13 | harry potter x stranger things au

Bölüm #2

Yağmur damlaları, camları sertçe dövüyordu. Dışarıdan durduğu kadar kasvetli bir iç mekana sahip olan bu ev, önünde duranı yıkan güçlü fırtınaya karşı ayakta duruyordu. Sağlamlığı sadece mimarisinden gelmiyordu. İçerisinde bir büyücü vardı. Hatta, durun, iki tane büyücü vardı.

İki katlı evi ısıtan büyük şömine, gürül gürül yanıyordu. Odunlarla dolu seramik şöminenin önünde ayaklarını kendine çekmiş, minik vücuduna sarınmış bir çocuk da vardı.

İşte bu çocuk, Severus'un kafasını inanılmaz bir şekilde karıştırıyordu. Çocuğun kimliğini bulmayı kendine görev edinmiş gibiydi. Yanına gidip ne sorduysa cevap alamamıştı. Konuşamadığını düşünüyordu. Ya da duymadığını. Ya da dilini anlamadığını. Her insanın aklına  gelebilecek türlü ihtimaller, onun da aklını bulandırmıştı.

Yine de çocuğu yalnız bırakmıştı. İncecik ve pis bir hastane önlüğüyle karşısına çıkması, onun hastaneden kaçtığı ihtimalini yükseltse de iç sesi tüm megafonları eline almış, "O Harry Potter!" diye bağırıyordu.

Harry Potter'ın, öldüğüne tüm büyücülük dünyası emindi. Aynı şekilde Lord Voldemort'un da. Fakat Severus, içindeki o lanet sese güvenmeden edemiyordu. İç sesi doğru söylüyor olabilirdi. Ama doğruluğunu engelleyecek bir sürü mantıklı cevabı da vardı. Koskoca karanlık büyücünün karşısında minik bir bebeğin ne kadar şansı vardı ki?

Bu karmaşıklığı gidermek için gece Dumbledore'a mektup yazacaktı. Gece yazacaktı çünkü Severus ne zaman birilerine ulaşmak istediğini belirtse çocuk huysuzlanıyordu. Bu tepkisi, Severus'un kafasındaki bir olasılığı silmesine sebep olmuştu.

Uzun zamandır bu eve uğramadığından ev aşırı dağınıktı ve yiyecek adına neredeyse hiçbir şey kalmamıştı. Çok şükür, bulabildiği kadarıyla sıcak çikolata yapmıştı.

Önüne çıkan zor engelleri aşarak oturma odasına ulaştı ve çocuğun önüne bardağı koydu. Çocuk, önüne gelen kupayla daldığı yerden gözlerini kaldırdı ve hemen kupayı eline aldı. Severus, çocuğu tekrar yalnız bırakarak fazla eşyaları koyduğu odaya geçti. Battaniye ve yastık alıp oturma odasına geri döndü ve çocuğun uyumasını sağladı.

Onun tamamiyle uykuya dalmasını beklerken kilerinde eksik olan malzemeleri listeledi. Yarına çıkacağı orman gezisinde bulmayı beklediği iksir stoğunun özel otlarını da listesine eklemeyi unutmadı.

Çocuğu tekrar kontrol edip derin bir uykuda olduğuna emin olduktan sonra odasına geçti.

Karanlık ve sıkış tıkış olan yatak odası ona Spinner's End'teki minik evini hatırlatıyordu. Dağınık ve tozlu masasını tek bir asa hareketiyle temizledi ve havadan masaya doğru gelen parşömenle mürekkebi izledi. Yerine oturdu ve neyi nasıl yazması gerektiğine karar verdi.

"Sayın Müdür Dumbledore,
İyi olduğunuzu düşünüyorum. Hogwarts, yeni bir döneme hazırlık ederken çıktığım bu yolculuk, daha ilk akşamdan şaşırtıcı ve gizemli geçti. Bu şaşırtıcı olayı size mektupta anlatabilir miyim, bilmiyorum. Yine de deneyeceğim.
Bu akşam, ormanın içindeki evimde sizi bekliyor olacağım.

Adres:..."

Yanında getirmeyi son anda akıl edebildiği siyah baykuşu kafesinden çıkarıp ayağına parşömeni bağladıktan sonra onu gökyüzüne bıraktı ve acilen gelmesi gereken cevabı beklemeye başladı.