Me and the badboy

^1^

"Hailey ben je nou al klaar?" vraagt Jack ongeduldig. "Jahaaa", mompel ik terwijl ik een laatste beetje mascara op doe. Ik prop de make-up terug in het tasje en loop de badkamer uit. Jack staat in de gang te wachten en kijkt gestrest op zijn horloge.

"Moeten we er nou echt heen gaan?" vraag ik met een pruillipje. Sarcastisch kijkt hij me aan. Ik sla mijn armen om zijn nek en geef een zoen op zijn zachte lippen. Ik voel zijn schouders ontspannen onder mijn aanraking. Hij drukt me dichter tegen zich aan en bijt zachtjes op mijn lip. Een zachte kreun verlaat mijn mond. Hij haalt zijn lippen van de mijne en kijkt me met een grijns aan. "Kom, we moeten gaan. Ik weet dat je aan het uitstellen bent", fluistert hij.

Met tegenzin loop ik naar beneden waar mijn ouders aan de keukentafel zitten. Ik geef mijn ouders een kus en loop naar de deur. "Doeg! Tot vanavond!" zeg ik. Ik doe de deur achter me dicht en pak Jack's hand vast. We lopen naar de bus waar we net op tijd aankomen. Door de hitte is het erg benauwd in de bus. "Ga je me nu eindelijk vertellen naar welk feestje we gaan?" vraagt Jack nieuwsgierig. Ik bijt op mijn lip. "Vooruit dan. We gaan naar Dwayne, mijn neef. Hij houdt een feestje en daarbij mochten we zelf mensen meenemen", antwoord ik. "Nice! Zie ik ook nog eens familie van je, na anderhalf jaar", zegt hij speels.

Ik laat een dramatische zucht horen. "Je weet dat mijn familie gewoon heel... bijzonder is."
Hij knikt en slaat zijn arm om me heen. "Het is niet erg", glimlacht hij. Ondanks de hitte kruip ik tegen hem aan.

Zes haltes verder stappen we de bus uit. Ik adem de frisse lucht in. Dwayne's huis is al te zien vanaf hier. De bas van de muziek is lichtelijk te horen. De herrie, de drukte, ik kijk er nu al tegen op. Ik was veel liever thuis gebleven. Gewoon met Jack, netflix en een heleboel eten. Feestjes zijn niet mijn ding, maar ik doe het voor Dwayne. Hij is bovendien familie. De enige normale familie nog wel.

Eenmaal voor de deur aangekomen hoor ik pas hoe hard de muziek eigenlijk staat. Ik loop naar binnen terwijl ik Jack's hand stevig vasthoud. Ik kijk om me heen of ik Dwayne ergens kan vinden, maar het is een onbegonnen zaak. Tientallen dansende meiden, ofja tutjes, belemmeren mijn zicht. Ik kijk naar Jack die ook om zich heen kijkt. Zou hij naar de meisjes kijken? Naar de meisjes die mooier, gewaagder en spannender zijn dan ik?

"Daar! Ik zie hem!" roept Jack. Ik volg zijn vinger en zie Dwayne staan met een groepje jongens. Pijnzend kijk ik ernaar. Ik hoopte nog zo dat hij alleen zou staan. Jack heeft mijn moeilijke gezicht gezien. "Kom op Hailey, ze gaan je niet uitlachen of iets." Beteuterd kijk ik naar de grond. "Jawel, ik loop hier voor gek met al die andere meiden. Ik wil hem niet aanspreken, d-dan zijn alle ogen op mij gericht", antwoord ik zacht maar nog net verstaanbaar. Jack lift mijn kin omhoog en dwingt me hem aan te kijken. "Dat gaan ze niet en anders sta ik naast je."

Zonder me een keuze te geven trekt hij me mee. Plots sta ik voor Dwayne en voel ik de zes jongens me aanstaren. "Gefeliciteerd", mompel ik nerveus. Een brede lach vormt zich op Dwayne's mond. "Dankjewel!" Hij trekt me in een omhelzing. "Niet zo verlegen doen jij", fluistert hij in mijn oor. Hij laat me weer los en richt zich op een nieuw persoon. Er zijn veel mensen die hem willen begroeten. Iedereen gaat verder met waar hij mee bezig was behalve één jongen. Zijn mysterieuze bruine ogen staren me aan. Ongemakkelijk kijk ik naar beneden.

