Torn

Een eenzame thuiskomst

De volgende morgen had Sara zich klaar gemaakt om te gaan ontbijten. Het was het laatste ontbijt samen met het Endeavour team voor dit seizoen. Sara keek naar haar bagage die ze netjes ingepakt had, straks zou ze weer thuis zijn bij Kerr en daar was ze blij om, ze had hem erg gemist. Sara nam de lift naar beneden en liep naar de ontbijtruimte waar ze haar collega's zag zitten. Ze nam plaats naast Shaun en Maaike.

" Goedemorgen... " zei ze vrolijk.

" Goedemorgen... " zei Shaun. " Je ziet er toch wat vrolijker uit dan gisteren. "

" Ja, inderdaad...ik voel me veel beter, ik was moe en dan haal ik me soms van alles in mijn hoofd... " zei Sara.

" Het komt wel goed... " zei Maaike. " Kerr zal je ook wel erg gemist hebben en blij zijn dat je terug bent. "

Sara glimlachte.

Ze vulde haar bord met een croissant en een broodje met kaas, ze liet het zich smaken want ze besefte dat ze straks weer zelf het ontbijt mocht maken. Na het eten nam iedereen afscheid van elkaar. Meestal moesten ze geen jaar wachten om elkaar terug te zien want ook buiten de set spraken ze af en toe eens met elkaar af. Het klikte heel goed tussen alle collega's samen.

Sara woonde niet ver van Shaun en Maaike, ze woonde ook in Londen net als zij en ze was goede vrienden geworden met hen. Ze was samen met Shaun naar Oxford gekomen en nu bracht hij haar weer naar huis naar Dollis Hill, de wijk waar Sara woonde samen met Kerr. De huizen waren er eenvoudig en mooi, het was er vooral gezellig en daar hield Sara erg van.

Toen ze bij haar huis aankwamen vroeg Sara: " Komen jullie nog even mee naar binnen? "

" Nee...dank je... " zei Maaike. " Dat is vriendelijk maar we hebben ook nog het één en ander te doen... "

" Trouwens, Kerr zal je vast voor zichzelf willen hebben... " grapte Shaun.

" Hij komt pas deze avond thuis dus dat zal wel geen probleem zijn... " zei Sara.

" We spreken binnenkort eens af... " zei Shaun.

Sara glimlachte.

" Afgesproken! " zei Sara.

Ze bleef nog even staan en keek hoe Maaike en Shaun wegreden. Ze zwaaide en liep toen naar binnen. Toen ze deur achter zich dicht deed overviel haar even een gevoel van leegte. Het huis was stil en leeg. Ze wou zo graag dat Kerr er was maar hij was nog niet thuis. Sara liep verder naar de keuken waar ze een enorme afwas aantrof.

Ze zuchtte. Het was heel begrijpelijk dat Kerr het druk had gehad maar ze vond dat hij toch wel enige moeite had kunnen doen om het huis wat proper te houden. Ze besloot haar koffers uit te pakken en wat op te ruimen. Toen ze eindelijk de enorme afwas had gedaan keek ze in de koelkast om het avondeten klaar te maken. Ze rolde met haar ogen en besefte dat ze ook nog vlug naar de supermarkt moest gaan als ze een deftige maaltijd wilde bereiden.

Het was 7u toen Sara toen het avondeten klaar was, ze was bekaf en had heel veel honger. Kerr was er nog steeds niet terwijl hij beloofd had dat hij thuis zou zijn voor het avondeten. Sara nam haar telefoon en belde hem op. Na lang rinkelen hoorde ze uiteindelijk de vertrouwde stem van Kerr.

" Hallo met Kerr... " zei hij.

" Kerr...waar ben je? Je zou toch thuis zijn voor het avondeten? " zei Sara wat ontgoocheld.

" Het spijt me schat maar we zijn nog aan het filmen en... " zei Kerr.

Sara onderbrak hem en zij: " Ah laat maar...ik zet het wel in de koelkast... "

" Het spijt me echt waar... " zei Kerr.

" Het is al goed... " zei Sara.

" Tot straks schat...ik doe mijn best om zo vlug mogelijk thuis te zijn, ik hou van je... " zei hij.

" Ik ook van jou...tot straks... " zei Sara en ze beëindigde het gesprek.

Ze zuchtte en ze schudde haar hoofd, een traan liep langs haar wang. Ze was zo ontgoocheld, ze was twee maanden lang van huis geweest en nog steeds zat ze hier alleen. Ze vroeg zich af of Kerr toch niet wat meer moeite had kunnen doen om wat vroeger thuis te zijn, zoiets kon ook een regisseur wel begrijpen. Ze besloot te eten, opnieuw af te wassen en daarna nog wat TV te kijken. Ze kon de film echter niet goed volgen want haar gedachten gingen steeds naar Kerr die nog steeds niet thuis was. Waar was hij nou? Verlangde hij er niet naar om haar te zien? Om 11u besloot Sara te gaan slapen maar slapen deed ze niet. Ze bleef wakker en keek voortdurend naar de klok. Om 1u hoorde ze plots de voordeur open gaan, ze hoorde dat Kerr naar boven kwam.

" Sara? " fluisterde Kerr voorzichtig.

Sara zweeg en deed alsof ze sliep. Ze had echt geen zin om nu met hem te praten. Ze vroeg zich af of het wel normaal was dat er gefilmd werd tot 1u 's nachts.