პატარავ, სამოთხე შენს თვალებშია |Completed| (Baby Heaven's in your Eyes)

თავი 8 (IV ნაწილი)

ჰარი კი ლუის ლოკვას განაგრძობდა. „ახლოს ხარ, პატარავ?" ჰკითხა.

ლუიმ თავი დაუქნია, გრძნობდა, როგორ გროვდებოდა ორგაზმი მუცლის ქვედა ნაწილში.

„შემომხედე." უბრძანა ჰარიმ, როცა ლუიმ სიამოვნებისგან თვალები აატრიალა.

„ძალიან მიყვარს შენი თვალების ატრიალება." უთხრა ჰარიმ. ლუი რამე სარკასტული პასუხის გაცემას აპირებდა, მაგრამ ამის მაგივრად იგრძნო, როგორ ათავებდა და ერთადერთი რაც შეძლო, ჰარის სახელის კვნესა აღმოჩნდა.

ჰარიმ ყველაფერი გადაყლაპა და გადაწყვიტა ლუისთის დამშვიდება ეცლია საუკეთესო ორგაზმის შემდეგ.

„დაბადების დღეს გილოცავ." უთხრა ჰარიმ და საკოცნელად მისწია ტუჩები.

შემდეგ ლუის გვერდზე დაჯდა და ნძრევა დაიწყო. ლუი ახლა ჰარის პენისის ზომამ გააწითლა და კიდევ იმან, რომ ჰარი მასზე გამოცდილი იყო.

„გშია?" ჰკითხა ჰარიმ.

ლუიმ მხრები აიჩეჩა, რაზეც ჰარიმ თვალები აატრიალა, ადგა და სასტუმროს მენიუ მოიტანა.

„რაც გინდა აირჩიე." უთხრა ლუის.

„მაინც მე ვიხდი."

ჰარიმ თვალები აატრიალა და საწოლზე გადაწვა, თან ჭერში იყურებოდა. ლუიმ უთხრა, რომ შოკოლადის სუფლე უნდოდა, რაზეც ჰარიმ ძლივს აიძულა თავი, არ დაეცინა.

როცა საჭმელი მიუტანეს, ლუი აბაზანაში შევიდა, სადაც ვერავინ დაინახავდა. სარკეში ჩაიხედა და საკუთარ თავს დააკვირდა. კისერი გაწითლებოდა, ლოყებიც ვარდისფერი ჰქონდა და თმა ასეთი აჩეჩილი არასდროს ჰქონია.

აბაზანიდან რომ გამოვიდა, საწოლზე ჰარი დაინახა, ფეხებგადაჯვარედინებული იჯდა და კრუასანს ჭამდა.

ჰარის მიუჯდა და გადაწყვიტეს რამე ფილმი ენახათ, სანამ ჭამდნენ. ტელევიზორი ჩართეს და ძირითადი დრო ცუდი მსახიობების დაცინვაში გაატარეს.

„უნდა დავბრუნდე." უთხრა ლუიმ დილის 3 საათზე, როცა ფილმი უკვე მთავრდებოდა.

„აქ დაიძინე."

„ელეანორმა რომ გაიღვიძოს?"

„და რა?" ჰკითხა ჰარიმ.

ლუი ისეთი დაღლილი იყო, რომ საწოლიდან ადგომაც ეზარებოდა, ამიტომ უბრალოდ გადასაფარებლის ქვეშ შეძვრა.

რამდენიმე ხანი ჩუმად იწვნენ საწოლში (შეიძლება რამდენიმე წუთიც იყო, მაგრამ ლუისთვის საათებად ჩანდა), როცა მოულოდნელად ჰარი ლუისკენ გადაბრუნდა და სახეზე დააშტერდა.

„რა?" ჰკითხა ლუიმ. ჰარიმ თავი გააქნია და უცებ ლუის კისერზე მოჰკიდა ხელები და მათი ტუჩები ერთმანეთთან მიიტანა. ლუიმ კოცნაში ამოიკვნესა, ჰარიმ კი მარჯვენა ფეხი ლუის გადაადო წელზე, რომ უფრო ახლოს ყოფილიყვნენ ერთმანეთთან.

კოცნა არ იყო უხეში, ნაზი და ნელი იყო, თითქოს არსად ეჩქარებოდათ და უამრავი დრო ჰქონდათ.

და ეს ისეთი უცნაური იყო ლუისთვის, პირველად ცხოვრებაში არაფერი ანაღვლებდა და იმას აკეთებდა, რაც უნდოდა.

ეს ყველაფერი ძალიან სახიფათო იყო, მაგრამ მას მოსწონდა და ოცნებობდა, რომ არასდროს დასრულებულიყო.

ესეც ასე, მერვე თავი დამთავრდა და შემდეგ თავზე ვფიქრობ, ნაწილებად დავდო ისიც თუ მთლიანად. აბა რას მეტყვით?