တစ္မိုးေအာက္တစ္ေယာက္ (တစ်မိုးအောက်တစ်ယောက်)(Completed)

အပိုင္း(၄)

"ဟင္းရြက္စံု...ဟင္းရြက္ေတြအစံုရမယ္ "

ဟိုဘက္ျခံကေန အိမ္ဘက္ကိုအကူး ၾကားလိုက္ရတာ အဆန္း၊ ဒါထက္ဆန္းတာက ဟင္းရြက္ေတြကို ေတာင္းႏွစ္ေတာင္းထဲထည့္ ေတာင္းမွာႀကိဳးတပ္ၿပီး ထမ္းပိုးနဲ႔သယ္လာတာပင္။

အိမ္မွာတုန္းကေတာ့ ျခံထဲကလာပို႔တာနဲ႔ ေစ်းမွာပဲ ရတဲ့အမ်ိဳး၊ ၿပီးေတာ့ ေရာင္းတာက အန္တီႀကီးေတြ၊ အခုက Gun နဲ႔မတိမ္းမယိမ္း ေကာင္ေလးက ထမ္းလာၿပီး ေရာင္းေနျခင္း။

လာပါအံုး.....လို႔ေခၚလိုက္လို႔လည္း မျဖစ္ေသး၊ ဟိုမ်က္ေမွးခ်က္ေကၽြးတဲ့ ဝက္သားနီခ်က္နဲ႔ မုန္ၫွင္းေၾကာ္ေလး စားခ်င္ေနတာ၊ ဒီအသည္ဆီက အသားမပါေတာ့ ေစ်းကသြားရမွာပင္။

သတိထားမိသေလာက္ ဒီလိုလွည့္ေရာင္းတဲ့အသည္ေတြရဲ႕ အသံကို အရင္ရက္ကတည္းက ၾကားဖူးခဲ့သည္။

ဒါေပမဲ့လည္း လူကအိမ္တြင္း ပုန္းေနသူမို႔ အျပင္လည္းမထြက္ ေရခဲေသတၱာထဲ ဟိုဘိုးေတာ္ ဝယ္ထားတာေတြ ျဖစ္သလိုခ်က္စားရင္း ျဖတ္သန္းေနတာ၊ ၾကာေတာ့ လူကၫွင္းသိုးသိုးနဲ႔ ဆံပင္လည္းရွည္စျပဳေနၿပီ ၊တစ္ကိုယ္ရည္ တစ္ကာယ လိုအပ္တာေလးေတြလည္း ဝယ္ရမွာမို႔ ဒီေန႔ေတာ့ ေစ်းကိုသြားရမည္။

ေစ်းသည္ေလး အိမ္ေရွ႕က ေက်ာ္သြားတဲ့အထိ လူက အေၾကာင္းမဲ့ ရပ္ၾကည့္ေနေလသည္။

ဟိုလူက တစ္ခုခုလိုရင္ သူ႔ဆက္လို႔ အရင္ရက္က မွာသြားေပမဲ့ သူလည္းသပ္သပ္ ကိုယ္လည္းသပ္သပ္ တစ္ေယာက္တစ္ေထာင့္စီသာ။

အခ်ိန္ရွိတုန္းေလး ေစ်းေျပးဖို႔ အခန္းထဲကို အရင္ဝင္ကာ ပိုက္ဆံအိတ္ေသးေလးကို ယူလိုက္သည္။

အိတ္ထဲမွာ လက္က်န္ (၃၀,၀၀၀)ေလာက္က ေစ်းသြားလို႔ ရေလာက္တယ္ထင္တာပဲ၊ မသြားခင္ မီးဖိုခန္းမွာ ဘာလိုလဲ အရင္ဝင္ၾကည့္ တစ္ေယာက္တည္း ေယာက္ယက္ေတြခတ္ေနကာ ေနာက္ဆံုး လိုရမယ္ရ ေစ်းစာရင္းေလး ခ်ေရးလိုက္သည္၊ တစ္မ်ိဳးေမ့တာနဲ႔ ေနာက္တစ္ေခါက္ႀကီး ျပန္မသြားခ်င္ပါဘူး၊ ေဘးအိမ္က အစ္မကိုေမးထား ျပဳထားတာမို႔ ေစ်းက ေနတဲ့အိမ္နဲ႔ ဟိုဘက္လမ္းမႀကီးတြင္ ရွိေၾကာင္းသိႏွင့္ၿပီးသား၊ ဒီလိုပဲ ေမးျပဳၿပီး သြားရမွာပဲ၊ ေအာ္ ထမင္းေလးတစ္ခါစားဖို႔ ပါးတို႔မားတို႔ကိုေတာင္ လြမ္းမိသြားသည္၊ အိမ္မွာဆိုရင္....