جت منك
انس : صدقيني انا اكتر من مرة اقعد معاها عشان اقولها بس مش عارف ايه بيمسك لسانى
نورهان : هو انت علاقتك بـ شيرين لسه زى ماهى ولا فيها تطورات
انس : يعنى ايه لسه زى ماهى
نورهان : يعنى زى ما حكيتلى عليها انكم عايشين عشان خاطر الولاد وكده ولا تطورت
انس : ليه بتسألى ؟
نورهان : مش من حقى اعرف يعنى ؟
انس : لا مش فكرة حقك او مش حقك بس اكيد لو كان فيه تطور كنت قولتلك
نورهان : تمام
انس : مالك يا نور
نورهان : احساسي بيقولى ان انت وشيرين عايشين حياة طبيعيه
انس : احساس خاطئ
نورهان : عارف الست بتعرف ان جوزها بيخونها ازاى ؟
انس : ازاى ؟
نورهان : بـ الاحساس
انس : بفرض ان كلامك صح وبفرض انى عايش مع شيرين حياة طبيعيه كده ابقى بخونك ؟
نورهان : لا بس ......... (وسكتت)
انس : بس ايه !! بصى يا نور انتِ اصلاً كنتى بتتحايلي عليا عشان اعيش حياة طبيعيه مع شيرين حتى بعد جوازنا وانا قولتلك ان وانا شيرين خلاص مبقناش نعرف نعيش حياة طبيعيه متوجعيش دماغى كل شوية بقى
نورهان : انا خلاص بقيت وجع دماغ يعني
انس : يوووه يا نور مالك فجأة بقيتي زى باقى الستات كده
نورهان : زى باقى الستات ازاى ؟؟
انس (بيقوم) : نكديه
نورهان : انا نكديه يا انس
انس : انا داخل انام شوية هتجى تنامى ولا هتقعدى مع الشيطان عشان يهيألك حاجات
نورهان : انت بتتكلم معايا كده ليه ؟
انس : انا داخل انام يا نور
(. ودخل انس ينام عشان كلامه مع نورهان ميقلبش بخناقة ، وقعدت نورهان لوحدها .)
نورهان لنفسها >> ليه مبقتش حاسة ان انس بيحبنى !! امال هيكون اتجوزنى ليه !! ممكن يكون اتجوزنى عشان ........ لا لا لا انس بيحبنى ومبيحبش حد غيري ماهو مش معقولة اكون بحبه كل الحب ده وهو مبيحبنيش
(. قطع شرود نورهان وتفكيرها جرس الباب فتحت ولقيت محى .)
نورهان : محى !! عايز ايه
محى : انا بغلط يا نورهان بغلط وانتِ السبب
نورهان : انا مش فاهمه حاجة
محى : مش قادر ابعد عنك فى فراغ فى حياتى وحاولت املاه بـ اى حد
نورهان : وانا ذنبى ايه يا محى انك بتغلط ومش قادر تتحكم فى نفسك
محى : ذنبك انك سبتيني
نورهان : محى احنا خلاص استحاله نرجع لبعض تانى صدقنى مستحيل
محى : ليه مستحيل
نورهان : عشان ........... (وسكتت)
محى : عشان ايه ؟
نورهان : عشان انا اتجوزت يا محى
محى : اتجوزتى !! انتِ بتقولى ايه !!
(. هنا جه انس من جوه وكان سامع الحوار كله ، انس خرج لـ محى من باب التحدى وانه انتصر عليه .)
