Evli Kadın

Hata

Herkese merhaba. Beni destekleyip yanimda oldugunuzu hissettirdiginiz yorum ve mesajlarinizla motive ettiginiz icin herkese ayri ayri tesekkur ederim. Sizin de buna benzeyen durumunuz varsa yorumlara ya da bana yazmaktan cekinmeyin. Her insan baska bir hayat sonucta. Kimbilir belki akliniz bana yol gosterir. Hikayeme devam edecegim.

      Yazlikta kaldigimiz gunler boyunca tek bir sey dusundum. Parasizlik. Gercekten bununla mucadele etmesi cok guctu. Parayi calismadan ya da kocanizin size bahsettigi miktar disinda bir yerlerden bulabilme imkaniniz yok. Benim de oyle oldu. Para hep lazim olan bir seydi. Hele cocuklar varsa. Canlari bir seyler istiyor ama ben alamiyordum. Alamayinca gozlerim doluyor yine uzulen ne yazik ki cocuklarim oluyordu.  Buna nasil bir cozum bulmaliydim epeyce dusundum. Ve sonunda ikinci el esya satilan Letgo uygulamasini telefonuma indirdim. Para eder neyim varsa satacak uc bes ne gecerse elime cocuklarima "bunu alamayiz paramiz su an yok olunca soz en guzelinden alacagim" diye gecistirdigim seyleri alacaktim. Su hayatta kendim icin hicbir sey istemedim. Kendimden odun vererek surekli dayanmaya calisarak nereye kadar gidecekti bilmiyorum.

Uygulamayi acip once ayakkabilarimi sonra kiyafetlerimi koydum. Cok sukur ki cok zorlanmadim urunleri satarken.Evimiz kamerali oldugundan, musteriye sitenin kosesinde beklemesini soyluyor, cop atma bahanesiyle cop kovasina da satacagim esyayi koyup evden oyle cikip satisi yapip hizlica eve donuyordum. Para kazandim cocuklarima istediklerini aldim alisveris yaptim bir de kendime sigara aldim. Allaha cok sukur ettim. Aklima boyle bir fikir soktugu icin. Benden daha kotu durumda olanlar vardi demek ki. Baskasinin eskisine bir de para verip giymek herkesin kabul edecegi birsey degildi. O an kocama dua ettim. Iyi ki durumumuz iyiydi. Iyi ki esyalarim markaliydi. Ve iyi ki hepsi yepyeniydi. Eski olsa satamayabilir su an kara kara ne yapacagimi dusunuyor olabilirdim.

    Boyle gunler gecerken iki kapali bayan evin onunden geciyordu. Bana selam verip musait oldugumda tanismaya geleceklerini soylediler. Aksama bekledigimi musait oldugumu soyledim. Aylar sonra farkli iki insanla uzun uzadiya sohbet edebilecektim. Hersey ne kadar da guzellesmeye baslamisti boyle diye gecirdim icimden. Kocama mesaj atip durumu bildirdim. Cevap yazmadi.

   Hava kararmadan iki kadin da ellerinde birer hediyeyle evime geldiler. Sohbet muhabbet kahve derken bayagi anlastigimizi, durumlarinin benden farkli olmadigini anladim. Onlar benden iki yas buyuktu. Birinin ikinci evliligi ama aradigini ikincide de bulamamis digeri ilk esi ama hic mutlulugu tatmamis kadinlardi. Dinledikce uzuldum. Uzuldukce kendi yasadiklarimi dusundum. Kendi hayatimdan onlara hic bahsetmedim. Bunu neden yaptim bilmiyorum ama anlatarak bana acimalarini saglamak istemedim.

      Tekrar gorusmek uzere vedalastik. Onlari cok sevmistim ama ben yine hayatimi cehenneme cevirecegimi o an  bilmiyordum.

     Hemen her gun bazen de iki gunde bir mutlaka evime geliyorlardi. Kocamin da evde olmadigini bildiklerinden gece gec saatlere kadar oturuyorlar deyim yerindeyse alismis oldugumuz duzeni bozuyorlardi. Surekli bana cocuklari erken uyutma mi soyleyip duruyorlardi. Kirmak hayatta ki tek arkadaslarimi kaybetmek istemedigimden ama asla cocuklarimi da uzmeden arayi bulmaya calisiyordum. Boyle iki hafta gecti. Kahveler yerini votkalara birakti. Her gelislerinde votka getiriyorlar. Bana da icirmeye calisiyorlardi. Yine boyle icip sacma salak seylere guldugumuz anlarin birinde A arkadasim (ikinci evliligi yapmis olan) 

    " Ben birini cok seviyorum esimden nefret ediyorum simdi onu cagiracagim arabayla beni gezdirsin " dedi. O an bu fikir bana hic sacma gelmedi. Kendim gibi dusunemiyor sacmalayip duruyordum.

