'ဆန္ျပဳတ္လား...မစားဘူး'
'ဆန္ျပဳတ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး...စားရမယ္'
'ဘာလား....ငါဘာမွမျဖစ္ဘူးထင္တာပဲ...နဲနဲအိပ္ေရးပ်က္ထားလို႔ျဖစ္မယ္'
'ငါေျပာတာနားေထာင္လိုက္'
ေငါက္လိုက္ေတာ့မွ စည္းကၿငိမ္က်သြားကာ ေရခ်ိဳးဖို႔ျပင္သည္။
'ေရမခ်ိဳးနဲ႔ေတာ့...ေရေႏြးတည္ေပးမယ္...ေရပဲသုတ္လိုက္'
ေခါင္းတခုလံုးထိုးကိုက္ၿပီး ေျခေတြလက္ေတြပါ ေလးလံေနတာမို႔ ပင္လယ့္ကိုဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ပါ။
စည္းကိုကေလးတစ္ေယာက္လို အမိန္႔ေတြေပးေနတဲ့ ပင္လယ္က အလုပ္ေရွ႕ေရာက္တဲ့အထိမွာလို႔မၿပီးေသး။
'ေန႔လည္သင္တန္းၿပီးရင္အလုပ္ကိုဝင္ခဲ့မယ္'
တကယ္လည္း ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ၿပီးခါနီးမွာ ပင္လယ္ကသူ႔ဆီထပ္ေရာက္လာခဲ့သည္။
အလုပ္ေျမေအာက္ထပ္ကကန္တင္းန္ထဲမွာ စည္းကိုမိုနာနဲ႔အတူတူေတြ႕လိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာမနာလိုျဖစ္သည္။
ဒါေပမယ့္ ယဥ္ေက်းမႈေတာ့ရွိရမည္။
'မိုနာ...ဟိုင္း....မေတြ႕တာၾကာၿပီေနာ္...'
'ပင္လယ္ပါလား...လာထိုင္ေလ...
ဒီအခ်ိန္ႀကီးကိစၥရွိလို႔လား...'
စားေသာက္ေနရင္းတန္းလန္းမို႔ ေနရာေရြ႕ေပးလို႔မရဘဲ ပင္လယ္က လြတ္ေနတဲ့မိုနာ့ေဘးမွာပဲဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
'ဒီေန႔လုပ္စရာအေရးတႀကီးမရွိေတာ့ရင္...စည္းကိုအိမ္ျပန္ေခၚသြားမလို႔...ရလား...မိုနာ...
သူေနသိပ္မေကာင္းဘူးမို႔လို႔...'
ခြင့္ေတာင္းတာဆိုေပမယ့္ ျပန္ကိုေခၚသြားမွာလို႔ တခါထဲ ရာဇသံေပးတာကို စည္းကလည္းသေဘာေပါက္သည္။
'ဘာေပါက္ကရလာေျပာေနတာလဲ...ဘယ္သူကဖ်ားလို႔လဲ...'
'မင္းေလ...ညတုန္းကလဲေသခ်ာမအိပ္ဘဲနဲ႔...မ်က္ႏွာေတာင္ရဲေနၿပီ...'
ဟုတ္ေသာ္ရွိ၊ မဟုတ္ေသာ္ရွိ ပင္လယ့္စကားေၾကာင့္ မိုနာက စည္းရဲ႕နဖူးကိုလက္တိုးစမ္းမိသည္။
'ေအး...နည္းနည္းေတာ့ ပူေနတာပဲ'
မနက္ကတည္းကမေျပာဘူး..နင္ကလည္း...'
CITEȘTI
ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္
FanfictionUnicode avaliable at the end. YiZhan Fanfic Bromance ထက္ေတာ့နဲနဲပိုမယ္...သိပ္ေတာ့ မ ro ဘူး... Boys Love ေပမယ့္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြမထည့္ေရးထားဘူး....(အဲဒီအတြက္အရမ္း ship ခ်င္တဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္) မူရင္းဝတၳဳကေခတ္ေဟာင္းဝတၳဳျဖစ္ေနၿပီး...ဘာသာျပန္တဲ...
(48)
Începe de la început
