say it again ... please?

Chapter 29 - *what happen to us :(*

"Andi what happen to us?" hindi ako sumagot

"Hinanap kita for 2 years bigla ka nawala pati family mo nawala you don't even answer my emails and phone calls i don't know what on earth i have done for you to avoid me just like that, that's so not you"

"you don't even know what ive gone through just to be here in front of you, halos masira buhay ko nung nawala ka siguro hindi ako sanay na walang ANNE LOUISE CRUZ sa paligid ko akala ko i will get through it kase nga we were so young that time but until now nasasaktan parin ako"

"Bakit Matthew kasalanan ko bang sobra kitang minahal at sobra akong nasaktan nung nakita kitang may kahalikan akala ko sa paglayo ko sayo malilimutan kita okay na ko eh okay na until bumalik ka nanaman pinaalala mo nanaman sakin lahat ng sakit na naramdaman ko noon. Sinusumbat mo sakin lahat ng pagdurusa mo kulang pa yan sa lahat ng ginawa mo sakin. Buti na lang nalaman ko na agad na niloloko mo ko"

nabigla din ako sa mga sinabi ko hindi ko plinanong masabi lahat lumabas na lang syang bigla.

Tinignan ko sya yung expression ng mukha nya parang walang nagbago ni hindi man lang nya dinedeny

"So you saw me and Cheska kissing?" talagang proud pa sya ayokong umiyak kase kapag umiyak ako parang ako yung talo ako ang kawawa.

"Cheska Dee, that's her name her parents wants us to be enganged that time we always had dinner date with their family, gusto kase ng parents ni Cheska ako for their daughter. Pero Mom and Dad refuse knowing your the one i like. Until nagtransfer sya sa school naten hanggang Korea nasundan ako ni Cheska.

... She keeps on bugging me and pestering me she even dare to hurt you if i keep avoiding her, i was shocked when she tell me 'just one kiss ill stop pestering and following you" diba dapat natutuwa ako eto na yung explanation na hinihingi ko coming from Matt pero hindi ako natutuwa.

"that time you saw us in the Gym i'm sorry i shouldn't done that i didn't think that was her plan"

Ayaw maniwala ng puso at isip ko ano ganon ganon na lang yon lahat ng paghihirap ko para malimutan at lumayo sakanya parang itatapon ko lang.

"Oo naexplain mo na yung side mo pero dito at dito" tinuro ko yung dibdib at ulo ko

"Ayaw tanggapin lahat ng sinabi mo okay na ko ayoko na ulit magulo ng isang tulad mo"

"What do you mean?" parang maiiyak na si Matt sa kinauupuan nya hindi ako sumagot

"Andi i beg you just give me one more chance" lumuluhod na sya sa harap ko ay umiiyak naaawa na ko kay Matt "please believe me Kitkat i still loved you" pilit nyang hinahawakan yung kamay ko

"Matt stop this nonsense i don't love you anymore!!!" oo alam ko kasinungalingan lahat ng sinasabi ko pero ayoko na, lahat ng sugat dito sa puso ko parang nagiging sariwa sa sakit.

Bigla sya tumigil sa pagmamakaawa at humarap sakin.

Puno ng luha yung mukha nya.

"Tell me your lying? 2 years no! Almost 10 years of our life were part of each other!!" hinahawakan nya ko sa kamay yung kaninang pagmamakaawa nya napuno ng galit ego na rin siguro.

"Matt time passes and people change hindi na ako yung Kitkat na nakilala mo"

"Look into my eyes then tell me you don't love me"

Yeah! Im a great actress nasabi ko yun without blinking my eye inabot nya saken yung box na hawak nya kanina at nagsimula nang lumakad papunta don sa pinto ng balcony.

"I MAY NOT GET OVER IT, BUT I CAN GET THROUGH IT"

Sobrang sakit gusto ko syang hilahin pabalik oo mahal ko sya pero ayaw tanggapin ng sistema ko yung mga sinabi nya. Binuksan ko yung box na binigay nya saken. Nandoon lahat ng pictures namen together, stuffs na binigay at nagpapaalala ako sakanya and last isa pang box bracelet may kasamang letter.

Hi Kitkat! Im so happy girlfriend na kita i'll promise i will be the perfect boyfriend for you. I know you're such a stubborn girl but i'll promise i will be here besides you no matter what :)

I LOVE YOU!

--MATT

Yung kaninang luha na pinipigil ko lahat yun bumuhos bigla "Matt mahal na mahal kita hanggang ngayon mahal pa rin kita sana mawala na tong sakit na nararamdaman ko"

Matt's pov

Gab: "Pare tama na, nakakarami kana" Inaagaw nya saken yung bote ng beer

Kevin: "Sorry talaga, hindi naman namen alam na magiging ganto yung mangyayare akala namen kapag nakapagusap na kayo ni Andi magiging ayos na ang lahat"

Matt: "Do you know how it feels like na yung taong mahal mo hindi ka na mahal!!" gusto ko ibato tong boteng hawak ko gusto ko magwala "Para akong nahulog mula sa 9,999th floor at bumagsak sa matigas na kalsada at sa kasawiang palad BUHAY PA KO!!!!" nagkukuyom na ko ng kamao.

"Sana hindi ko na lang sya hinanap! Sana hindi ko na lang pinagpilitan yung sarili ko sakanya!! Sana hindi na ko nagpakatanga!!!" nagwawala na ko hindi ko na kayang pigilan ang sakit sakit nagyon ko lang naramdaman to si Kitkat lang naman ang una't huli ko wala nang iba.

*BOOOOGSSSSH*

Sinapak ako ni Ren na yanig yung panga ko sa ginawa nya "Para kang Bakla!! ang babae ang gusto nyan yung hindi sila siguradong sila lang ang nag-iisa gusto nyan may thrill para ka kasing linta kung makadikit kay Andi subukan mo kayang magpamiss" sinapak nya pa ko ng isa.

"Ayy! BWISIT ka dyan ka na nga Badtrip" sinipa nya pa yung bangko bago umalis.

Kevin: "Pare, ayos ka lang ba?"

Gab: "Sira ulo talaga yang si Ren"

Tama sya bakit ko ipagpipilitan ang sarili ko hindi naman ako naniniwalang hindi na ko mahal ni Kitkat.

(AN: so ayun, 3000 na ang SIAP!! thanks sa mga sumuporta!! love ko kayooooo ♥♥

comment.vote)