Angel:Hectors Son...

Κεφάλαιο 29...

Χλόης pov...

Κοιμάμαι ήσυχα στο ζεστό κρεβάτι του δωματίου μου μαζί με τα παπλώματα μου όταν ξαφνικά νιώθω δύο δυνατά χέρια να τυλίγονται γύρω από την μέση μου και ένα σώμα να ακουμπάει πάνω στο δικό μου. Ανοίγω τα μάτια μου παραξενεμενη, γυρίζω πλευρό δίπλα μου βλέπω τον Άγγελο να με κοιτάει χαμογελώντας. Ο πρωινός ήλιος πέφτει πάνω στα μαύρα του μαλλιά κάνοντας τα να γυαλίζουν και το σώμα του είναι τόσο ζεστό.

"Τι κάνεις εδώ τόσο νωρίς;"ρωτάω καθώς ένα χασμουρητό ξεφεύγει από το στόμα μου.

"Ήρθα να σε δώ"λέει και ακουμπάει τα χείλια του στα δικά μου.
"Καλημέρα" λέει ανάμεσα στο φιλί μας και εγώ τον τραβάω πιο κοντά στο σώμα μου. Βάζει το χέρι του μέσα από την μπλούζα μου και χαϊδεύει την μέση και την κοιλιά μου.

"Καλημέρα, αλλά πως μπήκες μέσα;"ρωτάω εγώ καθώς εκείνος με ξαπλώνει πάνω στο σώμα του και μας σκεπάζει.

"Μεταφέρθηκα με τις δυνάμεις μου."
"Σήμερα στον Όλυμπο γίνεται γιορτή για να γενέθλια της Περσεφόνης. Και θα ήθελα να πάμε μαζί τι λες;"

"Ναι το ξέρω ότι θα γίνει μεγάλη γιορτή. Πάντα πήγαινα σε τέτοιες εκδηλώσεις και βοηθούσε με τα ποτά και με την οργάνωση. Σε είχα δει, αλλά εσύ δεν με είχες προσέξει"με την τελευταία μου κουβέντα νιώθω να τεντώνονται οι μύες του σώματος του. Ίσως να τον πειράξει αυτό που είπα αλλά είναι η αλήθεια και εμένα με πείραζε πιο πολύ.

"Πριν τον τραυματισμό μου πήγαινα σε κάθε άσχετη και σχετική με το άτομο μου γιορτή και παρίστανα τον γόη. Αλλά μετά το ατύχημα τα σταμάτησα όλα, όμως τώρα θέλω να πάμε μαζι. Θα είναι διαφορετικα από άλλες φορές στο υπόσχομαι. Θα χορέψουμε και θα ειμαστε συνέχεια μαζί." Λέει και με κοιτάει μέσα στα μάτια. Για λίγο το σκέφτομαι και αφού ξεφυσαω του λέω ναι.

"Θα περάσουμε υπέροχα αγάπη μου"λέει χαρούμενος και μου χαϊδεύει τα μαλλιά. Άντε να δούμε...
"Έχω μερικές δουλειές για αυτό πρέπει να φύγω. Θα σε περιμένω το βράδυ"όταν φεύγει ο Άγγελος από το δωμάτιο μου με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο ήρθε βυθίζω το κεφάλι μου μέσα στο αφράτο μαξιλάρι μου. Ξέρω πως ίσως να ήμουν λίγο διστακτική και κακιά αλλά όταν βοηθούσα στην οργάνωση πριν γνωρίσω τον Άγγελο τον έβλεπα πως φέρονταν. Και επιπλέον εγώ νιώθω μεγαλύτερη ασφάλεια στα «παρασκηνια». Όμως όπως και να έχει δεν θέλω να του χαλάσω το χατίρι αλλά ίσως με χρειαστούν κιόλας εκεί.