انس : زى ما سمعت اتجوزت او بمعنى اصح اتجوزتنى
محى بعصبيه : انت تانى !! انت مبتحرمش
انس : قولتلك يا محى الشاطر اللى يضحك فى الاخر
نورهان : انتوا تعرفوا بعض ؟
محى : اه طبعاً اعرفه كنا بنعط سوا زمان
نورهان بتوتر : يعنى ايه ؟
محى : يعنى كنا بنعرف بنات وبناخدهم شقق كمان وكنا متراهنين عليكى
انس : انت لسه فيك العادة القذرة دى انك تكدب وتمثل وتلبس غيرك تهم
محى : انت عارف كويس اوى انى مبقولش اى كلام ، انا وانس كنا متراهنين عليكي وانا اتجوزتك واهو جه اتجوزك عشان يقولى الجمله دى الشاطر اللى يضحك فى الاخر
انس : طب اطلع بره
محى : ده بيتي
انس : لا مش بيتك ده بيت مراتى يعنى من حقى اطردك منه
محى : ماشى يا انس بس صدقنى مش هى دى النهاية ، انت عارفنى كويس بختار النهاية اللى تعجبنى وانتِ يا نور هتندمى صدقيني هتندمى (ومشى)
نورهان : ايه اللى محى بيقوله ده !! وليه مقولتليش انكم تعرفوا بعض
انس : انتِ هتصدقيه ولا ايه ؟
نورهان : وهو هيكدب ليه
انس : انا ومحى كنا نعرف بعض وهو اللى خدك منى لكننا مترهناش عليكي ومكناش بناخد بنات شقق زى ما بيقول
نورهان : يعنى هو بيألف ؟
انس : هو مش كان جوزك يعنى اكيد عارفة طباعه واخلاقه
نورهان : ماهو مش منطقى انك تخرج وتحطنا فى الموقف ده الا اذا كنت عايز تقوله انك كسبت الرهان
انس بزعيق : افهمى بقى هو خدك منى عند وانا اتجوزتك عشان بحبك كونى خرجت فـ عشان انهى اللى بيحصل ده ويعرف ان مفيش امل وميمنعش برضه انى كنت عايز اعرفه انك سبتيه عشانى
نورهان : انا مش عارفة ازاى بعد السنين دى كلها لسه بعرفك
انس : وانا برضه اكتشفت انى مكنتش اعرفك قبل كده
نورهان : قصدك ايه بقى ؟
انس : قصدى انك بتكدبيني وبتصدقيه هو وكمان بتشكي فيا وعايزة تقلبى حياتنا جحيم
نورهان : ده على اساس انها جنه
انس : انا داخل اكمل نوم احسن من النكد ده (ودخل)
نورهان لنفسها >> اخص عليك يا انس كل يوم بتصدم فيك اكتر من اليوم اللى قبله
*_____________________________________________**___________________________*
فى شقة منال ...
(. خرج محى من عند نورهان وراح على منال اللى كانت مستنياه من ساعة ما طردته ، اول ما فتحت الباب وشافته حضنته وعيطت .)
محى : متزعليش منى حقك عليا
منال بدموع : انا اللى اسفة انى كلمتك بالاسلوب ده
محى : خلاص بقى متعيطيش
منال : وحشتنى اوى يا محى متبعدش عنى تانى
محى : انا جيت عشان اصالحك بس احنا مينفعش نتجوز
منال : مش مهم نتجوز بس متبعدش عنى تانى
محى : يعني ايه ؟
منال : احنا ممكن نفضل صحاب
محى : صحاب بس ؟
منال : انا مش قادرة ابعد عنك تانى يا محى من يوم اللى حصل وانا شيفاك حواليا فى كل مكان ، ريحتك شماها فى كل ركن فى البيت
محى : طيب خلاص متعيطيش (وحضنها)
منال : مش هتبعد عنى يعنى
محى : لا مش هبعد عنك
منال : بحبك اوى
محى : وانا كمان
منال : بجد بتحبنى
محى : انتِ حاسه ايه
منال : مش عايزة احس بحاجة غير حضنك ده
محى : خلاص خليكي في حضنى ومتخرجيش منه
منال : مش هخرج منه تانى ابداً
*_____________________________________________**___________________________*
فى خلال شهرين ......
- شيرين بتراقب انس وواخده بالها من كل تصرفاته وصابره جداً وماسكه نفسها من ساعة ما عرفت جوازه لحد ما تتأكد بنفسها وتمسك دليل قوى تواجهه بيه
- نورهان وانس صلحوا علاقتهم تانى وعايشين مبسوطين
- نورهان فى شهرها الرابع
- بهيرة وممدوح اتجوزوا
- علاقة محى ومنال رجعت تانى كـ علاقة متطورة بس برضه من غير جواز
- هشام ونهى وطه وبسمه وبهاء وعلياء عايشين حياة مستقرة
*_____________________________________________**___________________________*
فى شقة ممدوح وبهيرة .....
ممدوح : انتِ بتعملى ايه ؟
بهيرة : بلم هدومى هروح عند ماما لحد ما تتعالج من اللى عندك ده
ممدوح : اتعالج !!
بهيرة : ايوة تتعالج انت مش طبيعي
ممدوح : انا مش فاهم انتِ مكبره الحكايه ليه انتِ مراتى يعني حلالى
بهيرة : انت فاهم قصدى كويس اوى متستعبطش ، انت عايز تعيش ............ (وسكتت)
ممدوح : كملى عايز اعيش ايه !!