"Ik ga even naar het toilet", zegt Jack. Voordat ik antwoord heb kunnen gegeven is hij al weg. De jongen die me aanstaarde komt nu dichterbij. Ik voel dat hij mijn hele lichaam in zich opneemt en probeer het te negeren. Even maak ik oogcontact met hem. Ik zie dat er een grijns rond zijn volle lippen speelt. Hij haalt een hand door zijn donkerbruine, bijna zwarte haar. Een meisje in een kort jurkje komt aangelopen en slaat haar armen om zijn nek. Hij legt zijn handen om haar heupen maar blijft mij aanstaren. Zijn bruine ogen lijken de mijne gevangen te nemen. Het meisje zwaait voor zijn ogen om aandacht te krijgen.

Ik draai me van hem weg en zoek naar bekenden. Net als ik Carmen zie voel ik twee handen rond mijn middel. Uit schrik geef ik een trap naar achter. Ik hoor een bekende stem pijnlijk kreunen en kijk snel om. Jack heeft naar zijn knie gegrepen en wrijft er pijnlijk overheen. "Onee Jack sorry! Ik dacht dat je iemand anders was!" roep ik, denkend aan de starende jongen. Ik buk om zijn knie te bekijken. Er heeft zich al een flinke blauwe plek gevormd, wat ook niet gek is met de laarsjes die ik aan heb.

"Echt sorry Jack!" verontschuldig ik me nogmaals. Ondanks zijn pijn schenkt hij me een glimlach. "Het maakt niet uit, maar...," hij twijfelt, "Ik werd net gebeld door mijn moeder. Ze wil dat ik naar huis kom om op Gavin te letten. Ze gaat weer eens weg ofzo. Sorry", zegt Jack teleurgesteld.
Nee.
Hij laat me niet alleen op dit feestje, is het eerste dat door me heen schiet. Ik schud mijn hoofd door elkaar. Wees eens niet zo egoïstisch Hailey.

Ik weet er een glimlach uit te persen. "Jammer maar het maakt niet uit, jij kunt er niks aan doen."
Ik leg mijn hand op zijn wang en geef hem een snelle kus. Vanuit mijn ooghoek zie ik dat de jongen me nog steeds aanstaart. Een steek gaat door mijn buik. Stel dat hij naar me toe komt. Jack is weggelopen en ik besluit ergens anders te gaan staan. Zo ver mogelijk uit de buurt van de enge -maar wel hele knappe- jongen.

Ik kijk of ik Carmen weer kan vinden. Carmen is een goede vriendin van mij. Ze is heel sociaal en makkelijk in omgang. Op feestjes kan ze het met iedereen goed vinden, ik ben weleens jaloers op hoe ze dat doet. Ik word al zenuwachtig als ik op een groepje van zes jongens met daarin mijn neef af moet stappen.

Carmen kan ik niet vinden maar wat ik wel zie is mijn favoriete kamer. De badkamer, de beste plek om in te schuilen. Snel loop ik er naartoe en tot mijn verbazing is het rustig. Geen meisjes die hun make-up aan het doen zijn of spiegelfoto's aan het maken zijn. Ik kijk in de spiegel en zie mijn groene ogen vermoeid staan. Mijn bruine haar zit nu al in de war, hoe lang ben ik nou binnen? Snel kijk ik weg, hier word ik toch niet blij van.

Ik staar naar de muur. Zal ik teruggaan? Of hier nog een kwartiertje blijven? Er zijn zo veel mensen, Dwayne zal het niet eens doorhebben. Meteen denk ik aan wat Jack zou zeggen als hij dit hoort. Ik wil me omdraaien om naar het feest te gaan maar iets houdt me tegen. Twee sterke armen zijn om mijn heupen geslagen. Ik voel een warme adem in mijn nek. Een rilling verspreidt zich over mijn hele lichaam. De handen branden door mijn jurk heen.

"Eindelijk alleen", zegt hij.