စည္းက သူ႔ကိုသိပ္စိတ္ပူေနခဲ့တဲ့အေၾကာင္း သံသယကင္းစြာယံုၾကည္မိေနသည္။
"မင္းပိန္သြားလိုက္တာ...စည္းရာ
မ်က္တြင္းေတြအရမ္းက်ေနတာပဲ....ပါး႐ိုးေတြေရာ...."
ပိုက္ေတြတပ္ထားတဲ့လက္တစ္ဖက္နဲ႔စည္းရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကိုထိၾကည့္ၿပီးမွ ရယ္သည္။
"ငါႏိုးထလာတဲ့အခ်ိန္က်ရင္တမင္ႏွိပ္စက္ဖို႔မ်ားေစာင့္ေနတာလား.....ဟားဟား....မင္းေၾကာင့္ဒီအထိခံစားသြားရတာဆိုၿပီးေတာ့....."
တကယ္ပဲ...ေနပင္လယ္ဟာအဲလိုမ်ိဳးသူကိုယ္တိုင္ေပါ့ပါးစြာေတြးႏိုင္သလို...သူတပါးကိုလဲစိတ္ေျပေအာင္လုပ္ႏိုင္ေလသည္။
"ငါ...အရမ္းေညာင္းတာပဲ...လမ္းထေလွ်ာက္ခ်င္တယ္..."
ႏွာေခါင္းေလးရံႈ့ၿပီးပင္လယ္ကညည္းတြားသလိုေျပာေတာ့သနားစရာေလး။
တလနီးပါး အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့ရေတာ့ လူတကိုယ္လံုးေညာင္းညာေနမွာအမွန္ပါပဲ။
"ႏွိပ္ေပးရမလား...ေျခေထာက္ေတြကို..."
"ဟင့္အင္း...ငါ...ဘမ္းထေလွ်ာက္ခ်င္တာ..."
"ဘယ္ျဖစ္မလဲ...ညာေျခေထာက္ကပတ္တီးေတာင္မေျဖရေသးဘူး..."
"မနက္ျဖန္က်ရင္ဆရာဝန္ကိုျမန္ျမန္ေျဖေပးဖို႔ေျပာရမယ္...လက္ေရာပဲ...
ဘာလို႔ ညာဘက္ေတြထိခိုက္ရတာလဲ...အဲဒါႀကီးကဆိုးတာ..."
ပတ္တီးေတြနဲ႔မလြတ္လပ္တာအျပင္ ညာဘက္ျခမ္းတစ္ျခမ္းလံုးထိထားၿပီးလႈပ္ရွားရတာမလြယ္ေတာ့...ပင္လယ္ကစိတ္ရႈပ္ေနပံုရသည္။
"စည္း...မင္းျပန္အိပ္ေတာ့...အိပ္ေရးမဝရင္အားနည္းေနလိမ့္မယ္..."
"ေညာင္းလို႔ဆို...နဲနဲႏွိပ္ေပးမယ္ေလ...လဲခ်လိုက္..."
"ရတယ္...နဲနဲအိပ္ခ်င္လာသလိုျဖစ္လာလို႔...မင္းသြားအိပ္ေတာ့...."
"အင္း...တခုခုလိုရင္ႏိုးလိုက္...ေရဗူးအဖံုးသိပ္မေစ့ဘဲပိတ္ထားတယ္...သတိထားၿပီးယူ..."
စည္းကေျပာၿပီးတာနဲ႔ကုတင္ကိုေစာင္းထားရာမွေအာက္ျပန္ခ်ေပးသည္။
ၿပီးမွကုတင္ေျခရင္းကခံုေလးဆီျပန္သြားၿပီး ပင္လယ္ရွိရာဘက္ကိုမ်က္ႏွာေလးမူလ်က္.....ၾကည္ႏူးစြာလဲအိပ္ခ်၏။
YOU ARE READING
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
