WHO IS THE TRAITOR?

CHAPTER ONE

Maxine..ayos ka lang ba?Anong nangyari sayo?Masama ba pakiramdam mo?"sunod sunod kong tanong na halos maiyak ako dahil sa nangyayari ngayon sa kaibigan ko.

Twila-naiyak na tawag sakin ni Maxine....Nalulungkot ako sobraa diko alam gagawin ko.Dugtong nito.

Napaisip na lang ako kung bakit sobrang lungkot nya.Wala naman ata syang Family Problem.Agad ko na lang siyang niyakap.Niisa samen kahit family nya ay di alan kung ano ang nangyari sakanya.Siguro dahil na troma sya sa nangyari nung huling contest nya.

Maxine gusto mo bang lumabas ng bahay para magpahangin??.-alanganin kong tanong.

"Ayoko twila,ayokong maalala ang lahat ng nangyari."walang emosyon nya itong sinabi habang nakatingin sya sa kawalan.

"Maxine!ano ba wake up!"naiinis na pasigaw kong sabi sakanya.."past is past maxine tapos na wala na yon kalimutan mo na!"dugtong ko.
Diko namalayan napaluha nadin pala ako habang sinasabi ang lahat nangyon.

Hindi na sumagot si Maxine.Kaya nanahimik na lamang ako kahit alam kung nasaktan sya sa sinabi ko.Alam ko namang mali ang lahat nangyon pero kaylangan niyang tanggapin.Sinabi ko lang iyon para hindi ipamukha sakanya kung hindi tanghapin nya na talaga ang lahat.

"Maxine baba muna ako para ihanda yung kakainin naten ngayong tanghalian" malungkot kong tugon.Kahit na alam kong di nya naman ito papansinin.Hindi ko susukuan si maxine dahil alam kong kailangan nya ako ngayon.Hindi ko sya iiwan hanggang sa maging maayos na sya.

Nasa kusina na ako ngayon habang naghihiwa nangbigla na lang ako nanghina at naiyak.Sobra nakong naawa sakanya.Habang nag luluto ako ay bigla akong nagulat ng bumaba si Maxine halos umabot ang saya ko sa aking tenga. Dahil ito ang unang beses na bumaba uli si Maxine.Nabitawan ko ang sandok na hawak ko at tumakbo ako para yakapin sya.

"Maxine!!!!!"naluluha ako na palapit sakanya."salamat at bumaba kana"dugtong ko habang naiyak paden at habang yakap yakap sya.

"Twila gusto kong magluto,gusto kong malibang"pilit man ang ngiti nito ay masaya paden ako.

"Maxine diba dimo naman hilig mag luto?" nagtataka kong tanong sakanya.

"Andyan ka naman twila diba!?" matabang na sagot nito.

"Oo,Maxine andito lang ako sa tabi mo hinding hindi kita iiwan" masayang sabi ko at halos mapatalon ako sa saya habang sinsabi yon"lagi lang akong narito sa tabi mo hanggang bumalik kana sa dati gagawin pa natin lahat ng pangarap natin Maxine".dugtong ko.

Lumakad na si Maxine para mag hugas ng kamay.Habang ako ay nakatayo padin at halos di ako makagalaw.At ngiting tagumpay padin.