The Beast He Became

Chapter 25

Kakain, manunuod, mag-uusap at matutulog.

Masaya naman akong kasama si Charles pero parang may kulang?

Napagitla ako nang inakbayan ako ni Charles habang nanunuod kami. Hindi ko siya pinansin at itinuon ko ang aking atensyon sa Korean Drama na pinapanuod namin na ako ang pumili.

Kahit nakatuon ang atensyon ko sa pinapanuod namin ay ramdam ko ang kamay niyang bahagyang humihimas sa aking balikat pababa sa braso. Sa gilid ng aking mata ay nakita kong lalapit siya sa akin, hinayaan ko siya. I want to feel him. Gusto ko maramdaman 'yong saya sa puso ko katulad dati sa tuwing kasama ko siya.

"I miss you so much sweety," bulong niya at inilagay ang mukha sa aking leeg.

Napatitig ako sa screen ng tv kahit na wala na akong maintindihan. Hindi ko alam kung bakit ko naalala si Zayn. 'Yong sa library, ganito ang ginawa niya. Bakit iba ang pakiramdam? Ano ang tama? Iyong kay Zayn o itong kay Charles.

Napalunok ako at pumikit.

Please, Lauren. That's your boyfriend. Why are you feeling like that? You should be comfortable and happy.

Naramdaman kong bahagya niyang kinagat ang leeg ko. "Charles!" pati ako ay nagulat nang bigla akong napatayo at tinulak siya.

Bakas sa mukha niya ang gulat tapos at napalitan ng inis.

"What? Bawal kang hawakan? Bawal halikan? Eh ano? Girlfriend kita Lauren? Wala na ba akong karapatan maramdaman lang ang girlfriend ko?!" Sigaw niya at napatayo na rin siya.

"Wala akong sa mood—"

Tumawa siyang walang buhay.

"Mood? Isang linggo na tayo rito? Sa tuwing hahawakan kita parang may nakakahawa akong sakit kung lumayo ka! Sa gabi magkatabi nga tayo pero parang ang layo-layo mo sa akin! Kapag tulog ka doon lang kita nahahalikan dahil kapag gising ka kulang na lang ay hindi mo ako kausapin! Lauren, kailan ko ba narinig ang salitang I love you galing sa'yo ha?! Hindi ko na matandaan! Hindi na kita kilala e! Putang ina!" sigaw niya tapos ay malalaking hakbang na lumabas siya sa bahay na tinutuluyan namin.

Hindi ko alam kung bakit napatulala lang ako, walang tumutulong luha sa mata ko pero nasasaktan ako kasi nasasaktan ko si Charles. Hindi niya 'to deserve.

Napaupo ako sa sofa at napatitig sa pintuan na nilabasan ni Charles at naghintay na bumalik siya, gusto ko siyang kausapin.

Bakit gano'n? Bakit hindi ko na maramdaman si Charles? Mahal siya hindi ba? Tumagal kami ng ganito, imposibleng bigla na lang iyon mawala basta-basta.

Anong nangyari? Siya ang totoo kong boyfriend, siya dapat ang mahal ko.

Hindi ko alam kung ilang oras na ang lumipas, nakatulog na ako kakahintay sa kanya.

Nagising lang ang aking diwa nang may maramdaman akong humahaplos sa aking pisngi pababa sa aking leeg kung saan ako bahagyang kinagat ni Charles kanina na alam kong nag-iwan ng marka.

Antok na antok pa ako, ni hindi ko idinilat ang mata ko sa iisipin na si Charles iyon.

Buti naman at umuwi siya.

Pinapakiramdaman ko siya, siguro ay nagpalamig lang siya ng ulo. Gano'n naman talaga si Charles. Magagalit iyon pero kapag lumipas na ang galit o tampo niya ay siya mismo ang gagawa ng paraan para magkaayos kami.

Naramdaman kong lumapit ang mukha ni Charles sa akin.

Hinalikan niya ako sa noo, tapos sa kanan mata, sa tungki ng ilong tapos ay sa gilid ng labi. Hindi ko alam kung nananaginip ba ako dahil kinalibutan ako sa dampi ng labi niya.

Hinaplos ni Charles ang aking buhok hindi pa rin ako kumikilos bukod sa antok pa ang diwa ko ay gusto ko malaman ang gagawin niya kapag tulog ako. Ito ba 'yong sinabi niyang hinahalikan niya ako kapag tulog?

Nagtaasan ang balahibo ko nang maramdaman ko ang malaki at mainit niyang palad sa aking leeg papunta sa aking dibdib.

Pilit kong nilabanan na hindi dumilat ang mata ko. I want to try again, baka sakaling pumayag na ang katawan ko kay Charles.

Napalunok ako nang bahagya niya iyon masahihin. Marahan pero nakakakilabot, hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil nararamdaman kong may naramdaman ako sa haplos niya sa katawan ko.

Para akong nakukuryente sa bawat dampi ng balat niya sa akin.

Tumigil siya sa paghawak sa aking dibdib. Dahan-dahan niyang ibinaba ang kamay sa aking hita, nakasuot ako ng nighties na hanggang hita kaya malaya niya iyon naitaas.

Mainit ang kanyang palad.

Naikuyom ko ang aking palad ng bahagyang may matigas na bagay na tumatama sa aking hita. What is that? Oh my...

Please Lauren, give him a chance. He's your boyfriend for years. You can do it, you love him so much, right.

Sunod-sunod ang aking paglunok nang marating ni Charles ang aking ibabang panloob, malaya niya iyon hinawakan at bahagyang inilihis.

Gusto kong magmura pero nanuyo ang lalamunan ko dahil kakaiba ang epekto nito.

Hindi ko napigilan kagatin ang ibabang labi ko nang paglandasin niya ang isang daliri sa aking hiwa.

Ito ang unang beses na nahawakan ako ng ibang tao sa parte na iyon.

Napaawang na ang aking labi ng inulit niya ulit iyon ng dalawang beses. Kinapos ako sa hininga gusto ko ng idilat ang mata ko.

"P-Please touch me more..." nanghihinang wika ko. Dahan-dahan kong binuksan ng mata ko upang makita si Charles.

Gano'n na lang ang pagsinghap ko nang makita ang hindi inaasahang tao.

Kitang-kita ko ang pagnanasa sa kanyang mukha habang nakadungaw sa akin. Bahagyang gumalaw ang kanyang panga.

"I will, I will touch what is mine. This is mine. Mine only. You are mine."

"B-Baron?!" nanlalaking mata ko napaawang ang aking labi, nakalimutan kong nasa ibaba ko pa rin ang kaniyang daliri.

Ngumisi siya bago ako halikan sa noo.

"Baby.. It's me...Your Zayn.." He whispered before he enter his middle finger.

***

SaviorKitty