"မင္းအိပ္လို႔ရရဲ႕လား...ဟိုေရာက္လိုက္ဒီေရာက္လိုက္နဲ႔..."
"အင္း...ရေအာင္အိပ္ေနတာပဲ...မင္းဒဏ္ရာေတြဘယ္လိုေနေသးလဲ..."
"ေကာင္းလြန္းလို႔ေကာင္းကင္ေပၚေတာင္ထပ်ံေတာ့မွာ..."
"အူျမဴးတယ္ေနာ္..."
"အင္း...ငါေပ်ာ္ေနတာ..."
မင္းအိမ္ေလးဆီျပန္လာရမွာမို႔လို႔'ဆိုတဲ့စကားေလးေတာ့မေျပာျဖစ္လိုက္ဘဲ...ၿငိမ္ေနမိခဲ့သညိ။
ေနပါေစ...ငါတို႔ေတြ႕မွလြမ္းခ်င္းခ်တာေပါ့...
အခုေတာ့ဖုန္းေလးထဲပဲလြမ္းေနပါရေစဦး...
------
အျမန္ျပန္ခဲ့မယ္'လို႔ေျပာခဲ့ေပမယ့္...တကယ္ေတာ့မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ပါ။
ရႈပ္ေထြးမႈေတြကိုကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔ စည္း'သို႔မဟုတ္'ဦးေအာင္ႏိုင္ကလြဲ၍မည္သူမွမတတ္ႏိုင္ေပ။
အုပ္စိုးကိုသင္ေနရဆဲျဖစ္လို႔တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြမွာဦးေဆာင္ျပဳဖို႔ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦးလိုအပ္ပါသည္။
အျမန္ဟုေျပာေပမယ့္တစ္လအထိၾကာေနခဲ့ၿပီး...အလုပ္ၿပီးေျမာက္ဖို႔အခ်ိန္ေလးထပ္လိုသည့္အခါ...
ဘယ္ေန႔ျပန္ခဲ့မွာလဲ'ဆိုတဲ့သူ႔ေမးခြန္းေလးကိုအခု...တိတိက်က်မေျဖႏိုင္ေတာ့ေပ။
ရႈပ္ေထြးသထက္ပိုရႈပ္ေထြးလာခဲ့ေတာ့လူေရာစိတ္ပါမဟန္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ...စည္း...အရမ္းပင္ပန္းေနခဲ့သည္။
အိပ္ခ်ိန္မမွန္ဘဲအစာလဲေသခ်ာမစားႏိုင္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္...ျပန္လာကတည္းကလူကေခြလဲခ်င္၏။
သို႔ေသာ္...မၿပီးျပတ္ေသးတာေတြေၾကာင့္စိတ္ကိုတင္းထားၿပီးႀကိဳးစားခဲ့ရသည္။
ကုမၸဏီႀကီးတစ္ခုရဲ႕ရံုးခြဲနဲ႔လက္ေအာက္ခံအလုပ္ရံုတစ္ခုရဲ႕အခန္းတြင္းပိုင္းျပင္ဆင္မႈမွားယြင္းၿပီး...ႀကီးမားတဲ့ျပႆနာျဖစ္ခဲ့ရ၏။
ထံုးစံအတိုင္းကုမၸဏီရဲ႕ဒီဇိုင္နာကိုလူသိခံလို႔မရတာေၾကာင့္...ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္သည့္စည္းကပဲအကုန္ဒိုင္ခံေျဖရွင္းရသည္။
ျပႆနာက...ဧည့္သည္ကိုပထမအဆင့္ေတာင္းပန္ျခင္းကိုအုပ္စိုးကေသခ်ာမေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့တာမွစတာျဖစ္၏။
အလုပ္လာအပ္တဲ့ဧည့္သည္အတြက္ကေတာ့ သူတို႔စိတ္ေက်နပ္မႈမရလွ်င္...ဧည့္သည္မို႔လို႔ဆိုတဲ့စကားတစ္ခုနဲ႔အလုပ္သမားအေပၚအႏိုင္ယူေျပာတတ္တာသဘာဝျဖစ္သည္။
အဲဒါကိုေသခ်ာသေဘာမေပါက္ဘဲ...ကိုယ္မွန္တာပဲ...လို႔စၿပီး အထြဋ္တက္မိတာနဲ႔ျပႆနာကခက္သြားတတ္သည္။
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
