Trabzon'a Gelin ( Düzenlenecek! )

6. Bölüm - Fotoğraf Çekimi - Düğün Günü

Toprak tamam dedikten sonra kolunu bana uzattı ben o kola girmek konusunda biraz tereddüt eder gibi oldum ama sonra Zeynep ablanın bakışlarını görünce hemen Toprak'ın koluna girdim.

O da kulağıma doğru fısıldayarak " Bu kadar yüksek ayakkabılarla bu yokuşu çıkarken zorlanmayacak mısın?" dedi.

" Sorun değil. "

Birlikte yokuşu çıktığımızda Toprak'ın koluna girmem gerçekten iyi oldu, çünkü bu ayakkabılarla çok zor ve yorucu olmuşu yokuş.

Ama değdiğini düşündüm. Burası çok güzeldi, hemde harika!

Zeminde yürümemiz için şekilli ve düzenli yerleştirilmiş taşlar vardı. Şelalenin aktığı bu yukarıdaki derenin üzerinde aşırı güzel gözüken bir köprü, hatta sık sık ağaçların olduğu bir tarafta salıncak vardı. Şu an koşarak o salıncağa gitmek istiyordum. Ama bunu üzerimde gelinlikle ve düğün çekimlerim olduğu bir zamanda yapamazdım.

Adam bizi köprüye çıkardı, yanına 2 kadın daha geldi ve ilk fotoğrafımızı köprüde çekiliyorduk. Telefonum ve çiçeğimi kadınlardan biri taşıyordu.

" Toprak bey, şimdi gelin hanımın beline elinizi koyup birbirinize bakın lütfen. "

Toprak sağ elini belime yerleştirip gözlerime odaklanıp gülümsedi ben de sırf Zeynep Abla dedi diye gülümsüyordum.

Zeynep abla " Dur bir dakika! " diyip gelinliğimin eteğini düzeltti ardından benim elimi de Toprak'ın omzuna yerleştirip, Toprak'ın elini biraz daha sıkılaştırdı. Ardından fotoğrafçının çekmesi için aradan çekildi. Toprak bana bakarak gülümserken bende ona karşı gülümsüyordum.

Gerektiğinde mimiklerimi çok inandırıcı bir şekilde kullanabilirdim ve mümkün olduğunca aşıkmış gibi bakmıştım Toprak'a, o da aynı şekilde... Ki bu bakışlar ve gülümsemeler sırf Zeynep Abla dedi diyeydi bunu ikimiz de biliyorduk.

...

Bu şekilde 1 saat falan geçti ve bir sürü samimi poz verdik, hepsi de Zeynep Abla sayesinde gerçek bir gelin-damat pozları gibiydi.

Hatta o bahsettiğim salıncağa oturduğum ve Toprak'ın elini ipe dayayarak bana hayran bakışları olduğu bir poz bile verdik.

Tabi bu bakışlar gene Zeynep Abla'nın sayesinde.

Arada Zeynep Abla Toprak'ın telefonundan da pozlar çekmişti hatta bir kaç fotoğrafta bizimle çekilmişti özel olarak onları çıkarttıracağını da söylemişti.

Fotoğraf çekimi bittiğinde bende bitmiş durumdaydım resmen.

Ayaklarım ağrımıştı o yüzden diğer kısa topuklu botlarımı giyip rahat etmiştim.

Arabaya tekrardan bindiğimizde Zeynep Abla, Toprak'ın telefonunu istedi.

" Yine ne yapıcaksın yenge?" diyerek telefonu uzattı.

" Çektiğim fotoğraflardan birini hikayene koyacağım , İpek sen de ver telefonunu "

Ya of olamaz, benim takipçilerim hep okuldan veya internet üzerinden edindiğim arkadaşlar ya da tanımadığım kişiler ve ben hiç bir arkadaşıma evleneceğimi söylemedim hele de sınıfta kurduğumuz kız kıza olan o whatsapp gurubunda herkes her şeyini anlatırken ben evleneceğimden bahsetmedim ve onlarla bu kadar yakın arkadaş iken bu konudan bahsetmediğim için kesinlikle aşırı tepki vereceklerdi.

Telefonu Zeynep Abla'ya uzattım.

İlk Toprak'ın telefonunu açtı, büyük bir ihtimal fotoğraf seçiyordu.