Hesna (ZOR AŞKLAR SERİSİ - 2)(TAMAMLANDI)

🖤 BÖLÜM 15 🖤

"Kalk dedim sana, kalk!"

Mustafa aldığı yumruk darbelerinden ötürü tökezleyerek yürüse de pes etmeyecekti. Hesna'yı götürecekti buradan.
Yerde kanlar içerisinde yatan adamın göğsüne başını koymuş, hıçkıra hıçkıra ağlayan Hesna'yı gördüğünde daha cok sinirlenmişti Mustafa.

"Seni sevmeyen bir adam için bu kadar gözyaşı fazla değil mi Hesna?"

"Sus artık sus!"

Hesna boğazı yırtılırcasına attığı çığlıktan sonra ayağa kalkmış ve ateş saçan gözlerini Mustafa'ya dikmişti.

"Öldüreceğim seni! Namusuma dil uzattığın için, bana dokunmak istediğin için!
Öldüreceğim seni! Duydun mu?"

Yumruklarını Mustafa'ya savurmaya başladığında Cihan'dan mırıldanma sesleri duymuştu Hesna. Bir anda dikkatini ona verdiğinde koşarak yanına oturmuş ve başını kaldırarak dizlerine koymuştu.

"Cihan! Cihan dayan ne olur!
Ölme ne olur!"

Öldüğünü sandığı adamın yaşıyor olması Hesna'nın yeniden umutlanmasına sebep olmuştu. Kendi telefonu yanında olmadığı için Cihan'ın ceplerini yoklayarak telefonunu bulmuştu hemen. Tam ambulansı arayacakken telefon bir anda çekilmişti elinden.

"Ver şu telefonu!"

"Hayır! Hayır onun yaşamasına izin vermem."

"Mustafa ver dedim! Ver!"

"Asla!" dedikten sonra telefonu inşaattan aşağı atmıştı Mustafa.

Hesna çığlık atarak Mustafa'nın üzerine yürürken inşaatın bahçesini polis araçlarının ışığı aydınlatmıştı. Bir anda kocaman bir gülümseme yayılmıştı genç kızın yüzünde.

"Yolun sonuna geldin! Yaptıklarının bedelini ödeyeceksin."

"Hesna yürü! Hemen gidiyoruz buradan."

"Asla! Asla gelmem seninle! Bırak beni, bırak!"

Hesna'nın gözleri Cihan'a kaydığında gözlerinin yeniden kapanmış olduğunu görmüştü. Geçirdikleri her dakika onun için çok kritikti. Hesna kolunu Mustafa'dan kurtarıp Cihan'a koştuğunda nabzını kontrol etmişti. Oldukça yavaş atıyordu. Az önce yaşadığı şoktan olsa gerek, kalbi atmıyor sanmıştı. O an yaşadığı korku tarif edilemezdi Hesna'nın.
Bulundukları kata gelen ayak sesleri, kurtulduklarının habercisiydi artık.

"Yardım edin! Buradayız! Yardım edin!"

Polislerin geldiğini anlayan Mustafa bir anda Hesna'yı kolundan kavrayarak çekiştirmiş ve katın açık olan alanına getirmişti. Her an atlamaya hazır bir pozisyondaydı ve Hesna olayın farkına birkaç saniye sonra varmıştı.

"Mustafa bırak!"

"Kaldır ellerini, teslim ol! Kızı bırak!"

"Hayır! Bende polisim!
Gidin buradan!"

Polisler her ne kadar yaklaşmaya çalışsalar da Mustafa çok tehlikeli bir pozisyonda duruyordu. Yapacakları en küçük hatada aşağı atlayabilirlerdi. O sırada Adnan gelmişti yanlarına nefes nefese.

"Görevden alınmış bi polis! Kandırdın lan beni. Kız da beni seviyor dedin, evli olduğunu söylemedin. Geber pislik!"

Duyduklarıyla irkilmişti Hesna ve ağlamaya devam ediyordu.

"Allah belanı versin Mustafa. Ambulans! Ambulansı arayın ne olur! Cihan ölmek üzere!"

Hesna gözyaşları içerisinde polislere yalvarırken kendini zerre kadar düşünmüyordu. Tek istediği Cihan'ın kurtulmasıydı. Polislerin bir kısmı Cihan ile ilgilenirken diğerleri Mustafa'yı ikna etmeye çalışıyorlardı.