It's never too late to start over again (Coffee and cake 1)

Chapter 10 - Drastic change

"Love!" tili ni Mia sabay yakap ng mahigpit sa nobyo. "Oh my God, ginulat mo ako. Bakit hindi mo sinabi na darating ka?" nakangiti at masayang tanong niya na hindi pa rin makapaniwala na kaharap na muli si John.

"It's a surprise, love!" nakangiting sagot ni John habang nakayakap kay Mia.

"Ikaw talaga. Alam ba nila na darating ka?" masayang tanong niya na halatang-halata ang kinang sa mga mata dahil sa kasiyahang nadarama.

"A-actually, yes!" nauutal-utal na sagot nito na halatang guilty.

"Ikaw talaga napaka-hilig mong manggulat. Kinasabwat mo pa talaga itong bulilit na ito ha!" Sabay kurot niya sa tagiliran ni John at gusot sa buhok ni Yu na kanina pa silang pinapanood.

"I'm so happy to see you again my love!" malambing na sabi naman ni John.

"Me too. Pero seryoso love, masaya ako na sinundo mo ako. Akala ko talaga mag-iisa lang ako sa byahe. First time ko pa naman mag-byahe sa ibang country. Biruin mo tatawirin ko ang Pacific ocean para lang sayo. Ang swerte mo talaga!" nakangiting wika at biro niya dito.

"Pwede ko ba naman pabayaan ang mahal ko. Never in my thought! At salamat sa pagmamahal mo. Kaya wag kang mag-alala, magkasama na tayong tatawid sa Pacific ocean," biro din at malambing na sagot ni John. Sabay haplos sa magkabilang pisngi ni Mia at saka hinalikan ang noo ng nobya.

"Salamat love, kahit mahal ang ticket sinundo mo pa rin ako."

"Mas mahal kita!" nakangiting sagot ng binata habang titig na titig at patuloy pa ring hinahaplos ang pisngi ni Mia. Saka idinampi ang labi sa malambot at mapulang labi ni Mia.

"Hay naku, tama na yan at baka langgamin itong kwarto. Halina kayo at kakain na tayo ng hapunan!" biglaang sabad ng mama ni Mia na nasa may pintuan ng kwarto. Kanina pa pala nitong pinapanood ang magkasintahan.

Pagka-alis ng ina at ni Yu sa kwarto ni Mia ay agad muling sinunggaban ni John ng halik sa labi ang nobya. Sobrang miss na miss talaga nito ang nobya.

Ayaw na sana nilang tigilan ang mainit na palitan ng halik. Pero muling tumawag ng malakas ang ina ni Mia sa may kusina. Habang sinasabi na bumaba na sila dahil lalamig na raw ang pagkain na nakahain sa mesa.
Magkapulupot pa rin namang bumaba ng hagdan ang dalawa.

Masaya silang sabay-sabay na kumain ng hapunan. Pati na rin ang mga kapatid ni Mia ay nakasabay din nilang maghapunan. Nasaktuhan na dumating ang mga ito galing sa mga trabaho habang naghahayin si Aling Meding.

Hindi na sinamahan ni Mia sa hotel ang nobyo. Dahil mas gusto niyang sulitin ang mga nalalabing araw at oras niya kasama ang buong pamilya niya.

Payag naman si John dahil mula sa sabado naman ay makakasama na siya nito araw-araw. Alam nito kung gaano kahalaga kay Mia ang pamilya. Kaya ito na lamang ang pumupunta sa bahay ng nobya hanggang gabi.

Nang araw na ng flight ng mag-nobyo. Hinatid sila sa airport ng buong pamilya ni Mia kasama ang dalawang kaibigan na si Ella at Deli. Gustong pigilan ni Mia ang mga luha niya. Subalit kusa naman iyong tumatagas ng hindi niya namamalayan.

Lalo pa ngang nag-uunahan ang mga luha niya kapag niyayakap siya ng mahigpit ng anak na si Matthew. At pag paulit-ulit nitong sinasabi na mami-miss siya nito ng sobra-sobra at mahal na mahal siya nito.

Kaya tila gusto na niyang umurong sa paglisan habang nauubos ang nalalabi nilang oras sa Pilipinas.

"Daddy John, please take care of my mom," wika at bilin ng bata kay John nang nagpapaalam na sila para pumasok sa departure area.

"I promise son. I'll take care of her!" sagot ni John na nakataas pa ang kanang kamay bilang tanda ng pangako sa bata. "Basta son, promise me that you will follow us to the US, okay. Or, you can just visit us there, if you're not yet ready to live in the US with us," dugtong pa ni John sabay yakap sa bata ng mahigpit.