بهيرة : مفيش حاجة
ممدوح : انا عارف انك شوفتى الافلام
بهيرة بتوتر : افلام ايه ؟
ممدوح : الافلام اللى كانت على الفلاشة
بهيرة : يعنى انت كنت قاصد تديهالى
ممدوح : وشوفتيها واكيد فاهمه انا اديتهالك ليه
بهيرة : لا مش فاهمه فهمنى ؟
ممدوح : عشان تعرفى انا عايز ايه
بهيرة : هو ده اللى انت عاوزه !! القرف ده هو اللى انت عاوزه
ممدوح : قرف !! انا متجوزك على سنة الله ورسوله ومطلبتش حاجة صعبه يعني
بهيرة : انت اكيد مريض ومش طبيعي ، انت وصلتلى اللى انت عاوزه بطريقة مقرفة ومقزززه جداً خلتنى اقرف منك ومن الجواز ومن اللى بيتجوزوا ، انت لو انسان طبيعي وعاقل وسوى كنت خلتنى اقرأ كتاب عن العلاقة الزوجيه
ممدوح : كتاب !! ما الكتب مليانه اباحه
بهيرة : ده عشان انت انسان مريض ومهووس بالاباحه وقلة الادب واكيد شخصية زى كده مش هتدور على حاجة محترمه تقرأها بس اللى متعرفوش ان فى كتب كتير محترمه ومفيدة من غير ما تخدش الحياء بس واحد زيك تفكيره قاصر على الجنس هيريح دماغه ويتفرج وخلاص
ممدوح : على فكرة انتِ عماله تغلطى وانا مش عايز اتغابى عليكي
بهيرة : انا مبغلطش انا بقولك حقيقة شخصيتك
ممدوح : طيب يا حبيبتى خلينا نتكلم بالعقل
بهيرة : انت خليت فيا عقل
ممدوح : طيب قوليلي انا طلبت منك حاجة صعبه عليكي
بهيرة : يعنى مطلبتش حاجة حرام !!
ممدوح : بغض النظر عن دى فى حاجة تانيه
بهيرة : بص يا ممدوح ، انت مشكلتك انك شهوانى زيادة عن اللزوم ، شهوتك بتسيطر عليك وبتركن عقلك
ممدوح : قصدك ايه ؟
بهيرة : قصدى ان الراجل العاقل يخلى مراته تعمله اى حاجة هو فى عايزة فى شتى مجالات الحياة بس بمزاجها وارادتها ورغبتها هى حتى لو كان هو ضحك عليها فى طرق تخليه يوصلها انها اللى عايزة كده وانها بتعمل كده برغبتها هى
ممدوح : طيب اهدى وهنتفاهم ، اعتبرى نفسك مشوفتيش الافلام دى
بهيرة : وانتِ مين قالك انى شوفتهم انا قرفت بمجرد ما فتحته ، بس يارتنى قرفت من الفيلم انا قرفت منك انت
ممدوح : على فكرة كل الشباب بيشوفوا افلام عادى جداً فى ناس اصلاً بتدمنها
بهيرة : بس مش كل الشباب مريضة بيها زيك ، مش كل الشباب غير سويه زيك ومش كل الشباب ممكن تعمل حركه زى حركه الفلاشه دى
ممدوح : وانتِ عرفتى منين يعنى كل الشباب ؟
بهيرة : انت تفكيرك محدود اوى يا ممدوح ، لو بتقرأ ومهتم بالكتب هيبقى عند ثقافة عن كل حاجة لكن انت حياتك بتلف فى دايرة مقفوله ، انا ماشيه
ممدوح : طيب انا اسف صدقيني هتحكم فى نفسى ومش هعمل اى حاجه بتضايقك
بهيرة : انت محتاج تروح لـ مستشار علاقات زوجيه لانك محتاج علاج
ممدوح : انا مش مجنون
بهيرة : مانا عارفة انك مش مجنون بس عندك عقده نفسيه حاول تتخلص منها
ممدوح : طيب متمشيش عشان خاطرى واوعدك انى هتغير
بهيرة ساكته
ممدوح : وغلاوتى عندك متمشيش
بهيرة : ماشى يا ممدوح بس لو فضلت زى مانت انا هطلق
ممدوح : لا والله هتغير ان شاء الله
بهيرة : ان شاء الله
*_____________________________________________**___________________________*
فى شقة انس وشيرين ....
