"ဟား....."
"သားJung Kookက..ထယ္ေလးကို..မားတို႔ထက္
ပိုပီး..ခ်စ္ေပးနိုင္တာေတြ႕ရလို႔..စိတ္ခ်သြားနိုင္ပီ""ကြၽန္ေတာ္ကလဲထပ္ပီးေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ"
"မားနဲ႔ပါးကြၽန္ေတာ့္ကိုျပန္ခြင့္ျပဳပါဦး""ေအးကြယ္"
"ကားကိုသတိနဲ႔ေမာင္းေနာ္""ဟုတ္ကဲ့ပါ"
အရင္တုန္းကအိပ္ရာေပၚလွဲလိုက္တာနဲ႔အခ်ိန္ခနေလး
အတြင္းမွာ..မနိုးေတာ့တဲ့လူကဒီေန႔ေတာ့ဘာေၾကာင့္
ရယ္မွန္းမသိလံုးဝအိပ္ခ်င္စိတ္ေပ်ာက္ေနေလသည္
မနက္ျဖန္ေရာက္မွာကိုေၾကာက္မိေနသလိုမ်ိဳးစိတ္ထဲ
ေလးလံတဲ့အေတြးေပါင္းစံု..ဝင္လာသည္အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိ..ဘယ္ဘက္အနားတစ္ဝိုက္က..
နွလံုးသည္လဲ..ခုန္တာ..ျမန္ေနေသးသည္
ေသခ်ာတာေတာ့..မနက္ျဖန္မွာကိုကိုနဲ႔လက္ထက္ရမွာ
ကိုေတြးလိုက္တိုင္းနွလံုးခုန္ျမန္လာတာျဖစ္ေပလိမ့္မည္ေမ်ွာ္လင့္ထားသလိုပဲ..ကေလးကို..အနားမွာအၿမဲထား
ခြင့္ရေတာ့မယ္..အခုေန..ရင္ထဲကခံစားခ်က္ကို..
တစ္စံုတစ္ေယာက္က..ေျဖပါဟု...ေမးျမန္းခဲ့လ်ွင္...
ၿပန္မေျပာျပတတ္ေလာက္ဘူးကေလးအေၾကာင္းေတြးလိုက္ရံုနဲ႔တင္ရင္ထဲမွာအတိုင္း
မသိေသာ..ခ်စ္ျခင္းစိတ္တို႔ကျဖစ္လာသည္္
Weedingေရာက္ေတာ့မယ္ေနာ္😒
ေရးလက္စေတြအျမန္ပီးေစခ်င္ပီ
ျမန္ျမန္ေလးသာသာUpေပးမယ္ေလေနာ္😎တကယ္ေတာ့ Ficေရးရတာ မလြယ္ကူဘူးရယ္
Authorေတြဆိုရင္ပိုသိပါလိမ့္မယ္😔11.7.2021🍑🍑
[Unicode Version]
"ရှင်ကစကားကိုရှင်းရှင်းလင်းလင်းမှမပြောတာ"
ထယ်လေးမဆိုထားနဲ့ကျွန်မတောင်နားမလည်ဘူး!
🍑Part - 17🍑
Start from the beginning