"သား...မင္းမနက္စာစားၿပီးမွအိပ္လိုက္...မွာထားတာေတြေရာက္ေနၿပီ..."
ၿငီးစီစီေခါင္းထဲမွာေနလို႔မေကာင္းေတာ့ အစာစားႀကီး ခဏေတာ့အိပ္လိုက္မည္။
----------
ဒီေန႔ပတ္တီးေျဖရမည္။
ႏိုးလာကတည္းက စည္းရဲ႕အရိပ္ေယာင္ေလးမေတြ႕ရေတာ့ ေနလို႔မေကာင္းခ်င္။
"လက္ကေတာ့ျပန္ေကာင္းဖို႔ကျကာဦးမွာ...ေျခေထာက္ကေတာ့အဆင္ေျပေနၿပီ...ပတ္တီးေတာ့ပတ္ထားရဦးမွာပဲ"
"ဟား....အဲဒီေျခေထာက္တန္းတန္းႀကီးနဲ႔ေနရဦးမွာေပါ့...ေသလိုက္တာကမွေကာင္းဦးမယ္..."
"ဟဲ့...ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ သားရယ္...စိတ္ကိုေအးေဆးထားပါ..."
တင္းမာေနတဲ့သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီးအေမျဖစ္သူကေခ်ာ့ေျပာရသည္။
ဆရာဝန္ကေတာ့...အၿမဲၾကံဳရသည္မို႔နားလည္သည့္မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔.....ျပံဳးသည္။
"ေကြးလို႔ရေအာင္ေတာ့ပတ္ေပးမယ္ကြာ...အရမ္းႀကီးေတာ့မလႈပ္ရွားနဲ႔ေပါ့..."
ပင္လယ့္မ်က္ႏွာက လိုခ်င္တာမေပးလို႔ရန္ေတြ႕သည့္ကေလးပါက္စနလိုျဖစ္ေနေတာ့...
နာ့စ္ေလးကေတာ္ေတာ္ရယ္ခ်င္ေနၿပီ။
ဒါကို ပင္လယ္ကလည္းျမင္သည္။
"ဟိုအေနာက္ကအမႀကီး...ခိုးရယ္မေနနဲ႔..."
"ဟဲ့...သား...ဒုကၡပဲ...ကန္ေတာ့ပါရဲ႕ဆရာမေလးရယ္..."
"ဟို...ရတယ္...အန္တီရဲ႕...ၾကံဳေနက်ပဲ...ဟင္း..."
"ေမာင္ေနပင္လယ္...လူကႀကီးသေလာက္စိတ္ကလက္တစ္ဆစ္ေလးပဲေနာ္...
စိတ္ရွည္ရွည္ထားမွအနာကေကာင္းလြယ္မွာ...
ေနာက္ၿပီးေတာ့...ဒီေျခေထာက္ကိုျမန္ျမန္ေကာင္းခ်င္ရင္...
အေကြးအဆန္႔ေတာ့ေသခ်ာေလ့က်င့္ေပးရမယ္...
အရမ္းႀကီးျပင္းျပင္းထန္ထန္ေတာ့မလုပ္ရဘူး...အိုေကေနာ္..."
"အိမ္ျပန္ဆင္းလို႔ကေရာမရေသးဘူးလား...ၾကာၾကာေနရဦးမလား..."
"အင္း...ဆင္းလို႔ေတာ့ရတယ္...တစ္ရက္ပဲသည္းခံလိုက္ေနာ္...
ေျခေထာက္ကေသခ်ာအဆင္ေျပေနတာကိုေစာင့္ၾကည့္ဦးမယ္
ဆရာမေလးဒီေန႔ခဏခဏလာၾကည့္လိမ့္မယ္...
ေျခေထာက္လႈပ္ရွားမႈနဲ႔နာက်င္တာဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာထိျဖစ္သလဲစစ္ေပးမွာ...
တကယ္လို႔အိုေကၿပီဆိုရင္မနက္ျဖန္ညေလာက္ေတာ့ျပန္လို႔ရၿပီ..."
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