   "Cagir gelsin git gez hayatini yasa bir daha bu dunyaya gelmeyecegiz" deyiverdim. Dedigini yapti. Kapali olarak evime gelen kadin bas ortusunu cikardi etegini firlatti sanki daha evvelden planlamis da gelmis gibi pantolon askili tshirt saclari fonlu halde evimden cikti gitti, ben arkasindan sadece bakakaldim. Bu nasil bir cesaret bu ne korkusuzluk diye hayretler icindeydim. Bunu ben ustune para verseler korkumdan yapamazdim. Diger arkadasim B kafasini masaya koymus uyukluyor gibiydi. Onu orda birakip banyoya gittim. Elimi yuzumu yikadim. Kendime gelmeliydim bir an evvel. Merdivenden guc bela yukari ciktim. Cocuklarimi kontrol ettim. Hepsi misil misil uyuyordu. Onlarin masumluklarinin karsisinda kendimden bir kez daha nefret ettim. Halime baktim ayakta zor duruyordum. Alkollu agzimla opmek istemedim. Asagi inip kendime de B arkadasima da kahve yapmaya calistim dokesaca. Kahveyi icince yari ayilir gibi oldum. Evet alkol anlik keyif vericiydi. Uyusturucuydu. Ama etkisi gecince yine hersey bana gore boktandi. Saate baktim coktan 2 yi gecmisti. Arkadasim B yi kaldirip koltuga yatirdim. Bende yanina oturup kimbilir kacta gelecek olan diger arkadasimi beklemeye basladim. Hayir Kocasi gelse benim esim nerde dese ne diyecektim? Hep mi belada olacakti basim?

  Kalkip masayi toplamaya basladim. Cocuklarim alkolu hayatlarinda gormemisti ve gorsunler istemiyordum. Herseyi posete doldurup bardaklari makineye dizdim. En son saate baktigimda 3 e geliyordu. Kadin hala piyasa da yoktu. Resmen beni kullanmis aptal yerine koynustu. Sevgilisiyle bulusmak icin kocasina benim evde oldugu muhtemelen de burada kalacagi yalanini uydurmustu. Koltuga oturup isiklari kapattim. Beklerken icim gecmis gozumu actigimda sabah olmustu. Ben kan canagi olmus gozlerime zonklayan beynime ragmen hala gidip donmeyen kadini dusunuyordum. Ya basina birsey geldiyse diye diye evde dolanmaya basladim. Telefonunu aramistim defalarca ulasilmiyordu. Iste bu sefer bitmistim bu kez kurtulusum yoktu. Aklima yeni yeni geliyordu kameralarin varligi. Allah beni kahretsin, kahretsin. Bunu mutlaka izleyecek gorecek belki de cikip gidenin ben oldugumu sanacakti karanlikta secilmezdi ki kim oldugu?  Yandim ben mahvoldum.
    B yi uyandirdim. Durumu anlattim. O da telaslandi. "Ne yapacagiz simdi?" diyerek kendi kendine konusuyordu. Cocuklarim hala uyuyordu. Onlar uyanmadan o kadinin donmesini ve ikisinin de burdan bir an evvel gitmesini diliyordum. Yok yere kocami sinirlendirecek basima yine sorun cikaracaktim. Mutfaga gidip cocuklar icin kahvalti hazirlamaya koyuldum.

   Derken kadin sonunda gelebildi. Bir oh cektim. En azindan basina birsey gelmemisti. Hemen eve girip ustune cikardiklarini giydi. Saci basi dagilmis kimbilir nerde sabahlamisti. Saclarini toplayip bas ortusunu bagladi. Ve ikisi birlikte birsey soylemeden cikip gitti. Acikcasi bu isime geldi cunku su an da geceyi nerde kimle gecirdigini dinlemek istemiyordum. Ote yandan hala aklim kameralardaydi. Insallah izlemez diye dua ediyordum. Ama bu dua gercegi degistirmeyecekti. Tabii ki izleyecek olani biteni gorecek ben yine ne kadar dayak varsa yiyecektim. Benim kaderim buydu. Bunu kimse degistiremeyecekti. Nefret ediyordum yasamaktan. Cocuklar icin ayakta kalmaya calismak ne kadar zordu boyle?