ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္

(50)

'တစ္....ႏွစ္...သံုး'

မွည့္ေလးေတြကိုထိတာတင္မက...
နႈတ္ဖ်ားကပါေရတြက္လိုက္ေသးေတာ့...
ဒုကၡပါပဲ...

'ပင္လယ္...မင္းမအိပ္ဘူးလား'

'အင္း'

'မအိပ္ေတာ့ဘူးလား...ဒီည'

'မင္းကိုေငးေနခ်င္လို႔'

႐ိုး႐ိုးသားသားနဲ႔ပင္လယ္ကျပန္ေျဖေနတာလားမသိေပမယ့္
မအိပ္ေသးဘဲနဲ႔မ်က္လံုးမွိတ္ထားတဲ့စည္းကေတာ့သူ႔အေျဖေၾကာင့္တေနရာရာက႐ိုး႐ိုးရြရြျဖစ္လာသလိုနဲ႔.....ေနလို႔မက်ေတာ့ပါ။

ဟိုဘက္လွည့္အိပ္လိုက္ရမလား၊
မင္းအျပင္မွာပဲသြားအိပ္ေတာ့လို႔ေျပာလိုက္ရမလား၊
ပိုက်ယ္လာတဲ့ရင္ခုန္သံေတြကိုၾကားသြားဦးမလား၊
အေတြးေပါင္းစံုနဲ႔လံုးပမ္းေနရၿပီ။
တကယ္ဆို အတူတူအိပ္ဖူးတာ တစ္ႀကိမ္ထဲမကေတာ့တာပဲ။
ဒါကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီေလာက္ဆန္းျပားေနတာလဲ။

ကိုယ့္ေရွ႕မွာရွိေနတဲ့သူကေယာက်ာ္းေလးမွန္းသိေနတာေတာင္မွ.... ဘယ္လိုကဘယ္လိုေတြ အေတြးေခ်ာ္ေနမိတာလဲ...အံ့ၾသျခင္းမ်ားစြာနဲ႔...
ျပာလာလိုက္...ဝါသြားလိုက္...နီနီေလးျဖစ္လိုက္...
အေတြးေတြက အေရာင္စံုလာသည္။

သူ....ကိုယ့္ေဘးမွာရွိေနျခင္းကိုသေဘာက်တာထက္လြန္ၿပီး.....စိတ္ေတြကအဆင္ဆိုးေနသလို...
ၾကားထဲအလိုက္မသိစြာ...မ်က္ႏွာေပၚဟိုတို႔ဒီထိလုပ္ေနသည့္ပင္လယ့္လက္ေတြကိုစိတ္တိုလာသည္။
မ႐ိုးသားတဲ့ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္လံုးပမ္းေနတဲ့ၾကားမွာသူ႔လက္ေတြေၾကာင့္ႏွလံုးသားကပိုပ်ာယာခတ္လာသည္။
ေရာ္...ခက္ၿပီ။

'ေနပင္လယ္...'

'ေျပာ...ၾကည့္ေနတယ္'

'ငါ့ကိုမထိနဲ႔...အဲဒီလက္ကို...ဖယ္....'

ေျပာရင္းနဲ႔ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚကလက္ကိုပါဆြဲဖယ္ေတာ့ ပင္လယ္ကနႈတ္ခမ္းေလးကိုမဲ့ခ်သည္။

'ဘာလို႔လဲ'

'မထိနဲ႔ဆို...မထိနဲ႔'

''..မင္းမ်က္ႏွာကထိခ်င္စရာေကာင္းေနတာကို...'

သူ႔အေျဖေၾကာင့္စည္းကတကယ္...စိတ္တိုလာပံုနဲ႔မ်က္လံုးဖ်တ္ကနဲပြင့္လာကာ...