Bad boys do it better

Part 17

Στην αρχή τον κοιτούσα λίγο περίεργα αλλά, γενικώς ηταν μια πολύ καλή ιδέα μιας και δεν είχα άλλη επιλογή. Τα σπίτια είχαν πολύ υψηλό ενοίκιο και αν βάλουμε και τα έξοδα που έχει ένα σπίτι..... Τότε θα αναγκαζόμουν να σταματήσω το σχολείο και να εχώ 2 ή και 3 δουλειές ταυτόχρονα.

- δεν ξέρω θέλω λίγο χρόνο να το σκεφτώ, του απαντώ μετά από λίγο. Όχι τίποτα άλλο μη νομίζει οτι τον έχουμε και ανάγκη τον κύριο.

Το πρόσωπο του αμέσως φωτίστηκε και μου είπε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά:

- φυσικά όσο χρόνο θες,

Του χαμογέλασα και εγώ, ενώ ταυτόχρονα σηκώθηκα να φύγω αλλά το χερι του με σταμάτησε. Με πλησίασε και μου ψιθύρισε στο αυτί μου με αισθησιακό τόνο: "από την ώρα που μπήκα στο δωμάτιο σου σε σκέφτομαι. Σκέφτομαι το σώμα σου να είναι πάνω στο δικό μου, με έχεις τρελάνει."

Με είχε κολλήσει στον τοίχο και δεν μπορούσα να κουνηθώ. Με είχε φυλακίσει με το σώμα του και ο εγκέφαλος μου είχε στείλει σε όλο μου το σώμα την εντολή: Μην κουνηθείς!

Τον κοιτούσα μια στα μάτια και μια στα χείλη. Η καρδιά και το σώμα μου έλεγε να τον φιλήσω αλλά το υποσυνείδητο μου μού υπενθύμιζε να μείνω μακρυά του.

Με κοιτούσε στα μάτια σαν να περίμενε τη συγκατάθεση μου για να με φιλήσει, κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και αυτος ορμήξε στα χείλι μου.

Στην αρχή το φιλί του ήταν γλυκό μετά όμως έγινε άγριο. Η γλώσσα του έπαιζε με τη δική μου και το στόμα του είχε μια γλυκιά γεύση.. Φράουλα, λογικά ήταν λόγω του ηλεκτρονικού τσιγάρου. Σε άλλες περιπτώσεις θα σιχαινομουν αλλά τώρα είναι διαφορετικά. Όλα μαζί του είναι διαφορικά. Σταματήσαμε γιατί μας τελείωνε το οξυγόνο. Με κοίταξε και μου χαμογέλασε.

- καλύτερα να πάμε για ύπνο, είναι αργά.

Από τη μια απογοητεύτηκα και από την άλλη χάρηκα που δεν ήθελε να το συνεχίσουμε. Ανέβηκα τα σκαλιά και πριν πατήσω το τελευταίο σκαλί, το χερι του με σταμάτησε για άλλη μια φορά.

- κοιμήσου σήμερα μαζί μου, μου λέει τρυφερά