"Is it true?" Tumitig ako sa kanyang mga mata.

"Oo, Anak." Bahagya siyang ngumiti at muling hinaplos ang aking mukha.

"Then...where were you while Papa is being tortured?" I fired.

I saw her sighed. "Your Papa sent me abroad. Hindi niya gustong madamay pa ako sa kasamaan ni Alexandro. Gusto niya, mamuhay ako nang tahimik sa ibang bansa. Pero walang araw na hindi ko naisip ang kalagayan niya, kaya nama'y nagtrabaho ako, I created an image, changed my name...and even changed my face. Hanggang sa wala nang makakilala sa akin. And when it's all settled, and I have my power. I tried contacting with your father again, but that was when I thought I could save him again. But he tried to escape, and got hit by a truck." Naiiyak niyang paliwanag. "Until now, he is under coma."

Napabaling ako sa ama ko, the true father of me. Everything seems so real now. Parang gusto kong maniwala agad, ngunit hindi pa rin ako nagpatinag.

Napahikbi ako. "They were so nice to me." Humihikbi kong sinabi sa kanya, "If they are not my true parents, then why did they acted nice to me?" I sobbed at her.

Umiling-iling siya sa sinabi ko. "No, no, no...they are being nice to you because soon, ikaw ang magmamana ng kompanya. You will inherit it all." She explained and immediately wiped my tears using her palms.

"You look just like me. But you inherited too much from your father." Namumungay ang kanyang mga mata habang sinasabi iyon. "I'm sure he'll be happy seeing you. We thought we lost you." Paulit-ulit niyang sinabi.

"Buo na tayo ulit, all we have to do is to get what is ours, okay? And I need your help to complete the plan." Seryosong sinabi ni Mama sa akin sabay haplos sa aking magkabilang braso. "Hindi sa kanila ang kompanya, sa atin iyon. Sa Papa mo iyon. Hindi sa kanila." Seryoso niyang sinabi.

Wala sa sarili akong tumango.

"I have all the evidences, all the deals he made - starting with the truck driver na bumangga sa Papa mo, all the fake birth certificates and even you..." Aniya at tumingin sa aking mga mata. "Sope cannot create a child. May problema siya sa pagkakaroon ng anak, and I can give a medical certificate regarding with that."

And that hit me, kaya pala hindi nila ako mabigyan ng kapatid dahil hindi siya nabubuntis. She cannot create a child. And yet, she claimed that I am her daughter! It hit me really hard! It hit me! So all these years...

Namuo ang kakaibang apoy sa aking sistema. Suddenly, I remembered everything.

My fake mother once said na huwag magtanong tungkol sa tito ko. Which is si Papa pala, at nagpapanggap lang siya bilang Mattew. I didn't thought na kaya niya iyong gawin. Lalo na sa akin, sa sarili niyang kapatid. Kung kaya niyangang gawin iyon sa sarili niyang kapatid, then what more sa akin? Na pamangkin niya lang pala?

Hindi ako makapaniwala sa lahat ng nalaman ko, I settled down by just starring at my real father all night. Hindi ko alam, pero habang nakatitig ako sa kanya ay nakakaramdam ako ng gaan sa akin loob.

Dahil sa mga nalaman ko ay nagbago ang direksyon ko. Imbes na umuwi sa bahay ay nanatili akong nakabantay sa aking tunay na ama, na ngayon ay nakalatay sa kama.

Mom also gave me clothes to wear, dahil isa pala itong fashion designer ay marami itong supply ng mga damit. She really made a name, she did a lot for my father, she did it all for him.

There are times that I am becoming very emotional, because all these times, while living the best life, is him..being tortured, and worse, being sent to death. Walang awa si Tito Alexandro, pinagmukha niyang siya ang tunay na tagapagmana, gayong si Papa naman talaga. He acted all smart.

Not A Fairytale✔Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