(. انس جاى من بره لقى شيرين قاعده فى البلكونة .)
انس : كل سنة وانتِ طيبه (واداها علبه)
شيرين : ايه ده ؟
انس : افتحيها وانتِ تعرفى
شيرين : حلوة اوى السلسه دى
انس : دى بمناسبه عيد جوازنا
شيرين : يااه اول مرة تحتفل بيه
انس : ومش اخر مرة ان شاء الله
شيرين : انا جبتلك هديه برضه
انس : هديه ايه
شيرين : هتعرفها وهتوصلك بكرة ان شاء الله
انس : وليه مش دلوقتى
شيرين : عشان لسه مجهزتش
انس : ممكن اسألك سؤال
شيرين : اكيد
انس : ليه بقالك فترة متغيره جداً
شيرين : متغيره ازاى ؟
انس : كلامك معايا قل جداً او شبه مبتتكلميش اصلاً ، كمان بقيتي قالبه يومك انام تصحى اصحى تنامى
شيرين : معلش عشان احنا فى اجازة الدراسه ومحمد نومه ملخبط
انس : يعني مفيش حاجة
شيرين : لا يا حبيبي مفيش حاجة
انس : حبيبك !!
شيرين : اكيد طبعاً مش جوزى ابو ولادى تبقى حبيبي وروحى
انس : ايه الدلع ده كله
شيرين : هو انت لسه شوفت دلع يا روح قلبى
انس : لسه في دلع اكتر من كده
شيرين : ايوة طبعاً لسه التقيل جاى المهم انك تستحمل
انس : استحمل ايه بالظبط
شيرين : تستحمل الدلع
انس : لا دلعيني انتِ بس ومالكيش دعوة
شيرين لنفسها >> على الله فعلاً تستحمل زى ما بتقول
انس لنفسه >> مالها شيرين شكلها متغير واسلوبها فى كلام وبعدين تقصد ايه بـ التقيل جاى ربنا يستر
*_____________________________________________**___________________________*
تانى يوم فى شقة نورهان ....
(. نورهان قاعدة فى شقتها بتتفرج على التلفزيون فجأة الجرس رن قامت تفتح لقيت واحده متعرفهاش .)
نورهان : اهلاً وسهلاً حضرتك مين
شيرين : انا شيرين حرم انس شلبى
نورهان بتوتر : انس شلبى مين ؟
شيرين : جوز حضرتك
نورهان بارتباك : انا مش متجوزه
شيرين (بتحط ايدها على بطن نورهان) : امال حامل منين
نورهان : حامل !! اه انا كنت متجوزة و اتطـ ..........
شيرين تقاطعها : مفيش داعى للكدب والتأليف انا عارفة كل حاجة وجايه اتكلم معاكى بالعقل
نورهان باستسلام : اتفضلى
(. دخلت شيرين وقعدت هى ونورهان فى الريسبشن .)
شيرين : بصى يا مدام نورهان انا مش هعمل زى الافلام واقولك كلام عواجيزى بانك خدتى منى جوزى ابو ولادى وخربتي بيتي وكلام من ده لان جوزى مش عيل صغير ممكن يتضحك عليه وانا واثقة انه جالك بمزاجه
نورهان : امال جايه ليه
شيرين : انا عارفة انكم بتحبوا بعض من زمان وبقالكم فترة متجوزين والمفروض انك تعرفى انس اكتر منى صح
نورهان : جايز
شيرين : انا بقى جايه النهارة اعرفك على انس اللى انتِ متعرفهوش
نورهان : قصدك ايه ؟
شيرين : قصدى ينقسم لـ قسمين ، اول قسم هو ده (وطلعت ورقه من شنطتها)
نورهان : ايه ده ؟
شيرين : اقرأى وانتِ تفهمى ؟
نورهان (فتحت الورقة وبتقرآها) : ...........................
أنت تقرأ
زوجة مؤقتة
Mystery / Thrillerعندما يكون الزواج مؤقتاً عندما يصبح الزواج غاية للانجاب ومظهر اجتماعى عندما تصبح الزوجة مجرد وسيلة للانجاب عندما تصبح الحبيبة .. عشيقة عندما تختفى الرومانسية من حياة الزوجين عندما تصبح المتعه الحرام اهم من الزواج عندما تختلف الموازين قصة باللهجة ال...
