အိပ္ခ်င္မေျပသည့္မ်က္လံုးေလးေတြနဲ႔...စည္းကအိပ္ယာထ,လာေတာ့ စိတ္ပူသြားမိသည္၊
"စည္း...သားေနမေကာင္းျဖစ္ေတာ့မွာပဲ...မျဖစ္ဘူး...ညဘက္အိပ္မွကိုရမွာ...လာ...ဆင္းခဲ့ေတာ့..."
"ဟုတ္ကဲ့..."
ဆက္အိပ္ခ်င္ေသးေပမယ့္...ဗိုက္လည္းဆာေနၿပီ။
ဒီေန႔ မိုနာ့ဆီ ဖုန္းဆက္မည္ဆိုၿပီးေမ့ေနခဲ့ျပန္သည္။
မိုနာေတာ့ေအာ္ေနေတာ့မွာပဲ...
အေပၚထပ္ကေနဆင္းလာေတာ့ေလွကားလက္ရန္းေလးေတြေခ်ာေမြ႕ေနတာကိုလက္နဲ႔စမ္းမိကာ ဖင္တစ္ျခမ္းတက္ထိုင္လ်က္သား။
ငယ္ငယ္ကလိုေက်ာင္းေလွကားေတြမွာတင္ပါးနဲ႔စိုင္းၿပီးဆင္းတာကိုသတိရလာလ်က္...
အေပၚဆံုးေလွကားအဆင့္ကိုျပန္တက္ကာတင္ပါးလႊဲေစာင္းေစာင္းေလးဆင္းလိုက္သည္။
"ဟဲ့...ေအာ္ဒုကၡပဲ...ျပဳတ္က်ကုန္ရင္နာကုန္ေတာ့မယ္..."
"ဟဲ...ဟဲ...ေက်ာင္းမွာလုပ္ခဲ့ဖူးတာကိုသတိရလာလို႔..."
"အင္း...ငယ္ငယ္တုန္းကသားေနလည္းအဲလိုပဲ...ဘယ္လိုေျပာေျပာမရဘူး..."
"သူအိပ္ေနတာလား..."
"အင္း...ခုနကႏိုးေသးတယ္...ျပန္အိပ္တယ္ထင္တယ္"
"အန္တီ့ကိုဘာကူေပးရမလဲ...တစ္ေယာက္ထဲလုပ္ေနတာအားနာစရာ...တခုခုကူေပးမယ္ေလ"
"ရပါတယ္သားရယ္...အပိုလုပ္ရတယ္ဆိုလို႔သားေနကိုေဆးတိုက္တာနဲ႔အဝတ္လဲေပးရတာပဲရွိတာ...က်န္တာကလုပ္ေနက်ေတြပဲ...သားနဲ႔မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္စာဟင္းပ္ိုခ်က္ရံုပဲ..."
ေရခဲေသတၱာထဲမွေရးတစ္ဗူးသြားယူ၊
ဖြင့္ေသာက္ၿပီးေတာ့ပင္လယ့္အခန္းထဲတန္းဝင္သြားေတာ့...
ပင္လယ္ကေတာ့အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း...။
ေဆးကတစ္ေန႔ေလးႀကိမ္ေသာက္ရကာ...အိပ္ေဆးေတြပါေတာ့ခဏခဏအိပ္ခ်င္မွာပါ။
အစိမ္းေရာင္ႏုႏုအိပ္ယာခင္းေတြၾကား...ပန္းႏုေရာင္ပြင့္ဖတ္ေလးလဲေလ်ာင္းေနသလို ပင္လယ္က ႏူးညံ့လို႔။
အရင္လိုမ်ိဳးဆံႏြယ္ရွည္ရွည္ေတြပံုမက်ေနဘဲ...ရွင္းသန္႔ေနတဲ့ပင္လယ္က တကယ့္ကိုနတ္သားတစ္ပါးလို။
ႏိုးေနရင္စကားအင္မတန္မ်ားသည့္နႈတ္ခမ္းလွလွေလးေတြကိုထိကိုင္မိကာ...
ဖြဖြေလးနမ္းၿပီးမွ...ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။
မိုနာ့ဆီဖုန္းဆက္ရဦးမည္။
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
